جام نيوز/ محققان طي يک پژوهش جديد حقايق تازهاي را از کتاب دانشمند ايراني "ابن سينا" درباره ابرنواختر "SN 1006 " کشف کردند.
"SN 1006 " يک ابر نواختر است که در اوايل سال 1006 ميلادي ديده شده و فاصله آن از زمين 7200 سال نوري و درخشانترين پديده ستارهاي است که تاکنون مشاهده شده اين ابرنواختر در صورت فلکي گرگ بين 30 آوريل و 1 مي سال 1006 در چين، مصر، عراق، ژاپن، سوييس و احتمالا آمريکاي شمالي ديده شد و به آن لقب ستاره مهمان را دادند.
اين ابرنواختر در متون ستاره شناسي در دوران اسلامي و چين توصيف شده است که منجم مصري علي ابن رضوان از جمله کساني بود که آن را توصيف کرده است.
يکي ديگر از کساني که مستنداتي از مشاهدات خود درباره اين ابرنواختر مطرح کرده است، ابن سينا بوده که در سالهاي 980 تا 1037 ميلادي در ايران کنوني زندگي مي کرده است.
حال پس از گذشت سالها، يک گروه سه نفره از ستاره شناسان آلماني مشاهدات جديد دانشمند ايراني ابن سينا را کشف کردند که تا به حال هرگز مستند نشده است.
به گفته اين محققان، مشاهدات بوعلي سينا ميتواند نقش بسزايي در درک بيشتر پژوهشگران از اين ابرنواختر ارائه کند، چرا که اين دانشمند برجسته حتي شکل و مسير حرکت اين ابرنواختر را به دقت شرح داده است.
مشاهدات انجام شده نشان ميدهد که SN 1006 طي يک دوره سه ماهه روشنتر از زهره بوده به قدري که ميتوانستند آن را در نور روز مشاهده کنند.
جمعي از محققان دانشگاه کورنل، بخشي از کتاب القاعده شفا (کتاب شفا) ابن سينا را ترجمه کردهاند. اين کتاب يک کار عمده فلسفي است که در حدود سالهاي 1013 ميلادي تا 1023 نوشته شده و محققان دريافتند که ابن سينا در اين کتاب به توصيف رويداد 1006 پرداخته است.
در اين مقاله اشاره شده که اين مشاهدات براي شاگردان ابن سينا مفيد بوده و اطلاعات بيشتري را در کنار مشاهدات پيشين ارائه ميدهد.
با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد