توضیح شکل ماه در شب چهارده

بازيما/ ماه روشنايي خود را از خورشيد تامين مي کند و زماني که خورشيد با تاباندن نور سمت رو به زمين اين قمر را کاملا روشن مي کند ما مي توانيم ماه را به صورت کامل يا بدر در آسمان رصد کنيم و اگر نور خورشيد فقط قسمتي از آن ماه که به سمت ما قرار دارد روشن کند ما ماه را در ساير اشکال مي بينيم که به آن فازها يا صورت هاي مختلف ماه مي گويند. زماني که ماه در جهت تابش خورشيد قرار مي گيرد به دليل نور زياد، قابل رويت نيست و در واقع در تابش شديد خورشيد محو مي‌گردد که به اين وضعيت ماه نو مي‌ گويند که ماه پس از چند روز حرکت در مدار خود در سمت چپ يا شرق خورشيد جاي مي گيرد و قسمت کوچکي از نيمه رو به زمين ماه تحت تابش نور خورشيد قرار گرفته که در اين حالت ما ماه را در اوايل شب به صورت داس باريکي که هر روز به قطر و ميزان روشنايي آن افزوده مي شود مي بينيم. تقريبا يک هفته پس از ماه نو، از ديد ناظر زميني ماه دقيقا از پهلو مورد تابش نور خورشيد قرار مي گيرد که در اين حالت نيمي از ماه روشن و نيم ديگر آن تاريک ديده مي شود و پس از يک هفته ماه از ديد ناظر زميني دقيقا در مقابل خورشيد قرار گرفته و قرص کامل آن نوراني مي‌شود و به دليل اينکه اين اتفاق در 13 تا 15 هر ماه رخ مي دهد به آن ماه شب 14 مي گويند. از فرداي اين روز به بعد قطر قسمت نوراني ماه کاسته و پس از تقريبا هفت روز دوباره يک‌چهارم ماه به صورت روشن باقي مي ماند و جايگاهش در آسمان در سمت راست يا در غرب خورشيد مي شود و قبل از طلوع خورشيد در آسمان صبحگاهي پديدار مي شود تا بالاخره دوباره به وضعيت ماه نو برسد. ارتباط زندگي انساني با حرکات ماه گذشتگان ما از کره ماه و چرخش منظم آن براي گاهشماري در مسائل مختلفي همچون کشاورزي استفاده مي کردند وعلاوه بر آن مسافران و دريانوردان از نور و حضور ماه براي جهت‌يابي و ناوبري بهره مي بردند. علت اصلي ايجاد پديده جزر و مد در اقانوس ها و درياهاي کره زمين گرانش ماه است که همين گرانش موجب باثبات ماندن محور گردش زمين به‌دور خود شده و اگر ماه وجود نداشت انحراف محوري زمين مرتبا تغيير کرده و همين موضوع باعث آشفته شدن آب و هوا و فصل‌ها در زمين مي‌شد.