گجت نيوز/ از زماني که نخستين انسانها وارد فضا شدند، توانستند خيل عظيمي از اطلاعات را راجب کيهان به دست آوردند. اما پرده برداري از رموز کيهان، تنها دست آورد فضانوردان ما نبود. آنها با رموز بزرگتري نيز برخورد کردند که در کمال تعجب، از سوي ناسا و سياستمداران دستور گرفتند که حق هيچگونه صحبت يا تحقيقي حول اين موارد ندارند. سفينه يا ماهواره شواليه سياه (Black Knight Satellite) از اين قبيل موارد سري است؛ ماشين غول پيکري که سالهاست در مدار زمين در حال گردش است و جالب اينجاست که اين فضاپيما ساخته دست بشر نيست !
بازديدکنندگان کنجکاو فرازميني
حدود 13.8 ميليارد سال پيش، انفجار بزرگ يا بيگ بنگ رخ داد. جهان در مراحل اوليه با سرعت نور گسترش پيدا کرد و با گذشت زمان از سرعت آن کم و به جهاني که در حال حاضر ميبينيم، تبديل گشت. در اين بين، ميليونها سال طول کشيد تا سيارکها به يکديگر برخورد کنند و سياره زمين را به وجود آورند. پس از تشکيل سياره، ميليونها سال ديگر طول کشيد تا توسط سيارکهاي ديگر آب وارد زمين شود، حيات به شکل اوليه تشکيل گردد و در نهايت موجودي به اسم انسان به وجود آيد که در هزاران سال بعد، تمدن را ايجاد کند. اين انسان زميني در کمتر از سال صد به تکنولوژيهايي دست يافت که توانست خود و ابزارش را به فضاي بيروني منتقل کند. ابزاري همچون ماهوارههاي فضايي که به صورت علمي و تجاري در مدار زمين، در حال گردش هستند و با تبادل خيل عظيمي از اطلاعات، به آسان شدن روند زندگي ما کمک ميکنند.
ماهواره شواليه سياه
باري ديگر به ابتدا بازگرديم؛ جهان قابل مشاهده 13.8 ميليارد سال نوري طول دارد، پس بيش از آن چيزي که شما بتوانيد تصورش را بکنيد، بزرگ و عظيم است. حال فرض کنيد که تمامي فرآيندهاي نام برده شده براي گونه ديگري از حيات در نقطهاي دور دست، تنها يک ميليون سال که همچون پلک زدن در مقابل عمر کيهان است، زودتر و سريعتر شکل گرفته باشد. چه اتفاقي ميافتد؟ گونهاي جديد از حيات به وجود ميآيد که يک ميليون سال از ما پيشرفتهتر هستند! ما تنها طي صد سال توانستيم تا مرزهاي بيروني منظومه شمسي گام برداريم. حال فرض کنيد با يک ميليون سال به کجاها ميرويم!
در چند سال گذشته، دانشمندان موفق به کشف سيارات فرا خورشيدي زيادي شدند که روزي توانايي ميزباني از بشريت را دارند. حتي ممکن است پيش از سفر ما، حيات در مراحل اوليه يا پيشرفته در آنجا شکل گرفته باشد. پس هنگامي که ما با صد سال پيشرفت فضايي به دنبال زيستگاههاي جديد هستيم، دليلي وجود ندارد که حيات پيشرفتهتر از ما در هزاران کهکشان، سکونتگاه تاسيس نکرده باشد. کره زمين که تمامي ويژگي و امکانات ميزباني از حيات را دارد، بهترين گزينه براي ادامه زندگي يک تمدن پيشرفته است. بر فرض مثال، حيات پيشرفته آموخته تا در يک سفينه مادر به زندگي خود ادامه دهد و ديگر نيازي به يک سکونتگاه ندارد.
اما در کيهان طاقت فرسا که در هر لحظه ميليونها اشعه مرگبار ساطع ميشود، حيات چيزي گسترده و فراوان، نيست. پس نوعي جديد از حيات که در اولين مراحل تمدن فضايي خود است (انسان ها) ، سوژه خوبي جهت تحقيق و بررسي قلمداد ميشود. مسلما علم زيادي براي موجوداتي که ميان کهکشانها سفر ميکنند، جهت يادگيري وجود ندارد. در نتيجه بررسي گونه کاملا جديدي از حيات که در حال تکامل هستند، ميتواند سرگرمي خوبي باشد!
با تمامي اين تفاسير، در صورت وجود حياتي پيشرفتهتر از ما و تنها با اختلاف يک ميليون سال، در حال حاضر ما تحت بررسي و رصد قرار داريم. اما چگونه؟ آيا تلسکوپي با توانايي رصد بين کهکشاني وجود دارد؟ يا بهترين گزينه قرار دادن ماهوارهاي با آخرين تکنولوژي موجود در کيهان در مدار سياره مورد نظر است؟ بنابر شواهد و مدارک موجود از سازمان فضايي ناسا، ماهواره مذکور از سالياني بسيار دور در مدار سياره ما قرار گرفته است. اين يوفو که در مدارهاي پايين زمين و منطقه قطب جنوب قرار گرفته، با نام جالب ماهواره شواليه سياه (Black Knight Satellite) شناخته ميشود.
شواليه سياه، ماهواره به يادگار مانده از 13000 سال پيش !
عده اي با استناد به يه لوح قديمي باستاني عقيده دارند که شواليه سياه يک ماهواره متعلق به ساکنين باستاني زمين و تمدن هاي پيش از ما بوده و قدمت آن به 13 هزار سال قبل باز ميگردد. بر اساس اين فرضيه، پيش از آن که ماهواره اي در عصر نو و به خيال ما عصر پيشرفت و تکنولوژي امروزه به فضا ارسال شود درست در 13 هزار سال پيش اين دستگاه توسط ساکنان قاره کهن در قطب شمال به فضا پرتاب شده و در مدار قطبي زمين قرار گرفته است.
از ماهواره شواليه سياه چه مي دانيم ؟
از ماهواره شواليه سياه ، اطلاعات بسيار کمي در دسترس است. هنگامي که ميگوييم اطلاعات بسيار کم، يعني چند عکس و ويديو ! به صورت کلي ما هيچ چيزي درباره آن نميدانيم. اين موضوع نيز همچون ديگر موارد يوفو، توسط ناسا شفاف سازي نشده تا در دسترس من و شما قرار بگيرد. پس بايد همچون پازل قطعات مختلف را پيدا کنيم، اطلاعات پراکنده موجود را بررسي نماييم تا کمي پرده از هويت و ماهيت اين يوفو برداريم.
آغاز داستان فضاپيما يا ماهواره شواليه سياه
شواليه سياه وارد ميشود!
در سال 1953، نخستين نشانهها از وجود ماهوراهاي مرموز در مدارهاي جنوبي کره زمين يافت شد. دولت آمريکا در دوران جنگ سرد به دنبال برتري نظامي و اطلاعاتي بود. در اين بازه زماني، دولتهاي شوروي و آمريکا وارد دوره مسابقه فضايي خود شده بودند و عرصه جاسوسي اطلاعات را تا فضاي بيروني کره زمين گسترش دادند، اما در حد بسيار محدود. در نتيجه هنگامي که آمريکا ماهوارهاي در مدار 79-104 درجه شناسايي نمود، ترسي وصف ناشدني در قلب بزرگترين دانشمندان خود به وجود آورد. چرا که در سال 1953، هيچ تکنولوژي ساخته دست بشر نميتوانست به اين مختصات سفر کند. آيا شوروي در مدتي کم، همچون آلمان نازي، به تکنولوژيهاي فوق پيشرفتهاي دست يافته است؟
ترس از اوج گيري دولتي ديگر با تکنولوژي بسيار پيشرفته، آمريکا را در سکوت فرو برد. در اين مدت، دانشمندان بسياري سعي کردند که طرز ساخت و کارکرد ماهواره را شناسايي کنند، اما هيچ موفقيتي حاصل نشد.
اين موضوع تا مدتي به دور از اذهان عمومي قرار داشت تا اينکه يوفولوژيستي ماهر ( يوفولوژيست به اشخاصي گفته مي شود که پيرامون اشياء ناشناس پرنده تحقيق ميکنند) به نام دونالد کيهو، در مقالهاي به گزارش نيروي هوايي آمريکا از ماهوارهاي فوق پيشرفته در مدار جنوبي زمين خبر داد. هرگز مشخص نشد که دونالد کيهو چگونه توانسته بود به اين اطلاعات سري دولت دسترسي پيدا کند و آن را در قالب يک مقاله براي روزنامه سانفرانسيسکو بنويسيد. انتشار مقاله در روزنامه مذکور، توانست به خوبي توجه عموم مردم را جلب نمايد اما به دليل کبود بيش از حد اطلاعات و اقدامات سازمان CIA، موضوع باري ديگر ساکت شد.
ماهواره مرموز تا سال 1960 به يمن سکوت آمريکا، در خفا باقي ماند تا زماني که نيروي هوايي آمريکا، بنا به دلايلي نامشخص، به صورت رسمي اعلام نمود که ماهوارهاي جاسوسي در مدارهاي جنوبي زمين با مليت شوروي در حال فعاليت است. دولت شوروي در کمتر از 24 ساعت خبر را تکذيب کرده و شفاف سازي نمود که هيچ گونه اطلاعاتي از اين ماهواره در دست ندارد.
پس از اعلام رسمي شوروي و سکوت آمريکا، دانشمندان با اميد آشکار سازي اطلاعات ماهواره جاسوسي شوروي در شش ماهه ي اول همان سال اعلام کردند که اين ماهواره ي سياه رنگ بزرگ داراي اوج 1728 کيلومتر و حضيض 216 کيلومتر است. با وجود اين موارد، دانشمندان سراسر دنيا تا سال 1962 نتوانستد به اين مدار ماهوارهاي ارسال کنند. در اين زمان بود که ماهواره شواليه سياه داستان ما، از صدر اخبار رسمي و سياسي خارج شده و به دوستان خود در پروندههاي فوق سري ناسا و CIA پيوست.
11
از آخرين اخبار رسمي پيرامون شواليه سياه در روزنامههاي آمريکا
نخستين نشانههاي مرموز از ماهواره شواليه سياه
طبق شواهد موجود، نيکولا تسلا نخستين کسي بود که امواج مرموز و تکرار شوندهاي را کشف ، و 17 سال پيش از مرگ خود، در مقالهاي اين موضوع را اعلام نمود.
تسلا در قسمتي از اين مقاله مي گويد :
اين امواج داراي طول موج تکراري بودند. چنين امري درباره امواج طبيعي ساطع شده از قلب فضا، غير ممکن است. در نتيجه نميتوان منشا و مبدا اين امواج را طبيعي دانست.
نکته جالب توجه اين است که نيکولا تسلا در ادامه مقاله خود به صورت علني ميگويد که امواج متعلق به موجودات فضايي است و ما در اين جهان تنها نيستيم. در سالهاي اخير، مشهورترين مورد و مشابه به کشف تسلا، امواج WOW بودند. طبق تحقيقات، امواج WOW از قلب کهکشان منتشر ميشدند و دانشمندان نتوانستند مبدا و منشا آن را کشف کنند. مشخص نيست که تسلا نيز با اين قبيل امواج برخورد کرده بود يا امواج ساطع از شواليه سياه، اما به صورت کلي يوفولوژيستهاي سراسر دنيا اذعان دارند که موجودات فضايي جهت جلب توجه ما در حال انتشار اين امواج هستند؛ هرچند که عده زيادي نيز در صدد مخالفت با اين نظريه صحبتهاي زيادي کردند و اعتقاد دارند که اين امواج نيز منشاء طبيعي دارند.
اين شي عجيب دوباره در سال 1970 توسط يک ستاره شناس اسکاتلندي بنام «Duncan Lunan» کشف گرديد و اين واقعه در حالي رخ داد که وي در آن زمان با تجزيه و تحليل سيگنالهايي که از اين شي به زمين مخابره مي سد متوجه حضور آن در زمين گرديد. او تاييد کرد که پيام هاي مخابره شده ظاهرا يک نقشه ستاره اي از محور «Epsilon Booti» هستند که از يک کتيبه قديمي متعلق به 13 هزار سال قبل رمز گشايي شده بود.
ماموريت STS-088 را ميتوان نخستين رويارويي مستقيم فضانوردان با شواليه سياه دانست. ماموريت STS-088 يکي از ماموريتهاي برنامه شاتلهاي فضايي بود که در تاريخ ۴ دسامبر ۱۹۹۸ از پايگاه فضايي کندي به مقصد ايستگاه فضايي بينالمللي پرتاب شد. اين ماموريت توسط شاتل اندور و براي تکميل مونتاژ اجزا ايستگاه فضايي، انجام گرفت و هدف اصلي آن نصب قطعه Unity بود. اين ماموريت به مدت يازده روز و به همراه شش خدمه جريان داشت.
اين شش خدمه که فضانوردان و دانشمندان ماهري بودند و به نوبه خود، از پيشرفتهترين تکنولوزيهاي روز دنيا آگاه بوده و استفاده ميکردند، با چيزي برخورد ميکنند که تا آن زمان مانندش را نديده بودند. اين شيء پرنده مشکي، به گفته آنان، مدت طولانياي از مسافتي دور در حال بررسي شاتل بود و ناگهان از مدار خود خارج شده و در فاصله نزديکتري مشغول مشاهده ميشود. آنها در اولين نگاه، تصور کردند که اين يک ماهواره يا سفينه فوق سري ناسا است که به نوعي نبايد از آن مطلع ميشدند و با وجود اقبال خوبشان، تصادفا آن را ديدهاند. در بازه زمانياي که مشغول تصوير برداري از شيء هستند، ناسا با ارسالي دستوري رسمي اعلام ميکند که حق هيچگونه تصوير برداري بيشتر، ارتباط، تحقيق و صحبت درباره آن را ندارند.
6 تصوير بسيار خوب از ماهواره شواليه سياه که در ماموريت STS-088 شاتل فضايي ناسا گرفته شده در دسترس است و جالب اينجاست که اين عکس ها با کيفت بسيار خوبي هم اکنون نيز بر روي سايت رسمي ناسا وجود دارند.