ماری که کلید درمان یک بیماری کلیوی است

ايرنا/ محققان اروپايي متوجه شدند که يک پپتيد در زهر يک مار بومي مناطق گرمسيري مي تواند به طور قابل ملاحظه اي از شدت بيماري پلي کيستيک کليه PKD بکاهد. بيماري پلي کيستيک کليه به عنوان يک اختلال ژنتيکي، باعث توليد کيست هاي پر از مايع مي شود که مي تواند به کليه ها آسيب بزند و به نارسايي آن منجر شود. همچنين براساس تعريف، هر گاه دو يا چند آمينو اسيد به هم متصل شوند، يک پپتيد را تشکيل مي دهند؛ اگر تعداد آمينو اسيدهاي پپتيدي کمتر از 10 هزار باشد به آن پلي پپتيد و اگر بيش از اين تعداد باشد، به آن پروتئين گويند. در جريان يک مطالعه، محققان فرانسوي، بلژيکي و آلماني با آزمايش پپتيد مار مامباي سبز روي موش هاي مبتلا به پلي کيستيک کليه متوجه شدند که کيست هاي ناشي از اين بيماري 47 درصد کاهش يافتند؛ اين يافته مي تواند به درمان جديدي براي بيماري پلي کيستيک کليه منجر شود. پلي کيستيک کليه قابل درمان نيست و با داروهايي به نام آنتاگونيست وازوپرسين مداوا مي شود. اين داروها گيرنده هايي را که باعث تشکيل اين کيست ها مي شوند، مسدود مي کنند و در عين حال، عوارض جانبي منفي مانند آسيب کبدي بر جاي مي گذارند. محققان در تلاش براي کشف گزينه هاي دارويي جديد براي درمان بيماري پلي کيستيک کليه، زهر مار سمي مامباي سبز را بررسي کردند. مامباي سبز، بومي منطقه اي است که از جنوب به تانزانيا، شرق به زيمبابوه و ساحل ناتال در جنوب آفريقا مي رسد و سم آن مي تواند در موارد مارگزيدگي هاي شديد به مرگ منجر شود. محققان مطالعه روي سم مار را از اين جهت انتخاب کردند که سم مار مشکلات عصبي ايجاد مي کند؛ برخي از اين مشکلات گيرنده هاي سلولي را درگير مي کنند و در نتيجه، مي توانند گيرنده هاي مولد کيست در مبتلايان به پلي کيستيک کليه را هم از کار مي اندازند. محققان در اين مطالعه يک پپتيد به نام mambaquaretin-1 را که گيرنده هاي سلولي را مسدود مي کند، جدا کردند و آن را به شش موش که از لحاظ ژنتيکي به گونه اي مهندسي شده بودند که به بيماري پلي کيستيک کليه مبتلا شوند، تزريق کردند. محققان همچنين به يک گروه کنترل از موش ها به جاي اين پپتيد، آب نمک دادند. آنها موش هاي مورد مطالعه را تحت نظر قرار دادند تا مشاهده کنند که آيا اثرات منفي اين پپتيد را متحمل مي شوند و نيز آيا اين پپتيد تاثيرات مثبتي بر کيست هاي کليه آنها دارد يا خير. نتايج اين مطالعه نشان داد تمامي موش هايي که پپتيد دريافت کرده بودند، عملکرد کليه آنها تقويت شده بود و هيچ گونه عارضه جانبي نداشتند. محققان همچنين متوجه شدند که تعداد کيست ها در کليه موش ها به يک سوم رسيد و کل مساحت کيستي کليه تا 47 درصد کاهش يافت. آناليز يافته ها نشان مي دهد که اين کارايي پپتيد از طريق مسدود کردن گيرنده هاي وازوپرسين حاصل شده است. محققان همچنين قصد دارند تحقيقاتي را در خصوص کاربردهاي اين پپتيد براي درمان ساير بدخيمي ها انجام دهند. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد