ايسنا/ "تحريک عصب واگ" (Vagus nerve stimulation) براي رسيدگي به شرايط مختلف دستگاه گوارش، در حال حاضر يک درمان تاييد شده از سوي اداره مواد غذايي و دارويي ايالات متحده آمريکا است.
در حالي که انجام اين درمان در بسيار از افراد تاثير گذار است، اما درک مکانيسم چنين درماني تقريبا سخت است. اکنون پژوهشگران "دانشگاه پردو" (Purdue University) در مطالعه اخيرشان با استفاده از اسکن ام.آر.آي دريافته اند که تاثير تحريک عصب واگ بر روي معده چگونه است.
پژوهشگران با تحريک عصب واگ موشهاي آزمايشگاهي، اسفنکتر بابالمعده آنها را اصلاح کردند. در همان زمان، آنها از يک اسکنر ام.آر.آي براي تصوير برداري فعاليت معده استفاده کردند. انيميشنهايي که با استفاده از اسکن ساخته شدند، نشان داد تحريک در واقع اسفنکتر بابالمعده را آرام کرده است.
اسفنکتر بابالمعده ، بندآر يا دريچه پيلور معده اصطلاحي در تعريف بخشي از معده است، که آن را به دوازدهه متصل ميکند. پيلور همواره در برابر خروج موادي که به آن واردشدهاند از معده مقاومت ميکند.با تشکيل کيموس،مقاومت آن کم شده اما همچنان مقاومت ميکند و ذرات ريز خارج ميشوند و ذرات درشت دوباره بر ميگردند تا ريزتر شوند.اسفنکتر بابالمعده دو بخش را شامل ميشود:
اسفنکتر بابالمعده، به مانند يک دريچه قدرتمند عضلاني حلقوي شکل، در معده بوده و غذاي هضم شده(کيموس)، از مجراي آن وارد دوازدهه و سپس روده ميشود. اين بخش توسط رشتههاي عصبي سمپاتيک پيام را دريافت ميکند.
عصب واگ يا واگوس طولانيترين عصب مغزي و دهمين زوج اعصاب مغزي از ۱۲ جفت عصب مغز است که در بلعيدن غذا، صحبت کردن، فعاليتهاي پاراسمپاتيک و هاضمه نقش دارد.
اين عصب مانند بيشتر اعصاب مغزي از ساقه مغز آغاز ميشود و به شاخههاي متعددي تقسيم ميشود که عصب دهي اغلب عضلات حلق و حنجره، مري، معده و پاراسمپاتيک قلب، ريه، کبد، طحال را انجام مي دهد.
عصب شماره ۱۰ اطلاعات حسي دروني را از شکم و سينه دريافت ميکند.
بازار