جنبه‌های جدید ادغام سیاهچاله‌های غول‌پیکر افشا شد

بيگ بنگ/ براي نخستين‌بار، شبيه‌سازي کامپيوتري جديد که از اثرات فيزيکي نظريه نسبيت عام آلبرت اينشتين بهره مي برد، نشان داد که گازهاي موجود در سيستم‌هاي سياهچاله‌هاي دوتايي غول‌پيکر در هنگام ادغام عمدتا به صورت نور فرابنفش و پرتوايکس خواهند درخشيد. گاز به روشني در اين شبيه‌سازي رايانه‌اي مربوط به سياهچاله‌هاي غول‌پيکر مي درخشد. هر کهکشاني که به اندازه کهکشان راه شيري خودمان و يا از آن بزرگتر باشد، سياهچالۀ غول‌پيکري در قلب خود جاي داده است. بر طبق مشاهدات، ادغام کهکشان‌ها به طور مکرر در کيهان رخ مي دهد، اما تا کنون هيچکس موفق به ديدن ادغام اين سياهچاله‌هاي غول پيکر نشده است. دکتر «اسکات نوبل» نويسنده، محقق و اخترفيزيکدان در مرکز پروازهاي فضايي گودارد ناسا بيان کرد: «ما مي دانيم که کهکشان‌هايِ دارايِ سياهچاله‌هاي مرکزي همواره در جهان با هم ترکيب مي شوند.» اخيرا، رصدخانه موج گرانشي با تداخل‌سنج ليزري(LIGO) موفق به شناسايي سياهچاله‌هايي با اندازۀ ستاره‌ها شد که در حال ادغام بودند. محققان گفتند: «منظومه‌هاي دوتايي غول‌پيکر از ادغام کهکشان‌ها نشات مي گيرند. هر سياهچالۀ عظيم حجم بالايي از گاز و ابرهاي گرد و غبار، ستاره و سياره به همراه دارد. به باور محققان، برخورد کهکشان‌ها به يکديگر باعث مي شود قسمت اعظم اين مواد به سمت سياهچاله‌هاي مرکزي رانده شوند و سياهچاله‌ها آن مواد را سريعا به کام خود بکشند.» شبيه‌سازي ادغام سياهچاله‌هاي عظيم را در ويدئوي زير مشاهده کنيد: مدل‌سازي اين رويدادهاي کيهاني به ابزارهاي محاسباتي پيچيده‌اي نياز دارد که در آنها بايد به اثرات فيزيکي ناشي از گردش دو سياهچاله غول‌پيکر به دور يکديگر با سرعت نور توجه شود. مدل‌سازي‌ها و مشاهدات مي توانند مکمل هم باشند و به نتايج تازه‌اي منجر شوند؛ ميتوان با بهره‌گيري از اين نتايج، به شيوۀ بهتري درک کرد که چه اتفاقي در مرکز اکثر کهکشان‌ها رخ مي دهد.» تجزيه و تحليل اين شبيه‌سازي در مجله Astrophysical منتشر شده است. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد