چگونه یک شهاب‌سنگ را شناسایی کنیم؟

بيگ بنگ/ ک سنگ جالب پيدا کرده‌ايد و مي‌خواهيد بدانيد از بيرون از زمين آمده يا نه. اينجا ۷ ويژگي‌ را که يک شهاب‌سنگ مي‌تواند داشته باشد و به تعيين بيگانه بودن يا نبودن آن به شما کمک کند را مي‌خوانيم: ۱- فلزي بودن بيشتر شهاب‌سنگ‌ها دستکم مقداري فلز دارند. آيا برق فلز را روي سطح شکستۀ سنگ مي‌بينيد؟ اگر مي‌بينيد پس احتمالا يک شهاب‌سنگ پيدا کرده‌ايد. ۲- چگالي شهاب سنگ‌هايي که فلز بسياري دارند مي‌توانند در مقايسه با سنگ‌هاي معمولي چگالي بسيار بيشتري داشته باشند. آيا چيزي با چگالي بسيار بالا پيدا کرده‌ايد؟ خوب اين مي‌تواند يک شهاب‌سنگ باشد، ولي به ياد داشته باشيد که همۀ شهاب‌سنگ‌ها چگال نيستند. ۳- ويژگي‌هاي مغناطيسي بسياري از شهاب‌سنگ‌ها دانه‌هاي براق فلز آهن-نيکل دارند يا شايد بخش عمده‌شان آهن-نيکل باشد. آهن فلزيست که جذب آهنربا مي‌شود. آيا آهنربا به سوي سنگ شما هم کشيده مي‌شود؟ اگر آري، پس شايد يک شهاب‌سنگ پيدا کرده باشيد. ولي باز يادتان باشد که بسياري از سنگ‌هاي معمولي روي زمين هم مغناطيسي هستند. پس تنها داشتن اين ويژگي نمي‌تواند شهاب‌سنگ بودن سنگ شما را ثابت کند. ۴- کندرول برخي از شهاب‌نگ‌هاي آغازين تکه‌هاي گرد کوچکي از مواد سنگي دارند. اين تکه‌هاي کوچک گرد به نام کُندرول شناخته مي‌شوند. اما برخي از سنگ‌هاي ته‌نشستي (رسوبي) و آذرين (آتشفشاني) هم مي‌توانند تکه‌هاي گرد کوچکي که مانند کندرول به نظر مي‌رسد داشته باشد. آيا سنگ شما هم کندرول دارد؟ اگر دارد پس ممکن است يک شهاب‌سنگ باشد. ۵- پوستۀ گدازش هنگامي که يک شهاب دارد در جو پايين مي‌آيد، به دليل فشرده شدن بي‌اندازه‌ي هوا داغ و داغ‌تر مي‌شود. تا جايي که سطح بيروني‌اش گداخته و آب شده و يک پوشش نازک سياه/قهوه‌اي به نام پوستۀ گدازش روي سطحش شکل مي‌گيرد. شهاب‌سنگ‌هاي آهني مي‌توانند نشانه‌هايي از آب شدن فلز روي سطح خود داشته باشند، ولي اين کمتر رايج است. پوسته‌هاي گدازش روي سطح شهاب‌سنگي که تازه افتاده ديده مي‌شود. اين پوسته‌ها شکننده‌اند و در شهاب‌سنگ‌هايي که مدت بسياري از افتادنشان مي‌گذرد مي‌توانند دچار هوازدگي شده و از سطح آن جدا شده باشند. گاهي بخش‌هاي کوچکي از پوستۀ گدازش در حفره‌هاي سنگ باقي مي‌ماند. آيا سنگي که شما يافته‌ايد هم پوسته‌ گدازش دارد؟ اگر آري، پس يک شهاب‌سنگ پيدا کرده‌ايد. هنگامي که سطح شهاب‌سنگ با ورود آن به جو زمين آغاز به آب شدن مي‌کند، برخي از بخش‌هاي آن نسبت به جاهاي ديگرش بيشتر آب شده و چاله‌هايي روي آن پديد مي‌آورند که مانند جاي فشار انگشت روي گِل است (انگار با يک قاشق کوچک يک گودي در چيزي درست کرده باشيم). سطح بيشتر شهاب‌سنگ‌هاي يافته شده از اين چالوک‌ها (رگماگليپت‌ها) دارد که بزرگي‌شان در شهاب‌سنگ‌هاي گوناگون از کمتر از ۱ سانتيمتر تا ۱۰ سانتيمتر است. اگر سنگ شما هم بافت چالوکي دارد پس يک شهاب‌سنگ پيدا کرده‌ايد. چالوک‌هاي (رگماگليپت‌هاي) بسيار در شهاب‌سنگ بزرگي به نام Lewis Cliff 85320 ۷- رنگ خاکه بيشتر شهاب‌سنگ‌ها با کشيده شدن روي سطح ويژه (مانند چيني بي‌لعاب) رگه‌اي که رنگ خاکه نام دارد به جا نمي‌گذارند؛ ولي اگر اکسيده شده (زنگ زده) باشند، مي‌توانند رگه‌اي سرخ به جا بگذارند. اگر سنگ شما يک رگه‌ي سرخ/نارنجي پديد بياورد، اين احتمال نيز هست که يک کاني معمولي زميني به نام هماتيت (به فارسي کهن: شادنه) باشد. اگر سنگي که يافته‌ايد مغناطيسي است و رگه‌اي سياه يا خاکستري به جا مي‌گذارد، مي‌تواند يک کاني اکسيد-آهني زميني به نام مگنتيت باشد. ولي اگر سنگ شما هيچ رگه‌اي به جا نمي‌گذارد، مي‌تواند يک شهاب‌نگ باشد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد