ايرنا/ درياها و اقيانوس ها حدود 72 درصد سطح زمين را پوشانده اند و بشر 17 تا50 درصد پروتئين مورد نياز خود را از اين پهنه ها آبي تامين مي کند اما اين منابع ارزشمند آبي هم مانند ساير منابع از گزند زياده خواهي انسان در امان نمانده است.
بهروز ابطحي رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي روز يکشنبه با اشاره به انبوه پسماندهاي پلاستيکي در درياها و اقيانوس ها گفت: با توجه به افزايش حجم پلاستيک در درياها و اقيانوس ها، اين حجم از پلاستيک در دنيا به کوه يخ تشبيه شده است؛ به اين معنا که بخش کوچکي از آن در معرض ديد است اما بخش زيادي از آن و يا تبعات آن را نمي بينم که همان تجزيه شيميايي پلاستيک ها است.
وي افزود: برآورد شده است که اگر آلوده کردن درياها و اقيانوس ها با همين روند ادامه يابد، بعد از 30 سال وزن پلاستيک موجود در درياها بيشتر از وزن ماهيان خواهد شد يعني اگر تور در دريا بيندازيم بيشتر از آن که ماهي صيد کنيم، پلاستيک صيد خواهيم کرد.
ابطحي تاکيد کرد: دريا مواهب بسيار زيادي دارد در کنار آن ممکن است مخاطراتي نيز داشته باشد که بايد آنها را بشناسيم و مديريت کنيم، مديريت مخاطرات دريايي امکان پذير است و مي شود آنها را به حداقل رساند.
وي افزود: برخي مخاطرات ناگهاني هستند مانند سونامي که طي چند دقيقه تا چند ساعت اتفاق مي افتد برخي مخاطرات نيز مانند آلودگي ها بلندمدت و خاموش هستند اما تاثيراتشان روي زندگي انسان بسيار عميق است مانند آلاينده هاي پلاستيکي در محيط دريا که موضوعي جهاني است.
رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي با اشاره به اين که بشر 17 تا 50 درصد پروتيين مورد نياز خود را با توجه به شرايط هر کشور از درياها تامين مي کند گفت:بقيه پروتيين مورد نياز نيز از خشکي تامين مي شود؛ در خشکي توليد پروتيين تا حدودي تحت کنترل و مديريت انسان است.
ابطحي توضيح داد: به عبارت ديگر، در خشکي اين قابليت وجود دارد که آلودگي پلاستيکي را از غذاي دام و اطراف محيط هاي پرورش دام و طيور دور کرد، اما در محيط دريا اينطور نيست، پروتيين دريايي از محيطي به دست مي آيد که در صورت آلوده شدن، امکان حذف آلاينده ها از آن و از اطراف آبزيان نيست و وقتي دريا آلوده شود اين آلودگي به طور مستقيم وارد بدن آبزيان و سپس به انسان منتقل مي شود.
وي اظهار داشت: آلودگي پلاستيک فاجعه اي است که دنيا را تهديد مي کند، در برخي از مناطق دريايي جهان که فعلا خارج از آب هاي ما هستند اين آلودگي به حدي رسيده که انبوه متراکم آلودگي پلاستيکي در تصاوير ماهواره اي شبيه قاره هستند.
به گفته رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي، هيچ انساني مايل نيست هنگام شنا کردن در دريا، با پسماندهاي پلاستيکي تماس پيدا کند يا گوشت ماهي مصرفي اش حاوي بقاياي پلاستيکي باشد.
وي ادامه داد: پلاستيک جنگل هاي دريايي را هم تهديد و جدا از تاثيرات پنهان آلودگي، عاملي براي نازيبايي مناظر محسوب مي شود.
ابطحي گفت: گاهي اين پلاستيک ها سطح وسيعي را مي پوشانند، به عنوان مثال وقتي به جنگل هاي حرا نگاه مي کنيم مي بينم که زباله هاي پلاستيکي زيادي به ريشه هاي هوايي اين درختان چسبيده اند، هم به اکوسيستم لطمه مي زند و هم به منظره و فرد به جاي اينکه از مناظر طبيعي و بکر منطقه لذت ببرد بيشتر پلاستيک مي بيند.
وي تاکيد کرد: البته تخريب منظره يکي از مسائل آشکار و کمترين پيامد آلودگي است و به واقع بخش زيادي از اين تاثيرات را نمي بينيم.
رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي گفت: درياها حدود 72 درصد سطح زمين را مي پوشانند بنابراين سالم نگه داشتن اقيانوس و درياها در واقع بخش بزرگي از سالم نگه داشتن کره زمين است.
ابطحي همچنين با اشاره به اهميت پژوهش و دستاوردهاي آن تصريح کرد: با توجهي که مقامات عالي کشور در حوزه پژوهش، فناوري ، صنعت و دريانوردي دارند مي توان آينده علم دريانوردي و اقيانوس شناسي را در کشور روشن ديد.
وي ادامه داد: به طور کلي حوزه دريا با جنبه هاي مختلف زندگي شهروندان ارتباط پيدا مي کند و منحصر به يک يا دو وزارتخانه نيست.
ابطحي افزود: براي کشور ما که متصل به سه حوزه دريايي بسيار مهم و راهبردي جهان است، اميدواريم با افزايش توجه به توسعه دريامحور و پژوهش هاي دريايي پشتيبان کافي براي توسعه اين علم داشته باشيم و بتوانيم نقشي را که لازم است در منطقه و جهان ايفا کنيم.
رييس پژوهشگاه ملي اقيانوس شناسي و علوم جوي تاکيد کرد: در اين راستا به سهم خود در تلاشيم تا با همکاري دانشگاه هاي دريايي فعاليت ها را هدفمند کنيم، برنامه محور پيش ببريم، سطح کيفي تحقيقات را ارتقا دهيم و از کارهاي موازي و تکراري پرهيز کنيم.
بازار