سيناپرس/ در طول تاريخ علم شاهد وجود تصاويري هستيم که بهنوعي تکرار نشدني بوده و بيانگر لحظاتي بسيار مهم از دنياي علم محسوب ميشود. در اين گزارش به بررسي برخي از مشهورترين اين تصاوير ميپردازيم.
علم، در طول قرنهاي اخير بهطور غيرقابل محاسبه موجب پيشرفت و ترقي بشريت شده و زندگي انسان را به شيوهاي هيجانانگيز تغيير داده است. خوشبختانه، عکاسي، يک تجربه علمي است که برخي از مهمترين رويدادها، افراد و اکتشافات علمي را ثبت کرده است و به ما بينش بيسابقهاي داده و ديدگاه ما را نسبت به جهان گسترش ميدهد.
شايد معروفترين جلسه کنفرانس سلواي در اکتبر سال 1927 ميلادي، زماني که موضوع الکترونها و فوتونها مطرح بوده، برگزار شد. از چهرههاي علمي فيزيک و شيمي که در اين تصوير مشهود است ميتوان به آلبرت انيشتين، ماري کوري، نيلز بور، ورنر هاسنبرگ، اريون شرودينگر، ماکس پلانک و بسياري ديگر از دانشمندان اشاره کرد. 17 نفر از 29 نفري که در اين کنفرانس حضور داشتند، در طول زندگيشان موفق به دريافت جايزه نوبل شدند.
در اينجا به توضيح برخي از مهمترين عکسهاي علمي تاريخ ميپردازيم:
ميدان عميق بي نهايت هابل (Hubble's eXtreme Deep Field):اين عکس که در تاريخ 25 سپتامبر 2012 ميلادي منتشر شد، ترکيبي از تصاوير 10 سال نوري تلسکوپ فضايي هابل ناسا را نشان ميدهد. درواقع همه اين تصاوير آغاز جهان را نشان ميدهند. کهکشانهايي که توسط اين عکسها به تصوير کشيده شدهاند به حدود 2/13 ميليارد سال پيش بازميگردند درحاليکه آغاز جهان حدود 7/13 ميليارد سال پيش تخمين زدهشده است. هابل با به دست آوردن نور ضعيفي که براي ظاهر شدن 23 روز طول ميکشد، چنين شاهکاري را ايجاد کرده است. اين عميقترين تصويري از جهان است که در آن زمان گرفتهشده و هزاران کهکشان دور و نزديک را نشان ميدهد.
کنفرانس سلواي 1927(Solvay Conference of 1927):
يکي از معروفترين نشستهاي دانشمندان که تاکنون همچنان ادامه دارد، کنفرانسهاي سلواي است که در آن به مسائل و مشکلات فيزيک و شيمي پرداخته ميشود. اين نشست توسط موسسه بينالمللي سلواي براي فيزيک و شيمي ايجاد شد که توسط ارنست سلواي (Ernest Solvay) کارخانهدار بلژيکي در سال 1912 ميلادي بنيانگذاري شده است. شايد معروفترين جلسه چنين کنفرانسي در اکتبر سال 1927 ميلادي، زماني که موضوع الکترونها و فوتونها مطرح بوده، برگزار شد. از چهرههاي علمي فيزيک و شيمي که در اين تصوير مشهود است ميتوان به آلبرت انيشتين، ماري کوري، نيلز بور، ورنر هاسنبرگ، اريون شرودينگر، ماکس پلانک و بسياري ديگر از دانشمندان اشاره کرد. 17 نفر از 29 نفري که در اين کنفرانس حضور داشتند، در طول زندگيشان موفق به دريافت جايزه نوبل شدند. نبرد اصلي اين کنفرانس، گفتوگو بين واقعگرايان علمي، به رهبري اينشتين و سازندگان، به رهبري بور (Bohr) بوده است.
آزمايش هستهاي ترينيتي (Trinity Nuclear Test):
اولين انفجار يک سلاح هستهاي با نام کد ترينيتي در ساعت 5:29 بعدازظهر در تاريخ 16 ژوئيه سال 1945 ميلادي صورت گرفت. اين انفجار نقطه اوج تلاشهاي دانشمندان پروژه منهتن بود. اين آزمايش در حدود 56 کيلومتري جنوب شرقي سوکورو (Socorro) در نيومکزيکوي ايالاتمتحده امريکا انجام گرفت. اين آزمايش انفجار 22 هزار تن شامل يک دستگاه پلوتونيوم را در برداشت. نام ترينيتي از سوي جي. رابرت اپنهايمر (Robert Oppenheimer)، مدير آزمايشگاه لوس آلاموس (Los Alamos) پيشنهاد داده شد که از شعر جان دون (John Donne) الهام گرفتهشده بود.
نقطهاي آبيرنگ (Pale Blue Dot):
اين تصوير جالب، توسط کاوشگر فضايي ويجر 1 (Voyager 1) و با پيشنهاد کارل ساگان (Carl Sagan) ستارهشناس مشهور در تاريخ 14 فوريه سال 1990 ميلادي گرفته شد. اين کاوشگر در آن نقطه 6 ميليارد کيلومتر دور از زمين قرار داشت و به همين دليل، زمين فقط يک نقطه يا يک پيکسل در عکس به نظر ميرسد و اين امر فضاي گستردهاي شگفتانگيز را به نمايش ميگذارد.
نيکولا تسلا در آزمايشگاهش (Nikola Tesla in His Lab):
اين تصوير قابلتوجه از مخترع نيکولا تسلا در سال 1899 ميلادي در آزمايشگاه او در کلرادو اسپرينگز (Colorado Springs) گرفته شد. در اين عکس او ظاهراً نشسته و در حال کتاب خواندن است درحاليکه در کنار فرستنده غولپيکرش قرار دارد و اين ژنراتور ولتاژ بالا پيچوتاب خيرهکنندهاي از جريان برق را به نمايش ميگذارد. در حقيقت اين تصوير يک شگفتي بزرگ تبليغاتي بوده که توسط عکاسي به نام ديکنسون وي. الي (Dickenson V. Alley) طراحيشده بود. او تصاويري از دستگاه توليد جرقه در يک اتاق تاريک و تسلا نشسته در صندلي خود را با هم ترکيب کرده و چنين هنري را خلق کرده است. تسلا بعدها در يادداشتهاي آزمايشگاه کلرادو اسپرينگز، اعتراف کرد که اين عکس يک کار فتوشاپ بوده است.
گفتگوي ديراک و فاينمن (Dirac and Feynman Talking):
اين تصوير در سال 1963 ميلادي در ورشو گرفته شد که نشان ميدهد، ريچارد فاينمن فيزيکدان، با قهرمانش پل ديراک، فيزيکدان و برنده جايزه نوبل که يکي از پدران مؤسس مکانيک کوانتومي نيز است صحبت ميکند.
عکس 51 (Photograph 51):
عکس 51 نخستين تصويري است که از DNA و در يک گام مهم در جهت شناسايي ساختار آن گرفتهشده است. اين عکس حاوي يک منحني دوگانه است که توسط ريموند گسلينگ (Raymond Gosling) دانشجوي دکترا در ماه مي سال 1952 ميلادي تحت نظارت روزاليند فرانکلين (Rosalind Franklin) در کالج کينگ لندن ايجاد شد. اين عکس براي کار فرانسيس کريک (Francis Crick)، موريس ويلکينز (Maurice Wilkins) و جيمز واتسون (James Watson) در طراحي مدل شيميايي مولکول DNA که منجر به دريافت جايزه نوبل سال 1962 ميلادي شده، سودمند واقع شد. متأسفانه اين جايزه به فرانکلين داده نشد.
باز آلدرين روي ماه (Buzz Aldrin on the moon):
اين عکس که در تاريخ 20 ژوئيه سال 1969 ميلادي گرفتهشده است، باز آلدرين فضانورد سفينه فضايي آپولو 11 را روي سطح ماه نشان ميدهد. آلدرين درواقع در نزديکي پايه سفينه فضايي قرار داشت و تصوير توسط فرمانده آپولو 11 نيل آرمسترانگ (Neil Armstrong) گرفته شد. ابزار مورداستفاده براي اين کار يک دوربين 70 ميليمتري سطح ماه بود. آن روز آرمسترانگ و آلدرين براي حدود دو ساعت و نيم در آنجا به جستجو پرداختند.
نيلز بور و آلبرت انيشتين و بحث مکانيک کوانتومي (Nils Bohr and Albert Einstein Debate Quantum Mechanics):
در دهه 1920 ميلادي بحثهايي درباره تفسير موضوع نوظهور مکانيک کوانتوم بين برخي از فيزيکدانان پيشرفته تاريخ بسيار داغ بود. در دنياي فيزيک آن زمان نيلس بور (Nils Bohr) و ورنر هايزنبرگ (Werner Heisenberg) در يکسو قرار داشتند که در نظريه خود ادعا ميکردند که سيستمهاي فيزيکي تنها احتمالها و خصوصيات خاصي را ندارند تا زماني که کسي آنها را اندازهگيري کند. در سوي ديگر آلبرت انيشتين قرار دارد که حقيقت را مستقل ميداند. او پيشنهاد کرد که تفسير کپنهاگ ناقص بوده و متغيرهاي پنهان شناختهنشده وجود دارند. اين تصوير در سال 1925 ميلادي گرفتهشده است.
صعود زمين (Earthrise):
اين تصوير نيز يکي ديگر از عکسهاي ناسا است که در تاريخ 24 دسامبر سال 1968 ميلادي توسط ويليام آندرس (William Anders) فضانورد آپولو 8 در طي اولين پرواز شناختهشده به مدار ماه گرفتهشده است. اين عکس بهعنوان تأثيرگذارترين عنصر محيطي که تاکنون گرفتهشده شهرت دارد. اين عکس زمين پر جنبوجوش را در چشمانداز ناپايدار ماه به نمايش ميگذارد.
بازار