ايسنا/ پژوهشگران آمريکايي در بررسي جديدي نشان دادند که نوعي داروي مبارزه با سيگار ميتواند به کنترل فعاليت نورونها کمک کند.
پژوهش جديدي که در "مؤسسه پزشکي هاورد هيوز"(HHMI) آمريکا انجام شده، نشان ميدهد نوعي دارو که در مبارزه با سيگار نقش دارد، ميتواند مانند يک کليد شيميايي براي روشن و خاموش کردن نورونها عمل کند. شايد اين پژوهش، روزي به ابداع روشهاي هدفمند براي درمان بيماريهايي مانند صرع در انسانها منجر شود.
پژوهشگران در اين پروژه که به سرپرستي "اسکات استرنسون"(Scott Sternson)، متخصص علوم اعصاب هاورد هيوز انجام شده، مدارهاي مغز موشها و برخي پستانداران را بررسي کردند.
استرنسون در اين باره گفت: دانشمندان ديگري که روي اين روش موسوم به "کموژنتيکز"(chemogenetics) کار ميکنند، معمولاً مولکولهايي را به کار ميبرند که براي درمان انسان مناسب نيستند. پژوهش ما، هنوز راه زيادي تا رسيدن به مراحل باليني در پيش دارد اما ما سعي داريم اين راه را کوتاهتر کنيم.
قدمت کموژنتيکز، به دو دهه ميرسد. دانشمندان، داروها و گيرندههايي که ميتوانند فعاليت نورونها را در موشها تغيير دهند، طراحي کردهاند و آنها را با هم مطابقت دادهاند. گروه استرنسون، از دارويي استفاده کردند که کاربرد آن براي انسان ثابت شده است. اين دارو ميتواند پروتئينهاي مجراي يوني که مستقيماً بر فعاليتهاي نورونها اثر ميگذارند، هدف قرار دهد؛ در نتيجه عوارض جانبي کمتري دارد. اين ويژگي دارو، آن را به گزينه مناسبي براي کاربرد باليني تبديل ميکند.
پژوهشگران در اين آزمايش، از يک داروي برطرف کننده نيکوتين موسوم به "وارنيکلين"(varenicline) استفاده کردند. آنها ساختار دو پروتئين متفاوت مجراي يوني را نيز مورد بررسي قرار دادند. يکي از اين پروتئينها هنگام حضور وارنيکلين، نورونها را براي ارسال پيام به کار مياندازد و ديگري ارسال پيام توسط نورونها را متوقف ميکند.
استرنسون افزود: اين پروتئينها، قويترين گيرندههاي کموژنتيکز هستند که تاکنون شناخته شدهاند. حتي ميزان کمي از وارنيکلين نيز ميتواند اثر قابل توجهي بر فعاليت نورونها داشته باشد.
دانشمندان ميتوانند از اين سيستم براي مشخص کردن ارتباطات ميان فعاليت نورونها و رفتار حيوانات استفاده کنند.
اين پژوهش، در مجله " Science" به چاپ رسيد.
بازار