مجله ايلياد/ اگرچه بسياري از مردم عطر و طعم غذا را همسان با مزهي آن در نظر ميگيرند، اما عطر و طعم متمايز بسياري از غذاها و نوشيدنيها، بيشتر از بوي آنها ناشي ميگردد تا از مزهي آنها. حس چشايي که تشخيصدهندهي مولکولهاي شيرين، شور، ترش و تلخ بر روي زبان است، در واقع بهعنوان دروازهباني براي ارزيابي مواد غذايي که در دهان قرار ميگيرند، عمل ميکند. همچنين حس بويايي اطلاعات جامعي را در مورد چگونگي عطر و طعم غذا تهيه ميکند. مغز نيز دادههاي حاصل از چشايي، بويايي و ديگر حواس را با يکديگر ترکيب ميکند تا احساس نهايي بو و مزه را در شخص ايجاد کند.
پيش از اين، بو و مزه بهعنوان سيستمهاي حسي مستقلي در نظر گرفته ميشدند و تا زماني که اطلاعات مربوط به آنها به مغز نرسيده است، برهمکنشي نسبت به يکديگر ندارند. دکتر «مهمت هاکان ازدنر» نويسندهي ارشد مطالعهاي که اخيراً در اين زمينه انجام شده، ميگويد: «تحقيقات ما توضيح ميدهد که چگونه مولکولهاي بو ميتوانند درک ما از مزه را تنظيم کنند. اين نتايج ميتواند منجر به ابداع چاشنيهاي طعمدهندهي مبتني بر بو شود و از اين طريق سبب جلوگيري از مصرف بيش از حد نمک، شکر و چربي شود و در نتيجه کاهشي در ميزان ابتلا به بيماريهاي مرتبط با رژيم غذايي مانند چاقي و ديابت را در پي خواهد داشت.»
دکتر ازدنر و همکارانش با بررسي کشت سلولهاي چشايي با استفاده از روشهاي ژنتيکي و بيوشيميايي متوجه شدند که سلولهاي چشايي انسان شامل تعداد زيادي از مولکولهاي موجود در گيرندههاي بويايي هستند. آنها سپس با استفاده از روش تصويربرداري کلسيمي نشان دادند که پاسخ سلولهاي گيرندهي چشايي کشتشده به مولکولهاي بو، مشابه با پاسخ سلولهاي گيرندهي بويايي به اين ملکولها است. علاوه بر اين، يافتههاي اين مطالعه نشان ميدهد که گيرندههاي بويايي طي ارتباط با سلولهاي چشايي بر روي زبان، ميتوانند در سيستم چشايي نقش داشته باشند.
در ادامه نيز اين گروه تحقيقاتي، طي آزمايشهاي ديگري نشان دادند که يک سلول چشايي ميتواند شامل هر دو گيرندهي چشايي و بويايي باشد. بنا بر اظهارات دکتر ازدنر، وجود همزمان گيرندههاي بويايي و چشايي در سلولهاي مشابه، فرصتهاي فوقالعادهاي را براي مطالعهي برهمکنش بين بو و مزه بر روي زبان بهوجود ميآورد.
بازار