خراسان/ ويروس يا باکتري؟ براي ما فرقي ندارد که سرماخوردگي و بيماريهاي عفوني و آلودگيهاي محيطي چطور آويزان ما ميشوند و روزگارمان را سياه ميکنند اما خب واقعيت اين است که براي خودشان خيلي فرق دارد. يعني مثلا يک باکتري، واقعا و عميقا بهش برميخورد اگر بداند شما او را با يک ويروس اشتباه ميگيريد. حقيقتش را هم بخواهيد درست نيست يک موجود زنده را با يک موجود غيرزنده يکي بدانيم و فرقي بين آنها قائل نباشيم. باکتريها براي خودشان خانه و زندگي دارند، آنها يک سلول با ويژگيهاي ژنتيکي و هويتي مشخص هستند. ديفتري، وبا، سل و سياهسرفه از جمله بيماريهايي هستند که توسط باکتريها توليد ميشوند. ويروسها شايد هميشه به دليل نداشتن اصالت خانوادگي يا بيهويتيشان سرزنش شوند ولي نبايد دستکم گرفتشان. آنها اصلا زنده نيستند فقط يک واحد پروتئينياند که نه ميتوانند زادوولد کنند و نه سلولي براي تامين انرژي دارند. ويروسها بسيار کوچکتر از باکتريها هستند. يک باکتري عادي حدود 0.001 ميليمتر است درحاليکه بزرگي ويروسها تنها به يکصدم اين ميزان ميرسد. همه اينها نبايد باعث شود اين خاندان را دستکم بگيريد. احتمالا با خودتان ميگوييد اين ويروسها وقتي حتي توان تکثير و زادوولد ندارند ديگر چرا بايد از آنها ترسيد؟ خب آنها به شدت حقهباز هستند چون ويژگيهاي ارثي خود را به سلولهاي موجودات زنده انتقال ميدهند و برنامه اين سلولها را به هم ميريزند. ويروسها، سلولهاي ميزبان را گول ميزنند و کاري ميکنند که پس از آن فقط ذرات ويروسي توليد کنند تا اينکه حجمشان بزرگ شود و بترکند. پس از ترکيدن و شکافتن سلول، ويروسهاي جديد آزاد ميشوند. ويروسها عامل انتقال بيماريهايي مثل ايدز، تبخال، هپاتيت، تب زرد، آنفلوآنزا و سرخک هستند. به همه موجودات زنده ريزي که با چشم ما ديده نميشوند، ميکروب گفته ميشود البته حواستان باشد همه باکتريها يا دستههاي کليتر ميکروبها را با يک چوب نرانيد چون بعضي از آنها واقعا براي زندگي ما
به درد بخور و مفيد هستند.
بازار