سلول‌های قلب انسان در فضا تغییر می‌کنند

ايسنا/ پژوهشگران "دانشگاه استنفورد"(Stanford University) در مطالعه اخيرشان اعلام کرده اند سلول‌هاي قلب انسان در فضا تغيير مي‌کند اما به سرعت به حالت عادي باز مي‌گردند. با توجه به اينکه سفرهاي فضايي توريستي در حال تبديل به واقعيت هستند، دانستن اين موضوع که چگونه سلول‌ها و بدن انسان در فضا واکنش نشان مي‌دهند، اساسي است. در حال حاضر ، اين يک مطالعه مهم براي کساني است که قصد رفتن به فضا را دارند. پژوهشگران دانشگاه "استنفورد" طي اين مطالعه اظهار کرده‌اند که چگونه سلول‌هاي قلب انسان هنگام اقامت در فضا تغيير مي‌کنند و هنگام بازگشت به زمين چه اتفاقي براي آنها مي‌افتد. پژوهشگران پس از بررسي‌ها نتيجه گرفتند که سلول‌هاي قلب انسان هنگام پرواز فضايي تغيير مي‌کنند. با اين حال هنگامي که آنها به زمين بازمي‌گردند سلول‌هاي آنها مجددا به حالت عادي باز مي‌گردد. هدف از مطالعه اين بود که بدانيم سلول‌ها چگونه تغيير مي‌کنند و براي جلوگيري از وقوع اين تغييرات در آينده چه کاري مي‌توان انجام داد. مطالعات قبلي خاطرنشان کردند که ضربان قلب و فشار خون در هنگام پرواز افت مي‌کنند و ميزان خون پمپ شده از قلب ما را افزايش مي‌دهند. اما اين مطالعات هرگز توضيح ندادند که چگونه اين اتفاق افتاد. بنابراين "الکسا ونوفسکي" (Alexa Wnorowski) از دانشگاه استنفورد و همکارانش تصميم گرفتند که روي اين موضوع تمرکز کنند. "جوزف سي وو"(Joseph C. Wu) ، نويسنده ارشد اين مطالعه از دانشکده پزشکي دانشگاه استنفورد گفت: مطالعه ما جديد است زيرا ما اولين تيمي هستيم که از "سلول‌هاي بنيادي پرتوان"(pluripotent stem cells) انسان استفاده مي‌کند تا اثرات پرواز در فضا بر عملکرد قلب انسان را بررسي کند. رانش يا ميکروگرانش به شرايطي گفته مي‌شود که همانند بي‌وزني و گرانش صفر (zero-g) است با اين تفاوت که نيروي گرانش دقيقاً صفر نيست و مقدار کوچکي دارد. وي ادامه داد: ريزگرانش محيطي است که از لحاظ تأثير کلي آن بر بدن انسان خيلي خوب درک نشده است و بررسي‌هايي از اين دست مي‌تواند به شما کمک کند تا چگونگي رفتار سلول‌هاي بدن در فضا و در مأموريت‌هاي فضايي طولاني تر مانند رفتن به ماه و مريخ را درک کنيد. براي شروع اين تيم از سه داوطلب که سابقه بيماري قلبي نداشتند، آزمايش خون گرفتند. برخي از سلول‌هاي خوني دوباره مورد برنامه ريزي قرار گرفتند و براي تشکيل سلول‌هاي عضلاني قلب مورد استفاده قرار گرفتند. نيمي از اين سلول‌ها به ايستگاه فضايي بين المللي(ISS) فرستاده شدند و نيمي ديگر از نمونه‌ها نيز در زمين نگهداري شدند. بعد از ۴.۵ هفته سلول‌هاي ارسال شده به ايستگاه فضايي بين‌المللي به زمين برگشت داده شدند و اثرات ريزگرانش بر روي آنها مورد بررسي قرار گرفتند. پس از بازگشت به زمين اين تيم تفاوت‌هايي در نحوه بيان ۳۰۰۰ ژن در اين سلول‌ها مشاهده کرد. ژن‌هاي مرتبط با متابوليسم و عملکرد ميتوکندري ژن‌هايي بودند که بيشترين تغييرات را متحمل شده بودند. با بررسي آنها مشخص شد که حدود ۱۰۰۰ عدد از اين ژن‌ها پس از ۱۰ روز بازگشت بر روي زمين عملکرد متفاوتي داشتند. اما بقيه زودتر به حالت عادي بازگشتند. آنچه که اين مطالعه کشف نکرده يا به آن توجه نکرده است، تأثير اين تغييرات سلولي بر فضانوردان يا مسافران فضايي آينده بوده است. بنابراين اين تيم تحقيقات خود را ادامه داده و قصد دارد ساختارهاي بافت سه‌بعدي را با تعدادي از انواع مختلف سلول به ايستگاه فضايي بين‌المللي ارسال کنند تا نحوه تغيير آنها را بررسي کنند. يافته‌هاي اين مطالعه در مجله "Stem Cell Reports" منتشر شد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد