سلول‌هایی که از مغز در برابر آلزایمر محافظت می‌کنند

ايسنا/ پژوهشگران آمريکايي در بررسي جديد خود، سلول‌هايي را کشف کردند که مي‌توانند از مغز در برابر آلزايمر محافظت ‌کنند. شايد بسياري از ما نگران پروتئين‌هايي باشيم که با افزايش سن در مغز تجمع مي‌کنند و به بروز بيماري‌هايي مانند آلزايمر منجر مي‌شوند اما ممکن است از برخي پروتئين‌هاي مشابه که در عضلات جمع مي‌شوند و به آتروفي عضلاني در سنين بالا مي‌انجامند، غافل باشيم. دانشمندان "دانشگاه کاليفرنيا، برکلي" (UC Berkeley)، سلول‌هايي را در مغز يافته‌اند که مي‌توانند به پاکسازي تجمع اين پروتئين‌ها و طول عمر در کرم‌ها و موش‌ها کمک کنند. شايد نتايج اين پژوهش، به ارائه داروهايي منجر شود که به بهبود سلامت عضله و افزايش طول عمر سالم کمک مي‌کنند. پژوهشگران در اين پروژه دريافتند که چهار سلول گليال در مغز کرم، واکنش استرس را در سلول‌هاي سراسر بدن کنترل مي‌کنند و طول عمر کرم را تا ۷۵ درصد افزايش مي‌دهند. اين کشف، غافلگيرکننده بود زيرا سلول‌هاي گليال معمولا سلول‌هاي پشتيبان سلول‌هاي عصبي به شمار مي‌روند که کارهاي واقعي مغز مانند ياد گرفتن و به خاطر سپردن را انجام مي‌دهند. يافته‌هاي اين پژوهش که يک پژوهش انجام گرفته در سال ۲۰۱۳ را دنبال مي‌کنند، نشان مي‌دهند که نورون‌ها به تنظيم واکنش استرس در سلول‌هاي "پريفرال"(peripheral) کمک مي‌کنند، طول عمر کرم را افزايش مي‌دهند و به بهبود تنظيم نورون‌ها مي‌پردازند. اين نتايج، تصويري از رويکرد دو سويه مغز به نمايش مي‌گذارند که مي‌تواند به سلامت سلول‌هاي بدن کمک کند. هنگامي که مغز، يک محيط استرس‌زا را احساس مي‌کند، باکتري‌ها و ويروس‌ها را مورد حمله قرار مي‌دهد تا واکنش خود را نسبت به استرس ابراز کند اما از آنجا که سيگنال‌هاي الکتريکي فقط يک واکنش کوتاه‌مدت به وجود مي‌آورند، سلول‌هاي گليال، هورموني را منتشر مي‌کنند که مي‌تواند به بروز واکنش بلندمدت و ضد استرس منجر شود اما تاکنون ناشناخته مانده است. "اندرو ديلين"(Andrew Dillin)، استاد زيست‌شناسي مولکولي و سلولي دانشگاه کاليفرنيا، برکلي و پژوهشگر "موسسه پزشکي هاورد هيوز"(HHMI) آمريکا گفت: ما در اين پژوهش دريافتيم که اگر اين واکنش‌ها در مغز فعال شوند، با سلول‌هاي پريفرال ارتباط برقرار مي‌کنند تا مغز از زوال ناشي از افزايش سن حفظ شود. اين واکنش‌ها، به راه‌اندازي مجدد متابوليسم منجر مي‌شوند و از تجمع پروتئين پيشگيري مي‌کنند. از آنجا که به نظر مي‌رسد که تاثير سلول‌هاي گليال در موش‌ها با تاثير آنها در انسان‌ها يکسان است، شايد نتايج بررسي‌هايي که روي موش‌ها انجام شده، در مورد انسان نيز صدق کند. بدين ترتيب، مي‌توان از اين نتايج براي ارائه داروهايي استفاده کرد که با از بين رفتن عضله و اضافه‌وزن مقابله مي‌کنند و شايد به افزايش طول عمر سالم منجر شوند. بررسي انسان‌هاي مبتلا به "کم‌ماهيچگي"(sarcopenia) يا انسان‌ها و موش‌هاي مسن، نشان مي‌دهد که در عضلات آنها تجمع پروتئين وجود دارد. شايد يافتن هورمون عامل اين شرايط، به حفظ توده عضلاني افراد مسن کمک کند و فرصت بزرگي را در اختيار ما بگذارد. اين پژوهش، در مجله "Science" به چاپ رسيد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد