ديجياتو/ اقيانوسها در سراسر جهان نقش مهمي در تنظيم ميزان دي اکسيد کربن موجود در اتمسفر دارند. بر اساس تحقيقي جديد، اقيانوسها دو برابر بيش از اندازهگيريهاي قبلي دي اکسيد کربن جذب ميکنند.
اقيانوسها همانند جنگلها کربن را جذب ميکنند. کربن توسط ارگانيسمهايي که از آن براي فتوسنتز استفاده ميکنند، جذب ميشود. فيتوپلانکتون که در دريا سکونت دارد، در اين فرايند نقش دارد و از نور خورشيد و کربن براي توليد مواد غذايي و انرژي استفاده ميکند. اين ارگانيسمهاي ميکروسکوپي پس از اين کار ميميرند و يا توسط زئوپلانکتونها از بين ميروند.
اين اقدامات، فيتوپلانکتون را به اعماق اقيانوس ميبرد و کربن ذخيره شده توسط آنها مصرف ميشود. آنها در رسوبات دفن ميشوند يا توسط موجودات دريايي بزرگتر خورده ميشوند. در حالت کلي به نظر ميرسد نزديک به يک سوم دي اکسيد کربن توليد شده توسط فعاليتهاي انسان، از اين طريق جذب ميشود.
تا به امروز چنين باوري در ميان محققان وجود داشت، با اين حال دانشمندان موسسه اقيانوس شناسي وود هول (WHOI) معتقدند اين «پمپ بيولوژيکي» کربن بيشتري جذب ميکند. دانشمندان تا به امروز تنها لايه بالايي اقيانوس که نور خورشيد در آن نفوذ ميکند را مورد بررسي قرار دادهاند، اما اين تيم با استفاده از روش جديدي براي اندازهگيري ميزان دي اکسيد کربن جذب شده، به چنين نتيجهاي رسيده است.
يکي از دانشمندان زمينشيمي، «کن بسهلر» در اين زمينه اعلام کرده:
«اگر به اطلاعات يکسان در روش جديد نگاه کنيد، ديدگاه بسيار متفاوتي نسبت به نقش اقيانوس در فرايند جذب کربن و همچنين تنظيم وضعيت اقليمي پيدا خواهيد کرد.»
اين تيم به جاي اندازهگيري عمق ثابتي از اقيانوس، از اطلاعات جمعآوري شده توسط سنسورهاي کلروفيل استفاده کرد. اين سنسورها، وجود فيتوپلانکتون در اقيانوس را مشخص ميکنند. بر اساس تحليل صورت گرفته، تيم به اين موضوع پي برد که عمقي که فيتوپلانکتونها در آن حضور دارند، در نقاط مختلف جهان متفاوت است. با توجه به اين موضوع، اقيانوسها سالانه دو برابر بيش از چيزي که تصور ميشود، دي اکسيد کربن جذب ميکنند.
به گفته اين تيم، استفاده از اين روش در مناطق بيشتر درک جديدي از اين پمپ بيولوژيکي کربن ايجاد ميکند که نتيجه آن، بررسي دقيقتر نقش آن در تغييرات اقليمي است. اين موضوع در سياستهاي کشورهاي مختلف براي کنترل تغييرات اقليمي نقش خواهد داشت.
بازار