"بِزوار"؛ مخلوطی خطرزا برای روده‌ها

ايسنا/ محققان در پژوهشي علاوه بر توضيح مختصري درباره "بِزوارها" و علائم و عوارض آن‌ها، با بررسي ۱۹ مورد انسداد روده توصيه‌هايي را براي جلوگيري از دچار شدن به آن ارائه کرده‌اند. "بزوارها" مواد هضم‌نشده‌اي هستند که به علل مختلف در دستگاه گوارش باقي مانده‌اند و باعث بروز علائم و عوارض متنوعي مي‌شوند. يکي از عوارض نادر بزوار انسداد روده است که در مطالعه‌اي توسط محققان دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي بررسي شده است. در اين پژوهش آمده است:« بزوارها مخلوطي از مواد هضم نشده هستند که در دستگاه گوارش باقي مانده‌اند که اغلب در معده محبوس مي‌شوند ولي در هر جايي از دستگاه گوارش از مري تا رکتوم(راست روده) مي‌توانند يافت شوند. چنين موادي ممکن است باقي‌مانده مو (تريکوبزوار)، سبزيجات(فيتوبزوار)، داروها(فارماکوبزوار)، خرمالو(ديزوپيروبزوار) و پروتئين‌هاي شير(لاکتوبزوار) باشند.» بر اساس اين مقاله« ميزان شيوع بزوار در مطالعات مختلف متفاوت است ولي در بيماراني که تحت اندوسکوپي دستگاه گوارش فوقاني قرار مي‌گيرند کمتر از ۰.۴ درصد گزارش شده است و همچنين در بيماران با انسداد روده باريک از ۰.۴ تا ۴.۸ درصد گزارش شده است.» محققان در توضيح نقش رژيم غذايي در تفاوت ميزان شيوع بزوار مي‌گويند:« اين ميزان تفاوت در مطالعات مختلف تا حدودي بستگي به منطقه جغرافيايي و نيز فرهنگ غذايي دارد. به طوري که در مناطقي که استفاده از سبزيجات زياد است مانند کره جنوبي، ژاپن و اسپانيا فيتوبزوار شايع‌ترين بزوار گزارش شده است.» نويسندگان اين مقاله مي‌گويند:« بزوارها مي‌توانند بدون علامت‌ يا علامتدار باشند. اين علائم شامل درد، احساس پري در معده، آنمي، تهوع و استفراغ است.» اين مطالعه، به صورت بررسي موارد ( case series) انجام شده است. معيار ورود به مطالعه، کليه بيماراني بودند که در طي دو سال از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ با تشخيص انسداد روده در بيمارستان امام حسين(ع) شهر تهران تحت عمل جراحي قرار گرفته بودند و عامل زمينه‌اي بزوار بوده است. اطلاعات دموگرافيک و آزمايشگاهي و يافته‌هاي حين عمل و نتايج جراحي به صورت گذشته‌نگر از پرونده بيماران استخراج شده و با نرم‌افزار SPSS۱۶ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در اين پژوهش آمده است:« تعداد ۱۹ بيمار که در آن‌ها بزوار باعث انسداد روده شده بود، مورد بررسي قرار گرفتند. از اين تعداد ۱۲ بيمار زن و ۷ بيمار مرد بودند. ميانگين سني بيماران ۲±۶۳.۸۴ بود. ۱۵ بيمار در فصل زمستان و پاييز و ۴ بيمار در بهار و تابستان مراجعه کرده بودند. بيماري‌هاي همراه شامل ديابت (۴۲ درصد)، سابقه جراحي معده(۱۵ درصد) و کم‌کاري تيروئيد(۵ درصد) بود. شايع‌ترين علائم باليني شامل درد شکم(۸۷ درصد)، تهوع و استفراغ(۸۰درصد) و عدم دفع گاز و مدفوع (۶۰درصد) بود. بر اساس آن چه در اين مقاله آمده، از ميان ۱۹ بيمار، ۱۳ بيمار تحت انتروتومي براي خارج‌سازي بزوار و شش بيمار تحت دوشيدن بزوار قرار گرفتند. همه بيماران، پس از عمل جراحي در بخش جراحي بستري شدند و پس از بازگشت حرکات روده، رژيم غذايي برايشان شروع شد. اين بيماران پس از تحمل رژيم و کارکرد روده از بخش جراحي مرخص شدند. طبق اين مقاله « در مطالعه حاضر نيز نوع بزوار به ترتيب ديزوپيروبزوار و فيتوبزوار و عوامل ناشناخته بود. در هر حال برداشتن بزوار به تنهايي مشکل زمينه‌اي را حل نمي‌کند و بايستي بيماران و به ويژه بيماران داراي فاکتورهاي خطر براي تشکيل بزوار آموزش داده شوند تا مايعات بيشتري همراه با رژيم غذايي مصرف کنند و در فصول پاييز و زمستان از مصرف بيش از حد خرمالو خودداري کنند.» در بخش پاياني اين پژوهش که توسط مجيد صمصامي، استاديار گروه جراحي عمومي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي، جواد زبرجدي باقرپور و سهيل باقريان لمراسکي، رزيدنت‌هاي جراحي عمومي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي و محمدرضا نيک‌شعار، دانشيار گروه جراحي عمومي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي انجام شده، آمده است:« در کادر درمان، توجه به شرح حال بيماراني که با علائم انسداد روده مراجعه کرده‌اند و يافته‌هاي باليني و آزمايشگاهي بيان کننده انسداد دارند، مي‌تواند در تشخيص زودرس بيماران کمک‌کننده باشد و با اقدام درماني مناسب از ايجاد عوارض تاخير در درمان جلوگيري کرد.» اين مقاله در اولين شماره‌ي هفتمين دوره‌ مجله طب اورژانس ايران منتشر شده است. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد