روشی که نیاز به جراحی را برای برداشتن تومورهای سرطانی کاهش می‌دهد

ايسنا/ پژوهشگران کانادايي، نوعي روش تصويربرداري ابداع کرده‌اند که نياز به جراحي‌هاي مکرر را براي برداشتن تومورهاي سرطاني کاهش مي‌دهد. گروهي از پژوهشگران "دانشگاه آلبرتا"(UAlberta)، يک روش تصويربرداري جديد ابداع کرده‌اند که مي‌تواند نياز به جراحي‌هاي مکرر را براي برداشتن تومورهاي سرطاني کاهش دهد. اين گروه پژوهشي، از روشي موسوم به "ميکروسکوپ سنجش از راه دور فوتوآکوستيک ماوراءبنفش"(UV-PARS) استفاده کردند تا هنگامي که بيمار روي تخت جراحي است، از بافت تومور او تصويربرداري کنند و به تحليل آن بپردازند. بدين ترتيب مشخص مي‌شود که آيا تومور به صورت کامل برداشته شده يا خير تا نيازي به تکرار جراحي‌ نباشد. بررسي‌هاي کنوني براي درک اينکه آيا همه تومور طي جراحي برداشته شده يا خير، با کمک "بافت‌شناسي"(Histology) صورت مي‌گيرد که تومور را با کمک ميکروسکوپ در آزمايشگاه بررسي مي‌کند و به هفته‌ها زمان نياز دارد. "راجر زمپ"(Roger Zemp)، سرپرست اين پژوهش گفت: بافت‌شناسي در حال حاضر، يک راهبرد استاندارد براي بررسي خارج شدن تومور از بدن به طور کامل است و نشان مي‌دهد که آيا حاشيه‌هاي اطراف تومور پاکسازي شده‌اند يا خير. فناوري UV-PARS، تصاويري مشابه تصاوير بافت‌شناسي را ارائه مي‌دهد که با داده‌هاي تشخيصي که پيشتر به دست آمده‌اند، قابل مقايسه هستند و بافت را براي بررسي بيشتر از بدن خارج مي‌کند. گروه زمپ، يک مدل از کار خود ارائه داده‌اند اما قصد دارند اصلاحاتي روي آن انجام دهند تا سرعت آن در تحليل بافت‌ها افزايش يابد و براي کاربردهاي باليني در چند سال آينده، مناسب باشد. همچنين پژوهشگران قصد دارند ايمني اين فناوري را نيز افزايش دهند تا براي کاربرد درون جانداري آماده شود و فقط روي نمونه‌هاي بافت آزمايش نشود. نور ماوراءبنفش که در فناوري UV-PARS استفاده مي‌شود، ايمني لازم را براي بافت زنده ندارد؛ به همين دليل در فرآيندهايي به کار مي‌رود که طي آنها لايه‌هاي بافت خارج مي‌شوند. زمپ افزود: ما داده‌هاي جديدي در اختيار داريم که تصويربرداري درون‌جانداري را نشان مي‌دهند. ما باور داريم که اين فناوري مي‌تواند مزاياي بسياري براي بافت‌شناسي داشته باشد. اين پژوهش، در مجله "Optics Letters" به چاپ رسيد. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد