ايسنا/ محققان اخيرا اظهار کردهاند برخورد کهکشاني ممکن است باعث ايجاد منظومه شمسي شده باشد.
نحوه شکل گيري منظومه شمسي قرن هاست همانند يک معما براي دانشمندان بوده است. اکنون به نظر ميرسد که دانشمندان بالاخره توانستهاند دريابند چه عواملي باعث ظهور منظومه شمسي شده است.
طبق يک مطالعه جديد احتمالا پديده برخورد کهکشاني(galactic collision) باعث وقوع زنجيرهاي از وقايع شده ست که گمان ميرود اين پديده ممکن است منجر به تولد منظومه شمسي و زمين شده باشد. کاملاً مشخص است که يک کهکشان کوتوله به نام "کمان"(Sagittarius) بارها و بارها با ديسک کهکشان راه شيري برخورد کرده است زيرا مدارهاي آن در اطراف هسته کهکشان به دليل نيروهاي گرانشي محکم شده است. اکنون محققان با بررسي دادههاي بدست آمده از تلسکوپ فضايي گايا آژانس فضايي اروپا کشف کردند که تأثير کهکشان کوتوله کمان بر کهکشان راه شيري ممکن است حتي بيشتر از آن چيزي باشد که پيشتر تصور ميشد.
به نظر ميرسد که موجهاي حاصل از برخورد ، قسمتهاي قابل توجهي در شکل گيري ستاره را فعال کرده است که يکي از آنها به طور کلي با زمان شکل گيري خورشيد در حدود ۴.۷ ميليارد سال پيش مطابقت دارد.
"توماس رويز-لارا"(Tomás Ruiz-Lara) محقق اخترفيزيک "موسسه اخترنجوم"(IAC) در جزاير قناري اسپانيا، گفت: از مدلهاي موجود مشخص شده است که کهکشان "کمان" سه بار به کهکشان راه شيري برخود کرده است و اولين برخورد آن نيز حدود پنج الي شش ميليارد سال پيش و دومي حدود دو ميليارد سال پيش و آخرين برخورد نيز يک ميليارد سال پيش رخ داده است. وقتي دادههاي گايا در مورد کهکشان راه شيري را مورد بررسي قرار داديم، سه دوره افزايش شکلگيري ستاره را مشاهده کرديم که نخستين تشکيل ۵.۷ ميليارد سال قبل، دومي ۱.۹ ميليارد سال پيش و آخرين برخورد نيز يک ميليارد سال قبل رخ داده است و اين مربوط به زماني است که تصور ميکنيم کهکشان کمان از ديسک کهکشاني عبور کرده است.
توماس رويز-لارا گفت: در ابتدا شما يک کهکشان راه شيري را داريد که نسبتاً ساکت است. پس از يک دوره خشن اوليه شکلگيري ستاره که بخشي از آن توسط يک ادغام قبلي آغاز شده است، کهکشان راه شيري به حالت متعادلي رسيده بود که در آن ستارهها در حال شکل گيري مداوم بودند. به طور ناگهاني شما متوجه برخورد کهکشان کمان ميشويد که اين تعادل را مختل ميکند و باعث ميشود همه گاز و غبار موجود در کهکشان بزرگتر مانند موجهاي روي آب بچرخد. اين موجها باعث افزايش غلظت بيشتر گرد و غبار و گاز در برخي از مناطق کهکشان راه شيري ميشوند. چگالي بالاي مواد در آن مناطق باعث شکل گيري ستارههاي جديد ميشوند.
"کارم گالارت"(Carme Gallart) نويسنده مقاله از موسسه اخترنجوم گفت: به نظر ميرسد که نه تنها کهکشان کمان ساختار کهکشان راه شيري را شکل داده بلکه بر پويايي نحوه حرکت ستارهها در کهکشان راه شيري نيز تأثير گذاشته و منجر به تشکيل آن شده است.
دانشمندان در اوايل دهه ۱۹۹۰ توسط دادههاي مربوط به مأموريت ماهواره "هيپارکوس"(Hipparcos) آژانس فضايي اروپا برخي از زمانهاي تشکيل ستاره در کهکشان راه شيري را متوجه شده بودند اما اين نخستين باري است که آنها تاريخچه دقيق شکلگيري ستارگان کهکشان راه شيري را متوجه ميشوند. اين موضوعات نشان دهنده قدرت علمي تلسکوپ فضايي "گايا" است. ماهواره "هيپارکوس" ماهوارهاي بود که در هشتم اوت ۱۹۸۹ توسط سازمان فضايي اروپا با استفاده از موشک آريان ۴ به فضا پرتاب شد. وزن آن در هنگام پرتاب حدود ۵۰۰ کيلوگرم و مدار ابتدايي آن مدار زمين ثابت بود، ولي به علت مشکلي در پرتاب گر در مدار بسيار بيضوي مورد استفاده قرار گرفت. مأموريت اصلي اين ماهواره اندازهگيري محل قرارگيري ستارگان بود. آزمايش تيکو يکي ديگر از ماموريتهاي اين ماهوراه بود که در آن تصاوير دو رنگ نورسنجي از حدود ۴۰۰ هزار ستاره با دقت بالا تهيه شد. اين ماهواره همچنين فاصلهٔ ستارگاني را که احتمالاً ميتوانستند داراي سياره باشند را اندازهگيري کرد. بررسي تغيير شکل کهکشان راه شيري يکي ديگر از دستاوردهاي اين مأموريت بود.
بازار