ايسنا/ پژوهشگران آمريکايي سعي دارند با کمک مجموعهاي از ژنهاي مصنوعي، به درک بهتر روابط ميان سلولهاي انسان کمک کنند.
پژوهشگران "دانشکده پزشکي دانشگاه بوستون"(BUSM)، روش جديدي را براي درک بهتر ارتباط ميان سلولهاي انسان، نحوه مختل شدن اين ارتباط هنگام بيماري و درمان آن با کمک دارو ابداع کردهاند.
روش آنها، مجموعهاي از زيستحسگرها را شامل ميشود. اين حسگرها، ژنهاي مصنوعي هستند که ميتوانند زمان فعال شدن گروه مهمي از مولکولهاي سيگنال دهنده را اطلاع دهند. اين مولکولهاي سيگنالدهنده که به پروتئينهاي موسوم به "جيپروتئين" (G protein) تعلق دارند، در واقع کليد خاموش و روشن کردن مولکول درون سلولها هستند. اين مولکولها توسط گروهي از پروتئينهاي گيرنده فعال ميشوند که ميتوانند طيف گستردهاي از محرکها نور، بو، پيامرسانهاي عصبي و هورمونها را احساس کنند.
اين مکانيسم سيگنالدهي، چندين دهه است که مورد بررسي قرار دارد اما پژوهشگران در اين پروژه جديد، زيستحسگرهايي را ابداع کردهاند تا جيپروتئينها را با دقت مورد بررسي قرار دهند.
"مايکل گارسيا مارکوس"(Mikel Garcia-Marcos)، استاديار بيوشيمي دانشگاه بوستون و از پژوهشگران اين پروژه گفت: اين زيستحسگرها ميتوانند بدون مختل کردن فرآيند سيگنالدهي، مانند جاسوس عمل کنند و به ما بگويند که جيپروتئينها چه عملکردي دارند.
پژوهشگران در ابداع اين زيستحسگرها، از مهندسي مولکولي استفاده کردند و سپس ژنهاي مهندسي شده را در چندين سلول متفاوت به کار گرفتند تا واکنش آنها را نسبت به محرکهاي طبيعي بررسي کنند.
"مارسين مازيارز"(Marcin Maziarz)، نويسنده ارشد اين پژوهش گفت: من باور دارم که اين زيستحسگرها ميتوانند ابزاري براي کشف داروهاي مورد نياز در درمانهاي کنوني باشند. اهميت آنچه ما ابداع کردهايم، به اين دليل است که امکان شناسايي سادهتر و دقيقتر داروها را براي پژوهشگران فراهم ميکند و ميزان موفقيت را در آزمايشهاي باليني افزايش ميدهد.
اين پژوهش، در مجله "Cell" به چاپ رسيد.
بازار