مجله ايلياد/ پورتئوس، بندر دريايي رم که در ارتفاعات امپراتوري روم قرار داشت، از مجموعه بنادري تشکيل شده بود که حوضهها و کانالها را به وسيلهي رودخانه تيبار، به بندرگاه تجاري شهر متصل ميکردند. در حال حاضر، يک تيم بينالمللي متشکل از باستانشناسان و زمينشناسان از روشهاي خاکشناسي کف دريا براي شناسايي فنآوري بندرگاههاي قرن اول ميلادي روم باستان، استفاده کردهاند.
پورتئوس در اواسط قرن اول ميلادي تاسيس شد و براي چيزي در حدود ۴۰۰ سال، دروازهي رم به مديترانه بود. اين بندرگاه در مرکز يک حوضهي ششضلعي بزرگ قرار دارد که هنوز هم در نزديکي فرودگاه فيوميکينوي رم قابل مشاهده است. اين بندر نقش مهمي را در واردات انواع کالاها از سراسر منطقه و مناطقي فراتر از آن به شهر رم بر عهده داشت.
دکتر «آگاته ليس پرونووست» يکي از محققان باستانشناس و متخصص زمينشناسي لاتوربه، در اين خصوص ميگويد: «ارزيابي و تعيين تاريخچهي رسوبات اين بندرگاه باستاني، يک چالش بزرگ است، زيرا بنادر نه تنها درطول تاريخ تحت تاثير حوادث آب و هوايي مختلف قرار گرفتهاند، بلکه فعاليتهاي انساني نيز اثرات بسيار زيادي بر روي آنها داشته.» بهمنظور غلبه بر مشکلات تعيين دقيق تاريخچهي رسوبات بندرگاه، دکتر ليس پروتووست و همکارانش از طيف وسيعي از تجزيه و تحليلهاي با کيفيت رسوبات از جمله نمونهگيري پيستوني، اسکن اشعهي ايکس و تعيين تاريخچهي راديو کربن استفاده کردند.
اين روشها امکان تعيين زمان دقيق رويدادهاي بزرگي، از جمله لايروبي شدن رسوبات را فراهم ميکرد. بندرهاي باستاني ميتوانند رسوبات را سريعتر از ساير محيطهاي طبيعي جمعآوري کنند که اين امر در مورد پورتئوس که در دلتاي رودخانه ساخته شده و رسوبات آن در قرن گذشته به چيزي در حدود يک متر رسيدهاند هم صدق ميکند.
پروتووست ميگويد: «اعمال اين روشها ما را به تاريخ بسياري از رويدادهايي که در اين بندر تاريخي روي داده، از جمله لايروبيهاي انجام شده براي حفظ آبنشست کافي و نحوهي استفاده از دروازهي کانال خواهد رساند و امکان شبيهسازي آنها را فراهم خواهد کرد.» يافتههاي اين تحقيق نشان ميدهد که روميها بسيار پيشتر از زماني که تصور ميشد، يعني بسيار قبلتر از قرن ۲ ميلادي، سيستمهاي رودخانهاي خود را فعال و مديريت کردهاند.
بازار