اجداد انسان درحدود ۲۰۰ هزار سال پیش تختخواب میساختند!
![اجداد انسان درحدود ۲۰۰ هزار سال پیش تختخواب میساختند!](https://app.akharinkhabar.ir/images/2020/08/23/621ac174-4a51-4ecd-9bf2-535862876124.jpeg)
زوميت/ طبق شواهد بهدستآمده از غار بوردر در آفريقايجنوبي، انسانهاي اوليه درحدود ۲۰۰ هزار سال پيش بسترهايي از علف و خاکستر ميساختند که از گزند حشرات در امان بودند.
شايد انسانهاي اوليه تشکهاي مجللي نداشتهاند؛ اما ميتوانستند جايي دنج و آرام را براي خواب بسازند. بقاياي بهدستآمده از بستر انسانهاي کهن، هوشمندي آنها را ثابت ميکنند. باستانشناسان در غار بوردر آفريقايجنوبي، شواهدي از بسترهاي علفي و راحت انسانهاي کهن را کشف کردند که قدمت آنها به ۲۰۰ هزار سال پيش بازميگردند. اين در حالي است که اکتشافات قبلي بسترسازي گياهي به صدهزار سال پيش بازميگردند. اين بسترها روي لايههايي از خاکستر ساخته ميشدند تا از مزاحمت جانوران موذي مانع شوند.
لين والدلي، باستانشناس دانشگاه ويتواترسرند آفريقايجنوبي ميگويد: «قراردادن بستر علفي روي لايهاي از خاکستر، روش عمدي بوده است. انسانهاي اوليه با اين کار نهتنها عايقي مناسب براي بستر خود ميساختند؛ بلکه از ورود جانداران موذي هم جلوگيري ميکردند.»
واضح است شناسايي مواد اوليهي بسترها پس از ۲۰۰ هزار سال کار دشواري است. مواد زيستي بهمرورزمان از بين ميروند؛ بههميندليل، سوابق بهدستآمده از روشهاي بسترسازي انسانهاي اوليه پراکنده هستند. بااينحال، باستانشناسان موفق شدند در اعماق رسوبات غار بوردر بقاياي تشکهاي علفي را در محيط زندگي انسانهاي اوليه پيدا کنند.
بقايا از قسمت پشت غار، يعني گرمترين و امنترين نقطه، بهدست آمدند. بهعقيدهي باستانشناسان، برخي بسترها احتمالا بهدليل خشکشدن دچار آتشسوزي شدهاند؛ اما اين اتفاق بهندرت رخ داده است. پژوهشگران با استفاده از طيف سنجي FTIR و اسکن ميکروسکوپي الکتروني (SEM) و تحليل گياهسنگها مواد گياهان بسترها را دقيق بررسي کردند. طبق تحليلهاي گياهسنگي، علفهاي بهکاررفته در بسترها از زيرخانوادهي Panicoideae بودند.
بااينهمه علف، تنها کشف پژوهشگران نبود و آنان موفق شدند لايهاي خاکستري نيز بيابند که بهصورت حشرهکشي طبيعي عمل ميکرد. اين لايهي خاکستري راه تنفسي حشرات را مسدود ميکرد و اسکلت خارجي آنها را ميخراشيد و درنهايت آنها را خشک ميکرد. علاوهبراين، کافوري که امروزه در آفريقايجنوبي براي دفع حشرات بهکار ميرود، در اين بسترها پيدا شد. والدلي اعتقاد دارد:
گاهي اوقات لايهي خاکستري بستر ترکيبي از بقاياي علفهاي قديميتر است که براي پاکسازي غار و ازبينبردن آفتها سوزانده شدهاند. در برخي نقاط ديگر، از خاکستر چوب بهعنوان سطحي تميز براي لايهي بستر استفاده شده است.
يافتههاي مذکور با قديميترين بسترهاي شناختهشده در پناهگاه سنگي سيدوبوي آفريقايجنوبي منطبق هستند که قدمت آنها به ۷۷ هزار سال پيش بازميگردد. انسانهاي اوليه از گياهان معطر با خاصيت حشرهکش نيز استفاده کردند و بسترها پر از تراشههاي سنگي بودند. بهعقيدهي پژوهشگران، احتمالا ساکنان غار از بسترهاي خود بهعنوان فضاي کار هم استفاده ميکردند.
شواهد ديگر ذرههاي کوچکي به رنگ نارنجي و قرمز بودند. اگرچه اين ذرات از ديوارههاي غار سقوط ميکنند، معمولا زاويهدار هستند. باوجوداين، ذرات بسترها گرد شده بودند و اين نشان ميدهد اشياء را براي آمادهسازي بستر خود تغيير ميدادند.
طبق بسترهاي فسيلي ميتوان نتيجه گرفت که انسانهاي اوليه از رنگ زرد اخرايي (اکر) براي تزيين استفاده ميکردند، خانههاي خود را اطراف آتشدان ميساختند، با بهترين نقاط خواب آشنا بودند و گاهي نيز از بسترهاي خود بهعنوان ميز کار استفاده ميکردند. يافتههاي ذکرشده نهتنها اطلاعاتي از شيوهي زندگي پيشينيان را ميدهند؛ بلکه پيچيدگي اجتماعي و رفتاري آنها را هم ثابت ميکنند. والدلي درپايان ميگويد:
طبق پژوهشهاي مربوط به ۲۰۰ هزار سال گذشته، مردم ميتوانستند آتش توليد کنند و از آتش و خاکستر و گياهان طبي نيز براي ايجاد پناهگاهي تميز و بدون آفت استفاده ميکردند. اين روشها مزاياي سلامتي را براي اين تمدنها بهدنبال داشت و دليل بقاي آنها بودند.