کشف ترکیباتی که شدت بیماری کووید-۱۹ را افزایش میدهند
ايسنا/ تقريبا يک سال قبل از ظهور ويروس کروناي جديد، دکتر لئوناردو تراساند کتابي با عنوان «بيمارتر، چاقتر، فقيرتر» منتشر کرد که درباره ارتباط بين آلايندههاي محيط زيست و بسياري از شايعترين بيماريهاي مزمن است. اين کتاب دههها تحقيق علمي را نشان ميدهد که چگونه مواد شيميايي مختلکننده غدد درونريز که در زندگي روزمره ما وجود دارد و اکنون تقريبا در همه افراد يافت ميشود و موجب اختلال در هورمونهاي طبيعي بدن ميشود.
هر چه بيشتر در مورد ويروس جديد کرونا و بيماري کوويد-۱۹ ميآموزيم، واقعيتهاي زشت در مورد تاثيرات اجتماعي و زيستمحيطي بر سلامتي نيز نمايان ميشود.
يکي از اين اثرات اين است که بيماريهاي مزمن مرتبط با قرار گرفتن در معرض ترکيبات مختلکننده غدد درونريز نيز خطر ابتلا به کوويد-۱۹ شديد را افزايش ميدهد.
در حال حاضر شواهدي از نقشي که کيفيت محيط در حساسيت افراد به کوويد-۱۹ و خطر مرگ ناشي از آن بازي ميکند، وجود دارد.
چرا مواد مختلکننده غدد درونريز مشکلساز هستند
ترکيبات مختلکننده غدد درونريز يا EDC، گروه گستردهاي از مواد شيميايي هستند که ميتوانند در هورمونهاي طبيعي بدن افراد اختلال ايجاد کنند و به سلامت انسان آسيب برسانند. آنها شامل مواد پرفلوئورآلکيل و پلي فلوئوروآلکيل هستند که بهعنوان PFAS شناخته ميشوند و شامل بازدارندههاي شعله، انعطافپذير کنندهها، سموم دفع آفات، محصولات ضد ميکروبي و مواد معطر ميباشند.
اين مواد شيميايي در زندگي مدرن گسترده شده است و در طيف گستردهاي از کالاهاي مصرفي، بستهبندي مواد غذايي، محصولات مراقبت شخصي، مواد آرايشي، فرآيندهاي صنعتي و محيطهاي کشاورزي يافت ميشوند. سپس اين ترکيبات که موجب اختلال در غدد درونريز ميشوند به هوا، آب، خاک و مواد غذايي راه مييابد.
تحقيقات نشان داده است افرادي که در معرض EDC قرار دارند بيشتر از سايرين دچار اختلالات متابوليکي مانند چاقي، ديابت نوع ۲ و کلسترول بالا ميشوند و به سمت سلامت قلبي عروقي ضعيفتري سوق داده ميشوند.
اين مواد ميتوانند در عملکرد طبيعي سيستم ايمني بدن نقش داشته باشند، که نقش مهمي در مبارزه با عفونت دارد. عملکرد ضعيف ايمني به مشکلات ريوي مانند آسم و بيماري انسدادي مزمن ريوي کمک ميکند. بيماريهاي خود ايمني مانند آرتريت روماتوئيد و بيماري کرون و اختلالات متابوليکي ناشي از اين مواد هستند. همچنين بسياري از EDC ها با سرطانهاي مختلف در ارتباط هستند.
مختلکنندهها عملکرد هورمونهاي طبيعي بدن را تقليد ميکنند
EDC با تقليد از هورمونهاي طبيعي بدن بر سلامت انسان تاثير دارد. هورمونها سيگنالهاي شيميايي است که سلولهاي ما از آن براي برقراري ارتباط با يکديگر استفاده ميکنند. شايد با هورمونهاي توليدمثل مانند تستوسترون و استروژن مربوط به فيزيولوژي و توليدمثل زن و مرد آشنا باشيد. با اين حال هورمونها تقريبا مسئول حفظ تمام عملکردهاي ضروري بدن از جمله متابوليسم و فشارخون سالم، قند خون و التهاب هستند.
شکل يا ساختار شيميايي EDC ها ازنظر روشهايي که باعث ميشود بدن نتواند EDC را براي يک سيگنال طبيعي از يک هورمون تفسير کند، شبيه هورمون است.
از آنجا که بدن انسان به هورمونها بسيار حساس است، فقط مقدار کمي هورمون براي انتقال سيگنال مورد نظر خود لازم دارد. بنابراين قرار گرفتن در معرض بسيار کم EDC ميتواند تاثيرات چشمگير و نامطلوبي بر سلامت افراد داشته باشد.
کيفيت محيطزيست و بيماري کوويد-۱۹
محققان تصويري از چگونگي تاثير کيفيت محيط در حساسيت به کوويد-۱۹ ترسيم کردند. بر اين اساس موارد زيادي وجود دارد که هنوز نسبت به آن آگاه نيستيم. با اين حال دانشمندان گمان ميکنند که EDCها ميتوانند بر اساس شواهد علمي خطر ابتلا به بيماريهاي مزمن را در افراد افزايش و افراد را در معرض خطر بيشتر کوويد-۱۹ قرار دهند.
سازمانهاي بهداشت عمومي مانند مراکز کنترل و پيشگيري از بيماريهاي ايالاتمتحده و سازمان بهداشت جهاني به طور رسمي شرايط زمينهاي بهداشتي از جمله چاقي، ديابت، فشار خون بالا، بيماريهاي قلبي عروقي، بيماريهاي سرکوبکننده سيستم ايمني، بيماري مزمن تنفسي و سرطان را به عنوان عوامل خطر براي بيماري کوويد-۱۹ و مرگومير تشخيص ميدهند.
شواهد علمي نشان ميدهد که قرار گرفتن در معرض EDC خطر ابتلا به همه اين شرايط را در افراد افزايش ميدهد. دانشمندان در مورد اين ارتباطات فکر ميکنند و تلاشهاي تحقيقاتي در حال انجام است تا به سوالات بيشتري در مورد چگونگي تاثير EDCها بر همهگيري پاسخ دهند.
آلودگي هوا و ساير خطرات زيستمحيطي
علاوه بر EDC ساير شرايط محيطي نيز احتمالا در بيماري همهگير کوويد-۱۹ نقش دارند. به عنوان مثال مطالعات متعدد افزايش خطر ابتلا به بيماري کوويد-۱۹ و مرگ را گزارش کردند. اين يافتهها با يافتههاي گزارش شده در چين پس از شيوع سارس در سالهاي ۲۰۰۲-۲۰۰۳ مطابقت دارد.
شواهد اخير نشان ميدهد که عفونت کوويد-۱۹ ميتواند منجر به طولاني شدن شرايط سلامتي از جمله آسيب قلبي شود. شرايط محيطي مانند امواج گرما، به ويژه براي افرادي که بيماري قلبي يا آسيب قلبي دارند نيز خطرناک است. در مکانهايي مانند کاليفرنيا که در حال حاضر آتشسوزي و موجهاي گرما را تجربه ميکند، به وضوح ميبينيم که چگونه چندين شرايط محيطي ميتواند با هم ترکيب شود تا خطر مرگومير ناشي از کوويد-۱۹ را افزايش دهد.
در ايالات متحده مقرراتي مانند قانون آب پاک و قانون هواي پاک از دهه ۱۹۷۰ کيفيت محيط و سلامت انسان را بهبود بخشيده است. با اين حال دولت ترامپ تلاش کرده آنها را تضعيف کند.
در سه سال و نيم گذشته عليرغم شواهدي صريح که نشان ميدهد کيفيت پايين محيط زيست به سلامتي انسان آسيب ميرساند، حدود ۳۵ قانون و مقررات زيست محيطي مربوط به کيفيت هوا يا مواد سمي مانند EDC يا به عقب بازگردانده شده يا در مرحله حذف است. اجازه دادن به آلودگي بيشتر روند «بيمارتر، چاقتر و فقيرتر» را تشديد ميکند؛ آن هم زماني که سلامت کلي مردم براي مقاومت جمعي در برابر کوويد-۱۹ و چالشهاي آينده بهداشت جهاني لازم است.