محققان میگویند؛ علت میو گربهها چیست؟
زوميت/ محققان ميگويند ميو کردن گربهها يک نوع روش برقراري ارتباط است و هر نوع صدايي که توليد ميکنند، معني خاصي ميدهد.
ممکن است هر روز گربهي شما وارد دفترتان شود، با عصبانيت به شما نگاه کند و يک «ميووووي» نااميدانه بر زبان آورد؛ امکان دارد شما به گربه بيمحلي کنيد؛ اما درخواست آن روشن است؛ گربه ميگويد: »شما هنوز به من غذا ندادهايد!»
گربههاي خانگي در شيوهي استفاده از صداي خود براي برقراري ارتباط با انسانها بينظير هستند؛ ولي آنها بهندرت براي يکديگر ميو ميکنند. سؤال اينجا است که چه چيزي باعث ميشود گربه ارتباط بيشتري با انسان و صاحبش برقرار کند؟
بر اساس مقالهاي که در لايو ساينس منتشر شده است، کارشناسان عقيده دارند پاسخ اين سؤال به اهليسازي گربهها ارتباط دارد. جان بردشاو و شارلوت کامرون-بومونت در کتاب «گربه خانگي، زيستشناسي رفتار آنها» انتشارات دانشگاه کمبريج ۲۰۰۰، مينويسند ۱۰ هزار سال قبل از اينکه گربهها با انسانها زندگي کنند و اهلي شوند، تنها بودند و ازآنجاکه اجداد گربهها بهندرت با ديگر اعضا و گونههاي خود ارتباط داشتند، نيازي به استفاده از صداي خود براي برقراري ارتباط نداشتند. در عوض گربههاي وحشي ازطريق حس بويايي يا ماليدن خود به اشيائي مانند درخت، با ساير گربهها در ارتباط بودند؛ به اين ترتيب گربهها براي ارسال پيام خود مجبور به روبهرو شدن با ساير گربهسانان نبودند.
به گفتهي جان رايت، روانشناس دانشگاه مرسر جورجيا که در مورد رفتار حيوانات مطالعه ميکند، هنوز هم تا حد زيادي نحوهي ارتباط گربهها با يکديگر اينگونه است. او به مجلهي لايوساينس ميگويد چرا بايد از صدا استفاده کرد، درحاليکه استفاده از ساير حواس بسيار کارآمدتر است؟
اما انسانها تقريبا به اندازهي گربهسانان حس بويايي خوبي ندارد. بنابراين گربهها به روشي با انسانها ارتباط برقرار ميکنند که بتوانند منظور خود را برسانند: با ميو کردن! رايت ميگويد: «آنها ارتباط صوتي را دستکاري ميکنند و به ابزار تبديل شده است.»
بسياري از گربه ها حتي براي بيان نيازها و احساسات مختلف و پاسخهاي متفاوت، رپرتوار يا فهرستي از ميو ايجاد ميکنند. بهعنوان مثال، ممکن است گربهها در سلام و احوالپرسي سهلانگاري کنند؛ اما هنگام درخواست دوستانه براي بيرون رفتن يا غذا خواستن با صداي بلند ميو کنند.
ميو کردن براي انسان تا حدي يک رفتار آموزشي است؛ چرا که همهي بچهگربهها اگر بخواهند هنگام آسيبديدگي، سرماخوردگي يا اتفاقي ديگر توجه مادرشان را جلب کنند، روي مادر خود مينشينند و خود را به او ميچسپانند. گربههاي خانگي اين رفتار را در بزرگسالي نشان ميدهند؛ اما گربههاي وحشي (گربههاي اهلي بدون صاحب) در سن بيشتري اين کار را انجام ميدهند.
مطالعهي که در ژورنال Behavioral Processes منتشر شد، نشان ميدهد گربههاي وحشي نسبت به گربههاي اهلي داراي صاحب، بسيار غرغروتر هستند و صدايشان خش دارد. وقتي گربههاي وحشي ميو ميکنند، تفاوتي نميکند در مقابل چه کسي يا چيزي باشد؛ انسان، عروسک يا سگ. گربههاي خانگي خيلي بيشتر و تنها براي انسان ميو ميکنند و اين نشان ميدهد که آنها ميو کردن را بهعنوان يک زبان خاص براي صاحبانشان توسعه ميدهند. به عبارت ديگر، گربهي شما به شما ميو ميکند؛ زيرا متوجه شده است که انجام اين کار توجه شما را جلب ميکند. بهخصوص در اوايل شروع ارتباط.
رايت ميگويد اگر کنجکاو باشيد که گربهي شما چه حرفي براي گفتن دارد، ممکن است براي ارتباط ترغيب شود. اگر انسانها با کلمات و توجه به جيرجير و ميو کردن گربههايشان واکنش نشان دهند، ميتوانند گفت و شنود ايجاد کنند؛ تقريباْ مانند يک مکالمه.
رايت ميگويد: «اگر پاسخها به اندازهي کافي مثبت باشد و با پيشبيني کاري کنيد به صداي شما گوش دهد، گربه ميتواند بکوشد تا با شما ارتباط برقرار کند.»