جو زمین پر از میکروب است؛ بشر زیر اقیانوسی از میکروب زندگی می‌کند

به گفته ديويد اسميت که زندگي در جو را در مرکز تحقيقات ايمز ناسا در کاليفرنيا مورد مطالعه قرار داده ما انسان‌ها واقعا ساکنان زير يک اقيانوسي از جو در بالاي سر خود هستيم و واقعا نمي‌دانيم که مرز بيوسفر زمين در ارتفاعات بسيار، کجا متوقف مي‌شود.

حيات ميکروبي در جو 

او در ميزگردي که در ۱۴ دسامبر در اجلاس پاييزي سالانه اتحاديه ژئوفيزيک آمريکا برگزار شد، گفت: به نظر مي‌رسد تقريبا در هر جايي که با هواپيما‌ها و بالن‌هاي ناسا نمونه برداري کنيم، نشانه‌هايي از حيات ميکروبي را مي‌يابيم.

به نظر مي‌رسد زندگي در جو زمين کاملا ميکروبي و يک امر موقتي بوده و نه از اکوسيستم مستقل، با زندگي در سطح زمين ارتباط نزديک دارد. ارگانيسم‌هاي ريز و مقاوم بر اثر انتقالي ظريف در جايي که جو زمين با اين سياره روبه‌رو مي‌شود، در يک مسير انحرافي حماسي به لايه‌هاي پايين جو منتقل مي‌شوند.

کوين ديلون، دکتراي پزشکي گفت: براساس آنچه ما مي‌دانيم، همه چيز فقط در جو پيش مي‌رود. ميکروب‌ها تقريبا در حالتي مانند يک بزرگراه سفر کرده و از جو استفاده مي‌کنند و به طور خاص مي‌توانند ابر‌ها را سوار کنند. ميکروب‌ها در انتها در دو لايه جو قرار مي‌گيرند.

به اعتقاد برخي محققان در اين زمينه از جمله ديانا جنتري، در تروپوسفر پايين، ميکروب‌ها بيشتر بايد با خطر خشک شدن مقابله کنند. جذابيت ابر‌ها از اين روست.

جنتري گفت: اگر در جو شما را بگيرند و معلق کنند، در معرض خطر از دست دادن بسيار سريع آب بدن خود قرار مي‌گيريد، بنابراين ابر‌ها در سطح پايين عالي هستند، آن‌ها مانند اين نقاط آب سيار هستند که مي‌توانند هنگام برداشتن و انتقال به اطراف، شما را مرطوب نگه دارند. در تروپوسفر، برخي از ميکروب‌ها ممکن است کاملا طبيعي، حتي زنده بمانند. به طور حتم، به دلايل عدم اطمينان در مورد زندگي در جو زمين، آن‌ها فقط در جو‌هاي فراتر از زمين تکثير مي‌شوند.

سطح زمين بهشت ميکروب‌هاست 

يکي از محدوديت‌هاي اصلي اين است که اگرچه ما به خوبي مي‌دانيم سطح زمين بهشتي است که ميکروب‌ها مي‌توانند ماجراجويي بزرگ خود را در آن انجام دهند، اما ساير مناطق سياره‌اي منظومه شمسي به طور حتم يا به احتمال زياد با زندگي خصمانه ترند، هرچند که ممکن است در گذشته‌هاي دور بسيار قابل سکونت بوده باشند. به عنوان مثال جذابيت مکاني مانند ونوس به عنوان مقصدي در جستجوي زندگي در جو است، جايي که برخي دانشمندان گفته‌اند که قطرات مايع در حدود (۴۸ تا ۶۰ کيلومتر) بالاتر مي‌توانند به عنوان يک پناهگاه در محيطي اسيدي و گرم که ونوس به آن معروف است، وجود داشته باشند.

اين سختي به اين معناست که در دنيا‌هايي مانند زهره، زندگي به جاي اينکه مانند آنچه در زمين انجام مي‌شود، براي هميشه در جو باقي بماند و اين ماندگاري به معناي آن حفره‌هايي است که دانشمندان درمورد اينکه آيا ميکروب‌ها مي‌توانند مثلاً در هنگام بالا آمدن توليد مثل کنند، نياز به پر کردن دارند.

جنتري متذکر شد جاذبه به طور مداوم برخي از ميکروب‌هاي فرضي را از يک لايه دنج مي‌دزدد. او گفت يک چالش زندگي که مختص زندگي در جو است اين است که، چون شما شناور هستيد، مدام مقداري از زندگي خود را در آنجا تنها به دليل جاذبه با گذشت زمان از دست مي‌دهيد، براي اينکه زندگي بتواند در طولاني مدت در جو پايدار بماند، بايد بتواند به اندازه کافي سريع توليد مثل کند تا اين خسارات را جبران کند؛ سپس آن مسئله آب وجود دارد.

ابرهاي زمين ويژه هستند

ابر‌هاي زمين ويژه هستند؛ آن‌ها تنها ابر‌هاي مدرن جوي در منظومه شمسي هستند که عمدتا از بخار آب تشکيل شده‌اند و باعث مي‌شود که آن‌ها براي زندگي بشر اميدوار کننده باشد. مريخ داراي برخي از موارد دي اکسيد کربن است. ماه، نپتون، تريتون، ابر‌هاي نيتروژن دار دارد. همه آن‌ها جذاب هستند، اما هيچ آبي يک مانع واقعي نيست.

جنتري گفت يکي از موضوعات اصلي در نجوم شناسي «پيروي از آب» است، زيرا براي حياتي مانند زمين که ما آن را مي‌شناسيم، آب يک نياز است. از آنجا که اين ابر‌ها بر پايه آب نيستند، به همين دليل جالب نيستند.

درست همانطور که زمين به عنوان الگويي براي در نظر گرفتن ساير جهان‌هاي منظومه شمسي عمل مي‌کند، مکان ما نمونه‌هاي کهني را ارائه مي‌دهد که براي جهان‌هاي فراتر از ستاره ما در نظر گرفته مي‌شود البته با يک قدم ديگر در ميزان شناخت ما از آن‌ها، جايي که زمين زمينه روزانه ماست و سيارات مقصد سفينه‌هاي فضايي پيچيده هستند، سيارات فراخورشيدي بيشتر لکه‌هايي هستند که در مشاهدات نجومي در برابر ستاره‌هايشان نقش بسته‌اند، و به نظر مي‌رسد، لکه بيني حيات جوي حتي در زمين نيز روي حيله و تزوير است.

در ابرها زندگي وجود دارد 

اسميت گفت: هر زمان که ما در ميان ابر‌ها پرواز مي‌کنيم و مجموعه‌هاي آب ابر ايجاد مي‌کنيم، اين سيگنال واقعا قوي از زندگي زمين را داريم. ما مي‌دانيم که زندگي در آن ابر‌ها وجود دارد، اما هيچ ابزاري نداريم که به اندازه کافي حساس باشد بدون اينکه آب در ابر جمع شود، بنابراين انتظار نداشته باشيد که دانشمندان به اين زودي‌ها در مورد زندگي جوي در جهان‌هاي ديگر اعلاميه‌اي صادر کنند.

نوآم ايزنبرگ، دانشمند سياره‌اي در آزمايشگاه فيزيک کاربردي دانشگاه جانزهاپکينز در مريلند گفت اثبات يا فهميدن اينکه يک سياره فراخورشيدي يک جهان زنده است بسيار دشوار است، اما کنکاش در اين مورد را نيز متوقف نکنيد.

ايزنبرگ گفت اگر فرصتي براي زندگي در ناهيد وجود داشته باشد بله احتمالا شانس زندگي در جهان‌هاي شبيه زهره در جا‌هاي ديگر نيز وجود دارد. اگر روي زمين زندگي وجود داشته باشد، احتمالا فرصتي براي زندگي در جهان‌هاي مانند زمين در جا‌هاي ديگر نيز وجود دارد.