سلولهای ایمنی مسئول پیر شدن مغز هستند!

ايسنا/ بسياري از مردم از اپليکيشنهاي تربيت مغز تا تزريق بوتاکس را براي جوان شدن استفاده ميکنند اما تحقيقاتي که به تازگي انجام شده نشان ميدهد که کليد کاهش روند پيري در سلولهاي خاصي از سيستم ايمني ما نهفته است؛ سلولهاي ميلوئيد(myeloid).
اين سلولها نقش مهمي در مقابله با عفونتها و پاکسازي آثار بيماري دارند، اما با بالاتر رفتن سن، فعاليت اين سلولها که بيشتر ميشود اين موضوع باعث ايجاد التهابهاي مزمن ميگردد. بر طبق اين تحقيقات خاموش کردن اين سلولها باعث کند شدن روند پيري مغز شده و آغاز بيماريهاي قلبي، آلزايمر، سرطان و ضعف را به تاخير مياندازد. در حالي که اين يافتهها در مراحل اوليه خود قرار دارد محققان اميدوارند بتوانند به توليدکنندگان دارو در ساخت داروهايي براي به تاخير انداختن روند پيري کمک کنند.
در اين تحقيقات دانشمندان دانشگاه پزشکي "استنفورد" سلولهاي ميلوئيد را در موشهاي پير و همچنين افراد بالاي ۶۵ سال و کمتر از ۳۵ سال بررسي کردند. سلولهاي ميلوئيدي در سيستم گردش خون و بافتهاي محيطي مغز يافت ميشوند و نقشي اساسي در پاکسازي سلولهاي مرده، تامين مواد مورد نياز ساير سلولها و محافظت در برابر عوامل بيماريزا دارند. با اين حال با افزايش سن اين سلولهاي ميلوئيدي شروع به عملکرد بيش از اندازه ميکنند و در اين روند به بافتهاي سالم آسيب ميزنند.
در اين تحقيقات دانشمندان ارتباط يک هورمون به نام PGE۲ و يک گيرنده سلولهاي ميلوئيدي را در سلولهاي موشها و انسانها مسدود کردند. به طرز شگفت آوري اين کار براي بازگرداندن متابوليسم جواني و بهبود مشکلات ذهني موشهاي پير کافي بود.
پروفسور کاترين آندرياسون(Katrin Andreasson) ، استاد مغز و اعصاب و علوم اعصاب و نويسنده ارشد اين مقاله ميگويد: اگر بتوان سيستم ايمني بدن را تنظيم کرد ميتوان مغز را جوان کرد.
PGE۲ هورموني است که به گروهي معروف به پروستاگلاندينها(prostaglandins) تعلق دارد و بسته به اين که به چه سلولي متصل ميشود عملکرد متفاوتي خواهد داشت. به عنوان مثال، وقتي PGE۲ به گيرندهاي به نام EP۲ بر روي سلولهاي ميلوئيدي متصل ميشود، باعث آغاز فعاليتي ميشود که موجب ايجاد التهاب خواهد شد.
در اين مطالعه، محققان دريافتند که سلولهاي موشها و انسانهاي مسن، تعداد بسيار بيشتري گيرندهي EP۲ در سطح خود دارند و همچنين هورمون PGE۲ بيشتري توليد ميکنند. اين هورمون به گيرندهها متصل شده و در نهايت به بافتهاي سالم آسيب ميزند.
پروفسور آندرياسون توضيح ميدهد که اين روند باعث پيري ميشود اما ميتوان آن را کاهش داد.
محققان با استفاده از دو نوع ترکيب از اتصال هورمون PGE۲ به گيرنده EP۲ جلوگيري کردند و توانستند روند اين التهاب و پيري را معکوس کنند. موشهاي مسن پس از انجام اين آزمايش توانستند عملکردي مانند موشهاي جوان در آزمايشات ديگر داشته باشند. يکي از دو ترکيب امتحان شده حتي اگر وارد سد خوني مغز نميشد نيز تاثيرگذار بود. به گفته اين گروه مطالعات نشان ميدهد که تنظيم سلولهاي ميلوئيدي حتي در خارج از مغز ميتواند تاثير زيادي بر آنچه درون مغز ميگذرد داشته باشد.
متاسفانه اين ترکيبات داراي عوارض جانبي هستند و براي استفاده انسانها مناسب نيستند، اما اين گروه اميدوار است بتوانند راه حلي براي توليدکنندگان دارو پيدا کنند تا ترکيباتي امن براي استفاده انسانها ساخته شود.