شناسایی سرنخ‌های ژنتیکی که در بروز ذات‌الریه و شدت گرفتن کووید-۱۹ نقش دارند

شايد يافته‌هاي اين پژوهش، به تلاش براي شناسايي بيماران مبتلا به کوويد-۱۹ که بيشتر در خطر ذات‌الريه هستند، کمک کند و امکان مداخلات به موقع را براي پيشگيري از بروز بيماري شديد و مرگ فراهم آورد.

متخصصان پيش‌بيني مي‌کنند که با وجود افزايش دسترسي به واکسن کوويد-۱۹، ممکن است که واکسيناسيون افراد براي کنترل همه‌گيري، ماه‌ها زمان ببرد. در اين ميان، روزانه افراد بسياري به کوويد-۱۹ مبتلا مي‌شوند و جان خود را از دست مي‌دهند.

"جنيفر بيلو" (Jennifer Below)، از پژوهشگران اين پروژه گفت: اين بررسي، بسيار مهم است زيرا ما بررسي‌ها را به صورت جداگانه انجام داده‌ايم تا عوامل خطرناک ژنتيکي را که در حساسيت و شدت ذات‌الريه موثر هستند، شناسايي کنيم. اين تفاوت‌هاي ژنتيکي مي‌توانند به برخي از اختلافاتي منجر شوند که در نتايج مربوط به کوويد-۱۹ مشاهده مي‌کنيم.

پژوهشگران، بررسي‌هاي مرتبط با ژنوم را روي بيش از ۸۵ هزار بيمار انجام دادند که اطلاعات آنها در بانک زيستي ذخيره شده بود. اين بررسي‌ها مي‌توانند ارتباط ميان تغييرات ژنتيکي و بيماري را شناسايي کنند.

بررسي‌ها نشان داد که قوي‌ترين ارتباط ذات‌الريه در بيماران نژاد اروپايي، ژني است که به بروز فيبروز کيستيک منجر مي‌شود. اين بيماري، مخاط غليظ غيرطبيعي ايجاد مي‌کند که به بروز عفونت‌هاي مزمن و نارسايي تنفسي منجر مي‌شود.

در بيماران نژاد آفريقايي، قوي‌ترين ارتباط با ذات‌الريه، جهشي است که به کم‌خوني داسي شکل منجر مي‌شود. اين بيماري، يک اختلال در گلبول‌هاي قرمز خون است که خطر ابتلا به ذات‌الريه، آنفلوآنزا و عفونت‌هاي حاد تنفسي را افزايش مي‌دهد.

کودکان مبتلا به فيبروز کيستيک و کم‌خوني داسي شکل در صورت ابتلا به کوويد-۱۹، در معرض بيماري شديد قرار مي‌گيرند.

پژوهشگران دريافتند ناقلاني که تحت تاثير فيبروز کيستيک نيستند اما هنوز يک رونوشت از ژن فيبروز کيستيک را حمل مي‌کنند، حساسيت بيشتري نسبت به ذات‌الريه دارند و کساني که تحت تاثير کم‌خوني داسي شکل نيستند اما يک رونوشت از جهش کم‌خوني داسي شکل را در خود دارند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به ذات‌الريه قرار مي‌گيرند.

به گفته پژوهشگران، براي تعيين اين که آيا خطر پيامدهاي کوويد-۱۹ در اين افراد بيشتر است يا خير، بايد بررسي‌هاي بيشتري صورت بگيرد.

پژوهشگران براي شناسايي تغييرات ژنتيکي که خطر ابتلا به ذات‌الريه را افزايش مي‌دهند، بيماران مبتلا به فيبروز کيستيک و کم‌خوني داسي شکل را از تجزيه و تحليل خود خارج کردند و روش ديگري را به کار بردند که داده‌هاي بيان ژن را با ويژگي‌ها و بيماري‌ها مرتبط مي‌سازد.

آنها اين بار تغيير مرتبط با ذات‌الريه را در يک ژن موسوم به "R3HCC1L" در بيماراني از نژاد اروپايي و يک ژن موسوم به "UQCRFS1" را در بيماراني از نژاد آفريقايي يافتند.

ملکرد مولکولي ژن R3HCC1L، نامشخص است اما حذف UQCRFS1 در موش‌ها، بخشي از واکنش ايمني آنها را در مقابله با عفونت مختل مي‌کند.

"هانگ هسين چن" (Hung-Hsin Chen)، پژوهشگر ارشد اين پروژه گفت: اگرچه درک ما در مورد مکانيسم ژنتيکي ذات‌الريه هنوز محدود است اما اين پژوهش، ژن‌هاي R3HCC1L و UQCRFS1 را شناسايي کرده و بينشي را براي بررسي‌هاي ژنتيکي بيشتر در مورد کوويد-۱۹ ارائه مي‌دهد.

وي افزود: شايد بتوان از يافته‌هاي اين پژوهش براي شناسايي افرادي که بيشتر در معرض خطر ذات‌الريه قرار دارند و ابداع درمان دقيقي براي آنها استفاده کرد.

اين پژوهش، در "American Journal of Human Genetics" به چاپ رسيد.