نابودی سلول‌های سرطانی با شیمی درمانی نوری و تنها یک تزریق

اين عامل جديد فتوتراپي ضمن از بين بردن سلول‌هاي سرطاني، عوارض جانبي معمول مرتبط با شيمي درماني را نيز به حداقل مي‌رساند.

تيم تحقيقاتي موسسه علوم و فناوري کره(KIST) تحت هدايت "سهون کيم" از مرکز تحقيقات "Theragnosis" يک عامل فوتوتراپي جديد را با توانايي هدف قرار دادن سلول‌هاي سرطاني ايجاد کرده‌اند که قادر به از بين بردن سلول‌هاي سرطاني است و تقريباً هيچ عارضه‌اي ندارد.

اين عامل جديد فقط به يک بار تزريق و فتوتراپي مکرر نياز دارد و از طريق تحقيقات مشترک بين پروفسور "يون سيک لي" از دانشگاه ملي سئول و پروفسور "جون آن" از دانشگاه کره امکان پذير شده است.

فناوري فوتوتراپي به عنوان يک روش درمان سرطان با تکيه بر نور، شامل تزريق يک ماده حساس به نور(photosensitizer) است. اين ماده فقط در سلول‌هاي سرطاني جمع مي‌شود که با شليک ليزر به بدن، آنها را به طور انتخابي از بين مي‌برد.

ماده حساس به نور، مولکولي است که در يک فرآيند فتوشيميايي يک تغيير شيميايي در يک مولکول ديگر ايجاد مي‌کند.

اين روش داراي عوارض جانبي بسيار کمتري نسبت به درمان‌هاي معمول مانند شيمي درماني رايج يا پرتودرماني است که تقريباً هميشه به بافت اطراف سلول‌هاي سرطاني آسيب مي‌رسانند و تکرار درمان را دشوار مي‌کنند. بنابراين مي‌توان اين روش جديد را چند بار تکرار کرد.

شيمي درماني فرآيندي براي درمان سرطان است که طي آن داروهايي براي مقابله با سرطان وارد بدن مي‌شوند. يکي از اين داروهاي رايج، "سيس‌پلاتين"(cisplatin) ناميده مي‌شود که به دي‌ان‌اي سلول تومور متصل مي‌شود و به ساختار آن آسيب مي‌رساند و در نهايت سلول‌هاي سرطاني را از بين مي‌برد.

از طرف ديگر، "فتوديناميک درماني"(PDT) با وارد کردن يک ترکيب فلزي به داخل تومور کار مي‌کند و پزشکان سپس تومور را با نور ليزر نابود مي‌کنند. اين کار موجب ايجاد گونه‌هايي از اکسيژن واکنشي مي‌شود که با سلول‌ها واکنش مي‌دهند و آنها را نابود مي‌کنند.

به طور کلي، اثرات مولکول‌هاي حساس به نور فقط براي يک جلسه دوام دارد، به اين معني که آنها بايد يک بار در هر جلسه درماني تزريق شوند. اما اشکالاتي که معمولاً با استفاده آنها در ارتباط است، استفاده از آنها را با مشکل مواجه مي‌کند.

به عنوان مثال، ماده حساس به نور باقي مانده ممکن است در پوست يا چشم جمع شده و عوارض جانبي ايجاد کند. بنابراين دريافت کنندگان درمان پس از جلسه درماني احتمالاً بايد خود را از نور خورشيد و نور داخلي جدا کنند.

با اين حال، "سهون کيم" و تيم تحقيقاتي وي از پپتيدهايي استفاده کردند تا بافت‌هاي سرطاني را به طور انتخابي هدف قرار دهند و از مشکلات رايج مرتبط با فناوري فوتوتراپي جلوگيري کنند.

به طور خلاصه، ماده حساس به نور مبتني بر پپتيدهاي اين تيم تحقيقاتي، اثرات فوتوتراپي را فقط در بافت سرطاني از طريق استفاده از يک پپتيد موسوم به "iRGD" فعال مي‌کند که به طور انتخابي وارد بافت‌هاي سرطاني مي‌شود و آنها را هدف قرار مي‌دهد.

با تزريق اين ماده حساس به نور جديد در بدن بيمار، دماي بدن آن را فعال مي‌کند و در يک آرايش فوق مولکولي از پيش تعيين شده توسط تيم تحقيقاتي در تومور و اطراف آن تجمع مي‌کند و هنگامي که فتوتراپي آغاز شود، فقط سلول‌هاي سرطاني را از بين مي‌برد و بافت طبيعي اطراف را تحت تأثير قرار نمي‌دهد.

"سهون کيم" سرپرست اين مطالعه مي‌گويد: انتظار مي‌رود روش ما در آينده مفيد واقع شود، زيرا به بيماران اجازه مي‌دهد فتوتراپي طولاني مدت و بدون مسموميت را تنها با يک بار تزريق تا زمان حذف کامل سلول‌هاي سرطاني انجام دهند.

با روش‌هاي جديد فتوتراپي مانند روش ابداعي اين مطالعه، اميد جديدي به وجود آمده است که ممکن است دهه ۲۰۲۰ ميلادي، يک بار براي هميشه دهه‌اي براي درمان سرطان باشد.