روش درمانی جدید برای افزایش طول عمر
مجله ايلياد/پيري سلولها در واقع نشان دهنده و محرک بنيادي پير شدن اندامهاي بدن انسان است. اين نوع پيري توسط عوامل ژنتيکي و غيرژنتيکي کنترل ميشود. هر چند در گذشته ژنهاي مرتبط با پيري شناخته شدهاند، ولي شناسايي و تعيين نقش ژنهاي ديگري که در فرآيند پيري سلولي اثر دارند، از اهميت بالايي برخوردار است. تا کنون بررسي سيستماتيکي براي مداخله در کار اين ژنها براي درمان پيري و بيماريهاي مرتبط با آن انجام نشده است.
پرسشهايي که در اين زمينه مطرح است عبارتاند از اينکه؛ «چه تعداد ژن در ژنوم انسان وجود دارد که باعث بروز پيري ميشوند؟» يا «مکانيسم مولکولي عملکرد اين ژنها چگونه است؟» و يا «آيا درمان ژنها منجر به جلوگيري از پيري ميشود؟»
اخيراً محققين آکادمي علوم چين، تحقيقات مفصلي در اين زمينه انجام دادهاند. آنها به کمک دانشمندان ديگري از دانشگاهها و موسسات تحقيقاتي چين، ژنهاي ديگري را با استفاده از سيستم غربالگري «CRISPER/Cas9» در ژنوم انسان شناسايي کردهاند که باعث پيري اندامها ميشوند و به اين ترتيب، رويکرد درماني جديدي براي مقابله با پيري و بيماريهاي مرتبط با آن پيشنهاد کردهاند.
آنها با سيستم غربالگري خود توانستند ۱۰۰ ژن کانديدا را در سلولهاي بنيادي انسان بالغ پيدا کنند و با غيرفعال کردن هر کدام از ۵۰ ژن اول فهرستشان، به بررسي روند پيري در انسانها پرداختند. از بين اين ژنها، «KAT7» بهعنوان مهمترين ژن موثر بر روند پيري انسان شناخته شد. غيرفعال کردن اين ژن باعث متوقف شدن روند پيري در سلولها ميشود، در حالي که در هنگام تظاهر بيش از حد اين ژن، روند پيري سلولي شتاب پيدا ميکند.
در مطالعات گذشته مشخص شده است که تجمع سلولهاي پير شده در بافتها و اندامها، باعث بروز پيري در اندامها و همچنين ابتلا به بيماريهاي مرتبط با پيري ميشود. از بين بردن سلولهاي پير درون بافتها و اندامهاي موش، باعث افزايش عمر آنها شده است.
محققين در اين مطالعه با تزريق مادهاي که مانع از فعاليت ژن مورد نظر به کبد موشهاي پير ميشد، توانستند تجمع سلولهاي پير در کبد آنها را کاهش و سلامتي و طول عمر آنها را افزايش دهند.
از اين مطالعه نتيجه گرفته شده است که درمان ژني، آن هم تنها با تکيه بر يک عامل ژني توانسته طول عمر موشها را افزايش دهد. اين احتمال وجود دارد که بتوان در آينده از اين استراتژي براي درمان پيري در انسانها نيز بهره برد.