جهش ژنتیکی عامل رنگ زرد خرچنگ نادر
سيناپرس/ يک ماهي گير انگليسي به تازگي موفق به صيد خرچنگي زرد رنگ و نادر شده است که پس از اين کشف، آن را به مرکز علوم دريايي دانشگاه نيوانگلند اهدا کرد.
به گزارش ديلي ميل، اين خرچنگ که نام آن را Banana (موز) گذاشته اند، برخلاف ديگر خرچنگ ها بدني کاملا زرد رنگ دارد که محققان معتقدند به دليل جهش ژنتيکي در پروتئين هاي متصل به رنگدانه هاي پوسته، پوست بدن اين خرچنگ زرد شده است.
اين موجود دريايي که به خرچنگ کريستالي معروف است، با شرايطي موسوم به «لوسيسم» متولد شده که منجر به سفيد، رنگ پريده يا بي رنگ شدن پوست مي شود. در حال حاضر، گروهي تحقيقاتي از اين مرکز دريايي با کمک مالي 860 هزار دلاري اداره منابع دريايي «ماين» و سازمان هاي ديگر، به بررسي تأثير گرم شدن آب خليج «ماين» روي لاروهاي خرچنگ دريايي و موفقيت آنها در رسيدن به سن بلوغ و بزرگسالي مي پردازند.
اين حرکت در حالي آغاز مي شود که تحقيقات جديد در سال 2019 نشان داد که گرم شدن آب اقيانوس و تفاوت هاي محلي ايجاد شده در اقيانوس شناسي، روي جمعيت خرچنگ ها در منطقه نيوانگلند جنوبي تا آتلانتيک کانادا تأثير مي گذارد. آنها بر اين باورند که زرد شدن پوسته خارجي بدن اين خرچنگ ممکن است نتيجه تغييرات آب و هوايي زيستگاه اين جانور باشد.
وزن اين خرچنگ بين 440 تا 460 گرم است و به دليل رنگ زرد روشني که دارد بسيار سريع نظر شکارچيان را به خود جلب مي کند و به همين دليل شانس زنده ماندن اين گونه در طبيعت بسيار کم تر است.
محققان تصميمي براي برگرداندن اين خرچنگ به حيت وحش ندارند و قرار است از آن نگهداري کنند. محققان دانشگاه «ماين» با انتشار دو مقاله از سال 2019 دريافتند که گرم شدن اقيانوس ها جمعيت خرچنگ ها را بالا و پايين مي کند.
يکي از اين مقالات، شکل گيري «موج تاجي» و تأثير آن در استقرار لارو خرچنگ ها و دماي اقيانوسي است که تغيير در شکار خرچنگ آمريکايي را پيش بيني مي کند. اين فرضيه ها بيانگر آن است که طي يک دهه آينده، تعداد خرچنگ ها در خليج «ماين» کاهش مي يابد بدون اين که روند توليد آنها در منطقه جنوبي بهبود يابد.
مقاله دوم درباره تغييرات آب و هوايي و چگونگي تأثير اقيانوس شناسي محلي است که باعث رشد جمعيت خرچنگ ها در خليج «ماين» شده است. در اين مقاله، محققان تعامل گرم شدن اقيانوس، ترکيب جزر و مد و رفتار لاروي را بررسي کردند که وجه روشن تري از تغييرات آب و هوايي را نشان مي دهد.
طبق اين مقاله، آب هاي منطقه جنوبي خليج «ماين» گرم شده که به همين دليل تنها مناطق متوسط رشد لارو را گسترش داده است. آب گرم تر تنها در امتداد سطح آب اقيانوسي باقي مي ماند بنابراين، رشد لاروها در داخل اقيانوس اتفاق مي افتد که آب سرد وجود دارد و به همين دليل مانع از زنده ماندن آنها مي شود.