چرا کروکودیل‌ها کمترین تغییر را در روند تکامل داشته‌اند؟

مجله ايلياد/تحقيقات جديدي که در دانشگاه بريستول انجام شده است، نشان مي‌دهد که تغييرات زيست محيطي باعث بروز الگوهاي شروع-توقف در تکامل موجودات مي‌شود. به کمک اين موضوع دانشمندان نشان داده‌اند که دليل کم بودن تغييرات کروکوديل‌ها از زمان دايناسورها تا کنون چه چيزي بوده است.

کروکوديل‌هاي کنوني شباهت زيادي به کروکوديل‌هاي عصر دايناسورها در ۲۰۰ ميليون سال پيش دارند. از اين موجودات در حال حاضر تنها چند گونه‌ي محدود وجود دارند. تنها حيواناتي مانند مارمولک‌ها و پرندگان داراي گوناگوني در حد چندين هزار گونه هستند و کروکوديل‌ها و ديگر حيوانات اين‌چنين نيستند.

در دوران ماقبل تاريخ، گونه‌هايي از کروکوديل‌ها وجود داشته‌اند که جثه‌اي مانند دايناسورها داشته‌اند و گياهخوار بوده‌اند، ولي امروزه وجود ندارند.

---

بازار

---

در مطالعه‌ي جديدي که مجله‌ي Nature Communications Biology نتايج آن‌را منتشر کرده است، دانشمندان الگوي تکاملي کروکوديل‌ها را توضيح داده‌اند.

نرخ تکامل کروکوديل نسبتاً کم بوده است، ولي در برخي مواقع به خاطر تغييرات زيست محيطي نرخ تکامل آن‌ها به يکباره افزايش داشته است. محققين شواهدي پيدا کرده‌اند که نشان مي‌دهد نرخ تکامل اين حيوانات در زمان‌هايي که آب و هوا گرم‌تر بوده، بيشتر شده و جثه‌ي آن‌ها نيز بزرگ‌تر شده است.

دکتر «ماکس استوکديل» از دانشگاه بريستول، مي‌گويد: «آناليزهاي ما در واقع استفاده از الگوريتم‌هاي يادگيري ماشين براي محاسبه‌ي نرخ تکامل حيوانات هستند. نرخ تکامل در واقع ميزان تغييرات حيوان در بازه‌ي زماني مشخصي است. ما اين تغييرات را از طريق مقايسه‌ي فسيل‌ها و قدمت به‌دست آمده از اين فسيل‌ها محاسبه مي‌کنيم. ما در اين مطالعه تمرکز ويژه‌اي بر روي اندازه‌ي جثه‌ي حيوان گذاشته‌ايم، زيرا اين مشخصه نشان مي‌دهد که رشد حيوان به چه صورت بوده است و ميزان نياز آن به غذا را نيز مشخص مي‌کند. با داشتن اين اطلاعات مي‌توان احتمال بروز انقراض در حيوانات را نيز محاسبه کرد.»

يافته‌هاي دانشمندان نشان مي‌دهد که گوناگوني پايين کروکوديل‌ها و همچنين کم بودن ميزان تکامل آن‌ها در طول زمان، به پايين بودن نرخ تکامل در اين حيوانات برمي‌گردد. به نظر مي‌رسد وضعيت جسماني کروکوديل به نحوي کارآمد بوده که نياز به تغيرات خاصي در طول زمان نداشته است. شايد به همين دليل بوده که کروکوديل‌ها از اثرات برخورد شهاب‌سنگ‌ها در انتهاي عصر کرتاسه جان سالم به‌در برده‌اند، ولي دايناسورها منقرض شده‌اند.

کروکوديل‌ها معمولاً در آب و هواي گرم بهتر زندگي مي‌کنند، زيرا نمي‌توانند دماي بدن خود را کنترل کنند و براي گرماي بدن نيازمند محيط هستند. اقليم دوران دايناسورها گرم‌تر از امروز بوده است و شايد به همين دليل گوناگوني اين حيوان در آن دوران بيشتر بوده است. کروکوديل‌ها در هواي گرم انرژي خود را از نور خورشيد دريافت مي‌کنند و نياز به خوردن غذاي اضافي ندارند.

در مطالعات آينده، دانشمندان دليل از بين رفتن برخي از گونه‌هاي کروکوديل‌ها در دوران دايناسورها را بررسي خواهند کرد.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar