اختراعاتی که با شکست مواجه شدند؛ از محصولات بهداشتی رادیواکتیو تا تانک پرنده!
![اختراعاتی که با شکست مواجه شدند؛ از محصولات بهداشتی رادیواکتیو تا تانک پرنده!](https://app.akharinkhabar.ir/images/2021/03/28/7d67a9e2-ab93-4b41-b2ea-89332b680833.jpeg)
ايسنا/ شکست به ما چيزهاي زيادي ميآموزد و به ما کمک ميکند تا بهتر عمل کنيم اما اگرچه شکستها ميتوانند مفيد باشند برخي از اختراعات گذشته به طرز خاصي شکست خوردند و گاها نتايجي فاجعهبار داشتند.
از جملهي اين اختراعات شکستخوردهي تاريخ ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
۱. محصولات بهداشتي راديواکتيو که در زمان خود ايدهي خوبي به نظر ميرسيدند
هنگامي که راديوم براي اولين بار کشف شد مردم هيچ اطلاعاعي از اثرات منفي آن نداشتند و حتي بعضي از مردم به آن به چشم يک مادهي جادويي براي سلامتي نگاه ميکردند. پزشکان و شرکتها از راديوم در همهچيز استفاده ميکردند. از آب گرفته تا خميردندان و تصور ميشد اين ماده به سلامتي و زيبايي کمک ميکند!
اين باور ادامه داشت تا زماني که ايبن بايرز(Eben Byers) فردي که از پودر تورراديوم( Thor-radium)استفاده ميکرد پس از مصرف ۱۴۰۰ بطري از آن فک پايين خود را به طور کامل از دست داد و بخش پاييني صورتش کاملا جدا شد. در اين زمان بود که براي مردم اين سوال به وجود آمد که آيا واقعا راديوم براي آنها مفيد است؟
۲.تانک پرنده
نحوهي استفاده از تانکهاي پرندهي شوروي سابق شايد آن چيزي نباشد که فکر ميکنيد. برنامهي اوليه براي تانک(Antonov A-۴۰ Krylya) حمل کردن اين تانکها با هواپيما بود تا آنها را به ميدانهاي جنگ بفرستند تا از نيروهاي پياده نظام پشتيباني کند.
ابتدا نيروها از هواپيما پايين ميپريدند و سپس به دنبال آنها اين تانک به سمت زمين ميرفت اما اين برنامه لغو شد زيرا شوروي نتوانست هواپيمايي قدرتمند براي حمل تانک پيدا کند و همچنين تلاش قابل توجهي لازم بود تا تنها يک تانک فرود بيايد.
۳.خانههاي دايمکسيون
اين خانههاي عجيب کرومي توسط باکمينستر فولر(Buckminster Fuller)، مخترع و معمار در دههي ۱۹۳۰ ساخته شدند. هدف از آن ايجاد راهي سريع و آسان براي ساخت خانه براي همه بود. اين خانههاي دايمکسيون را ميشد بر روي يک کاميون حمل کرد و در کمتر از دو روز سرهم کرد. شکل آنها گنبدي بود تا در عين سريع نصب شدن مقاوم نيز باشد.
سرانجام ايدهي ساخت اين خانهها شکست خورد زيرا فضاي داخلي آن را نميشد شخصي سازي کرد و گسترش داد و تنها دو اتاق خواب داشت با سرويسهاي بهداشتي و حمام کوچک. يافتن اسباب و اثاثيهي مناسب براي يک خانه با ديوارهاي گرد نيز کاري غير ممکن است.
۴.ماشين قايقي
زمانهايي هست که ترکيب دو چيز متفاوت نتايج خوبي دارد مثل ترکيب شکلات و قهوه، قاشق و چنگال، شير و ببر اما شايد ترکيب قايق و ماشين قدمي بيش از حد بزرگ است.
ماشينهاي قايقي که اصطلاحا "آمفيکار" ناميده ميشوند امروزه نيز براي سفرهاي توريستي مورد استفاده قرار ميگيرند اما بسياري از مردم در دههي ۱۹۰۰ ميلادي تصور ميکردند که اين ماشينها آينده را خواهند ساخت اما اين اتفاق رخ نداد . در حال حاضر اين ماشينها در اختيار مجموعهداران است و يا کساني که ميخواهند پول اضافي شان را خرج يک ماشين قايقي کنند.
۵.سينهراما
اين سينماها نمونههاي اوليه سينماهاي آيمکس(IMAX) امروزي(سينماي منحني) بودند اما بسيار پيچيدهتر. براي نمايش فيلم به سه پروژکتور که کاملا با يکديگر هماهنگ و همگام بودند نياز بود. اين سينماها متعلق به زماني پيش از عصر فناوري ديجيتال بودند و اين بدان معناست که سه آپاراتچي ماهر بايد در اتاقک پروژکتورها مينشستند تا همهچيز به درستي کار کند. بيشتر سينماها نميخواستند براي ارتقاي سينما هزينه کنند و همچنين نميخواستند به کارمندان بيشتري براي اجراي فيلم پول بدهند و در نهايت فيلمهاي کمي براي اين نوع سينما ساخته ميشدند و اين اختراع زود از بين رفت.
۶.کنسول بازي اينتليويژن
اينتليويژنها کنسول بازيهاي ويدئويي شرکت متل(Mattel) بودند که در سال ۱۹۷۹ به بازار عرضه شدند تا با آتاري ۲۶۰۰ رقابت کنند. اگرچه اين کنسول بدترين کنسول جهان نبود اما با شکست مواجه شد و تقريبا باعث ورشکستگي شرکت سازندهاش شد.
۷. سيستم قابل حمل پخش موسيقي
زماني که صفحههاي موسيقي در اوج محبوبيت بود و پيش از ظهور صداهاي ديجيتال، بسياري از شرکتها تلاش ميکردند تا دستگاه پخشي توليد کنند که به افراد اجازه دهد هنگامي که حرکت ميکنند موسيقي گوش دهند. اگر از اين دستگاهها استفاده کرده باشيد با مشکلات آن آشنا هستيد. اين دستگاهها هنگام حرکت دائما تکان ميخوردند و جابهجا ميشدند همچنين بايد مکاني براي قرار دادن دستگاه پيدا ميکرديد و مطمئن ميشديد ضربهاي به آن وارد نميشود وگرنه آلبوم جديدتان خراب ميشد. فروش سيدي و صفحههاي موسيقي امروزه دوباره افزايش يافته است اما اين اختراع هرگز بازنخواهد گشت.
۸. ربات تندخواني
ربات ردمتيک(Readamatic) که در سال ۱۹۶۶ ثبت اختراع شد راهحلي براي دانش آموزان و حتي بزرگسالاني بود که ميخواستند تندخواني کنند. يک صفحهي مکانيکي به سمت پايين صفحه حرکت ميکرد تا به فرد بگويد کجا را بخواند تا سرعت خوانش او تنظيم شود.
مشکل اينجا بود که اين دستگاه سروصداي زيادي داشت و صفحهي فلزي صدايي مانند کشيدن ناخن بر روي تختهسياه ايجاد ميکرد. در نهايت اين موضوعات که باعث حواسپرتي خواننده ميشدند باعث نابودي اين اختراع شد.