ارسال بیسیم سیگنالهای مغزی به کامپیوتر با دقت بالا ممکن شد

ديجياتو/ گروهي از محققان در پروژهاي موسوم به BrainGate فناوري جديدي در حوزه رابط مغز و کامپيوتر (BCI) را با قابليت اتصال بيسيم ساختهاند که ميتواند سيگنالهاي عصبي را با پهناي باندي شبيه سيستمهاي سيمي بخواند و منتقل کند. اين دستاورد بسترساز فرصتهاي جديدي در زمينه تحقيقات عصبشناسي و درمان خواهد شد.
تيم پشت BrainGate که کنسرسيومي از چند دانشگاه و موسسه آمريکايي است، دهههاست در اين حوزه پيشتازي ميکند. يکي از موانع موجود بر سر راه اين گروه و ساير فعالان اين صنعت اين است که رابطهاي مغز و کامپيوتر بتوانند در لحظه حجم بالايي از اطلاعات معنادار را گردآوري کنند. براي انجام اين کار لازم است رابطها به شکلي غيرتهاجمي درون مغز کار گذاشته شوند و با ارسال سيگنالهاي مغزي امکان رمزگشايي آنها فراهم باشد.
ايلان ماسک با شرکت نورالينک چنين هدفي را دنبال ميکند و ميخواهد رابطي بسازد که اين کار را به صورت بيسيم و غيرتهاجمي انجام دهد. ولي ماسک در اين مسير تنها نيست. تيم BrainGate هم حالا مدعي به توسعه چنين راهکاري شده و ميگويد اولين دستگاهي را ساخته که قادر به انتقال طيف کاملي از سيگنالهاي ضبطشده به وسيلهي يک سنسور درونغشايي است.
هدف از رابط مغز و کامپيوتر مشاهده فعاليتهاي الکتريکي داخل مغز و رمزگشايي آنها براي دريافت افکار و مقاصد افراد است. اين رابط با تشخيص ارتباط ميان الگوي فعاليتهاي مغزي و مثلا تمايل فرد براي بلند کردن دستانش ميتواند به بازوهاي رباتيک فرمان حرکت بدهد. در چند وقت اخير پيشرفتهاي زيادي در اين زمينه حاصل شده و برخي آزمايشات از امکان کنترل سيستمهاي رباتيک از طريق ارسال سيگنالهاي مغزي خبر دادهاند.
اين سيستم داراي آرايهاي از ۲۰۰ الکترود است که داخل غشاي حرکتي مغز کاشته ميشود و سيگنالهاي عصبي را با نرخ ۴۸ مگابيت بر ثانيه به يک فرستنده بيسيم در بالاي سر فرد ميفرستند. عمر باتري اين سيستم ۳۶ ساعت است و آزمايش آن روي دو بيمار معلول نشان داد که حداکثر تا ۲۴ ساعت ميتوانند براي حرکت اشارهگر، کليک و تايپ روي تبلت از دستگاه استفاده کنند.
«جان سايمرال» استاديار مهندسي در دانشگاه «براون» و رهبر اين تحقيق ميگويد: «ما نشان داديم که اين سيستم بيسيم از نظر عملکرد مشابه سيستمهاي سيمي است که تا سالها به عنوان استاندارد طلايي BCI شناخته ميشدند. اين سيگنالها با سطح مشابهي از صحت و درستي ضبط و ارسال ميشوند، اين يعني در اينجا هم ميتوانيم از همان الگوريتمهاي رمزگشاييِ مورد استفاده در تجهيزات سيمي استفاده کنيم. تنها تفاوت اين است که فرد ديگر با سيم به تجهيزات وصل نميشود و فرصتهاي بيشتري براي استفاده از اين سيستم خواهد داشت.»
اگرچه کمک به افزايش کيفيت زندگي معلولان از اهدف مهم اين دستاورد به حساب ميآيد، اما اين دستگاه ميتواند در حوزه عصبشناسي به کار دانشمندان بيايد تا به درک بهتري نسبت به فعاليتهاي مغزي دست پيدا کنيم، و در نهايت رابطهاي بهتري ميان مغز و کامپيوتر داشته باشيم.
«لي هاچبرگ» استاد مهندسي دانشگاه براون ميگويد: «ميخواهيم بدانيم سيگنالهاي عصبي چطور در طول زمان تکامل پيدا ميکنند. با اين سيستم ميتوانيم به نحوي که قبلا ممکن نبود فعاليتهاي مغزي را در خانه و در طول بازههاي زماني طولاني مدت بررسي کنيم. اين راهکار به ما کمک ميکند الگوريتمهايي براي رمزگشايي بسازيم که به شکلي بيتکلف، ذاتي، قابل اعتماد امکان ارتباط و حرکت را براي افراد دچار معلوليت فراهم کنند.»