درمان سرطان با داروی دیابت

به نقل از نيوز، متفورمين، يک داروي رايج است که براي کنترل ديابت تجويز مي‌شود و در حال حاضر، براي استفاده‌هاي بالقوه درمان کاهش شناختي مربوط به سن  و حتي افزايش طول عمر فرد مورد بررسي قرار گرفته است.

مطالعات اپيدميولوژيکي گذشته‌نگر نشان داده است که متفورمين مي‌تواند داراي خواص ضد توموري باشد. مطالعات پيش باليني و تحقيقات بر روي حيوانات اميدوارکننده بوده است اما تاکنون کارهاي باليني اوليه نتايج متفاوتي را هنگام استفاده مجدد از دارو، يا به تنهايي براي درمان سرطان، يا در ترکيب با ساير روش‌هاي درماني  به همراه داشته است.

متفورمين، بخشي از گروه داروهاي ضد قند خون خوراکي به نام بي‌گوانيدها است. فنفورمين نيز يک بي‌گوانيد قوي‌تر از متفورمين است و به دليل گزارش اسيدوز لاکتيک در اواسط دهه ۱۹۷۰ ديگر به‌عنوان يک درمان ديابت استفاده نشد.

اکنون محققان در حال بازگشت به فنفورمين هستند، البته اين‌بار به‌عنوان يک داروي مکمل براي ايمونوتراپي‌هاي سرطان که اخيرا ايجاد شده‌اند. فرضيه اين است که افزايش قدرت فنفورمين در مقايسه با متفورمين مي‌تواند در تحقيقات موفق پيش باليني تا آزمايش‌هاي باليني انساني کمک‌کننده باشد.

بن ژنگ، محقق ارشد تحقيق جديد اظهار کرد: «در حالي که نتايج مطالعات مختلف باليني متفورمين در بيماران سرطاني بسيار ناخوشايند بوده است، تحقيقات آزمايشگاه ما و ديگران نشان مي‌دهد که ممکن است فنفورمين به‌ويژه در ترکيب با درمان‌هاي ايمني پتانسيل بيشتري داشته باشد.»

مطالعه جديد، مجموعه‌اي از شواهد باليني را نشان مي‌دهد که فنفورمين در مقايسه با متفورمين  پتانسيل لازم براي افزايش قابل توجه فعاليت‌هاي ضد تومور در درمان‌هاي ايمونوتراپي را دارد. ژنگ پيشنهاد مي‌کند چندين عملکرد قابل قبول وجود دارد تا توجيه کند که چگونه فنفورمين مي‌تواند اثربخشي ايمونوتراپي سرطان را تقويت کند.

ژنگ خاطرنشان مي‌کند: «به‌عنوان‌مثال، ما دريافتيم که فنفورمين اما نه متفورمين، باعث مهار بازدارنده‌هاي BRAF در مهار تکثير سلول‌هاي ملانوماي جهش يافته BRAF و رشد تومور BRAF در مدل‌هاي حيواني مي‌شود.»

عوارض جانبي سمي که منجر به حذف فنفورمين حدود ۵۰ سال پيش شده در مقايسه با عوارض جانبي ديده شده در درمان‌هاي فعلي سرطان مانند شيمي درماني اندک است. مسموميت دارويي باعث شده است که اين دارو به‌عنوان يک درمان طولاني‌مدت ديابت نامناسب باشد، اما ژنگ معتقد است که اين دارو در حد مجاز درمان کوتاه‌مدت سرطان است.

در حال حاضر، آزمايش باليني فاز يک فنفورمين در کنار دو داروي  dabrafenib و trametinib، يک درمان ايمونوتراپي ترکيبي براي ملانوم متاستاتيک در حال انجام است.

وي گفت: «اگر ايمني فنفورمين در اين آزمايش تاييد شود، مي‌توان ترکيبات فنفورمين را با روش‌هاي ايمونوتراپي مانند anti-PD-۱ (آنتي‌بادي يک برنامه‌ريزي شده براي مرگ سلول که ايمني ضدتومور را تحريک مي‌کند) براي بيماران مبتلابه انواع مختلف تومورهاي سخت بررسي کرد.»

در کنار علاقه فزاينده به فنفورمين، بي‌گوانيدهاي آزمايشي ديگري نيز براي هدف‌گيري دقيق‌تر سرطان ايجاد شده است. به عنوان مثال  IM۱۵۶يک مولکول جديد است که از فنفورمين استخراج شده و اخيرا نتايج اميدوارکننده‌اي در آزمايش انساني  فاز يک آن مشاهده شده است.

نتايج تحقيقات جديد در مجله Trends in Cancer منتشرشده است.