ناسا صدای همهمه‌ای فراتر از منظومه شمسی شناسایی کرد

به نقل از نيوز، در حال حاضر، محققان در حال جستجوي تمام داده‌هاي جذاب آن هستند و چيز عجيبي يافتند؛ همهمه‌اي فراتر از لبه منظومه شمسي ما.

استلا کوخ اوکر، دانشجوي دکتراي دانشگاه کرنل ايالات‌متحده در رشته نجوم و محقق اصلي مقاله جديد منتشرشده در Nature Astronomy گفت: «ما در حال تشخيص ميزان کم‌وزياد گاز بين‌ستاره‌اي هستيم که بسيار ضعيف و يکنواخت است، زيرا در يک فرکانس باند باريک قرار دارد.»

هنگامي‌که وويجر ۱ از هليوپاوز، مرز بين منظومه شمسي و فضاي بين‌ستاره‌اي به محيط بين‌ستاره‌اي سفر مي‌کرد، ابزارهاي علمي آن يک جريان ثابت از امواج پلاسما را تشخيص دادند. اين بينش به ما اين امکان را مي‌دهد که درک بهتري از شکل هليوسفر، حباب محافظ اطراف منظومه شمسي و چگونگي تاثير آن توسط اين تداوم گازهاي بين‌ستاره‌اي داشته باشيم.

سيستم موج پلاسما وويجر ۱ (Voyager ۱’s Plasma Wave System) با عبور از هليوپوز، تغيير گازها را تشخيص داد. در ميان فوران‌هاي خورشيدي شديد ناشي از خورشيد، اين همهمه مداوم ناشي از صداي گازهاي بين‌ستاره‌اي شناسايي شد.

جيمز کوردز، محقق ارشد اين تحقيق و استاد نجوم جورج فلدشتاين گفت: «محيط بين‌ستاره‌اي مانند يک باران آرام يا ملايم است. در مورد طغيان خورشيدي، مثل اين است که رعدوبرق را در يک توفان رديابي کنيد و دوباره به يک باران آرام برگرديد. اين يک فرصت بي‌نظير براي مطالعه تراکم فضاي بين ستاره‌اي است.»

شامي چاترجي، همکار و محقق دانشگاه کرنل گفت: «هرگز فرصتي براي ارزيابي تراکم فضاي بين‌ستاره‌اي نداشته‌ايم. اکنون مي‌دانيم که براي اندازه‌گيري پلاسماي بين ستاره‌اي به رويدادي اتفاقي مربوط به خورشيد نياز نداريم. به‌عبارت‌ديگر، دانشمندان هنوز هم مي‌توانند با وجود فاصله وويجر ۱ با ۱۴ ميليارد مايل، نگاهي دلچسب به فضاي خارج از سيستم ستاره خانگي خود داشته باشند.»