مارمولکی که با یک حباب هوا زیر آب نفس می‌کشد

يک مطالعه جديد توانايي آنول‌ها را براي انجام اين کار تاييد کرده است و توضيح مي‌دهد که چه چيزي اين امکان را براي آنها فراهم مي‌کند.

اول از همه اينکه آنول‌ها پوستي آب‌گريز دارند، بدين معني که پوست‌شان آب را دفع مي‌کند. اين ويژگي در زندگي روزمره آنها به محافظت از آنها در برابر باران و انگل‌ها کمک مي‌کند. با اين حال در برخي از انواع نيمه آبزي آنول‌ها، اين ويژگي همچنين به آنها اجازه مي‌دهد که يک حباب هوا هنگام رفتن به زير آب به پوست بالاي سوراخ بيني آنها بچسبد و امکان تنفس را زير آب براي آنها فراهم کند.

گروهي از دانشمندان به سرپرستي "کريس بوچيا" زيست‌شناس دانشگاه "تورنتو" به تازگي تأييد کردند که اين نوع از مارمولک‌ها قادرند از درون آن حباب، اکسيژن تنفس کنند و هر بار تا ۱۸ دقيقه در زير آب بمانند. اين قابليت که به عنوان "تنفس مجدد"(rebreathing) شناخته مي‌شود، به آنها امکان مي‌دهد تا از دست شکارچيان روي زمين به زير آب فرار کنند.

اين رفتار در شش گونه آنول نيمه آبزي که نزديکي خاصي با هم ندارند و در کاستاريکا، کلمبيا و مکزيک زندگي مي‌کنند، مورد مطالعه قرار گرفت. دانشمندان اين پديده را از سال ۲۰۰۹ مشاهده کرده بودند، اگرچه در آن زمان نتوانستند آن را بيشتر بررسي کنند.

در واقع هيچ مهره‌دار ديگري تاکنون شناخته نشده است که قابليت "تنفس مجدد" داشته باشد و اين ويژگي قبلاً تنها در بندپايان آبزي مانند سوسک‌هاي آبي ديده شده بود.

اگرچه که تحقيقات بيشتري لازم است، اما محققان مي‌گويند حتي ممکن است اين حباب مانند آب‌شش عمل کند و اکسيژن آب را جذب کند. لازم به ذکر است که هم پراکندگي کربن دي اکسيد و هم جذب اکسيژن قبلاً در حباب‌هاي هواي سوسک‌هاي آبي ديده شده است.

"بوچيا" مي گويد: خيلي زود است که بفهميم آيا "تنفس مجدد" اين مارمولک منجر به نوآوري خاصي براي انسان مي‌شود يا نه، اما تقليد از "تنفس مجدد" ممکن است براي چندين زمينه از جمله فناوري‌هاي غواصي پيشنهاد جالبي باشد.

اين مطالعه در مجله Current Biology منتشر شده است.