رصد ستاره‌ای که تصور می‌شود از اولین ستارگان جهان است!

محققان در بررسي‌هايشان از روش نورسنجي نيز استفاده کردند در اين روش شدت نور براي يافتن اجرام قديمي اندازه‌گيري مي‌شود.

محققان در مقاله خود کشف ستاره‌ي "SPLUS J۲۱۰۴۲۸.۰۱−۰۰۴۹۳۴.۲" را گزارش کردند اين ستاره‌ي "ستاره کم فلز"(metal-poor star) توسط طيف سنجي با وضوح متوسط و بالا تاييد شده است.

اگرچه ما باور داريم که درک خوبي از تشکيل جهان پس از "انفجار بزرگ" داريم اما اطلاعات کمي در مورد اولين ستاره‌هايي که تشکيل شدند يعني ستارگان نسل اول داريم.

نحوه‌ي تشکيل ستاره‌هاي امروزي به ما سرنخ‌هاي زيادي در مورد تشکيل ستاره‌هاي اوليه مي‌دهد اما تا زماني که اين ستاره‌هاي نسل اول را پيدا نکنيم يافته‌هاي ما بر پايه‌ي داده‌هاي ناقص خواهد بود.

ستاره‌هاي نسل دوم از نظر ترکيبات شباهت زيادي به ستاره‌هاي نسل اول دارند و ما آن‌ها را از روي عناصري که به شدت در آن‌ها کم است مثل کربن، آهن، اکسيژن، منيزيوم و ليتيوم شناسايي مي‌کنيم. علت اين کمبود عدم وجود عناصر سنگين پيش از تشکيل ستاره‌هاست. زماني که اين ستاره‌ها تشکيل مي‌شدند جهان داراي دو عنصر هليوم و هيدروژن بوده است و ستاره‌ها نيز از همين مواد ايجاد شده‌اند و عناصر سنگين‌تر در اثر فرآيند همجوشي در هسته‌ي آن‌ها شکل گرفته‌اند.

در فرآيند همجوشي ابتدا هيدروژن تبديل به هليوم مي‌شود و سپس هليوم به کربن تبديل مي‌شود و در نهايت اين عناصر به آهن تبديل مي‌شوند. همه‌ي اين موارد به جرم ستاره بستگي دارد. ستاره‌هاي کوچک توانايي تبديل هليوم به کربن را ندارند و پرجرم‌ترين‌ ستاره‌ها نيز نمي‌توانند آهن را به شکل ديگري تبديل کنند و زماني که هسته‌ي آن‌ها کاملا از آهن پر مي‌شود تبديل به ابرنواختر مي‌شوند.

انفجارهاي کهکشاني باعث پخش شدن تمامي اين عناصر در فضا مي‌شوند. انرژي بسيار زياد اين انفجارها باعث ايجاد واکنش‌هاي هسته‌اي و تشکيل عناصر سنگين‌تري مثل طلا، نقره توريوم و اورانيوم مي‌شود. ستاره‌هاي جديدي که از اين عناصر تشکيل مي‌شوند حاوي فلزات سنگين‌تري هستند.

ستاره‌هاي امروزي بالاترين سطح فلزينگي را دارند. فلزينگي نشان‌دهنده‌ي نسبتي از جرم يک جسم نجومي است که از عنصرهايي به‌جز هيدروژن و هليوم ساخته شده‌است. محدود بودن منابع هليوم و هيدروژن جهان نشان‌دهنده‌ي آن است که در نهايت روزي مي‌رسد که هيچ ستاره‌ي جديدي تشکيل نمي‌شود.

با استفاده از روش نورسنجي گروهي از ستاره‌شناسان تحت رهبري آزمايشگاه تحقيقات نجومي فدرال آمريکا(NOIRLab) موفق به کشف ستاره‌ي "SPLUS J۲۱۰۴۲۸-۰۰۴۹۳۴" شدند. اگرچه اين ستاره کمترين سطح فلزينگي را ندارد اما در سطح متوسط قرار دارد. کمترين سطح فلزينگي تاکنون متعلق به ستاره‌ي "SMSS J۰۳۱۳-۶۷۰۸" است.

اين ستاره‌ کمترين ميزان کربن کشف شده در يک ستاره‌ي کم فلز را داراست. محققان براي کشف نحوه‌ي تشکيل اين ستاره يک مدل‌سازي نظري اجرا کردند. آن‌ها دريافتند که ترکيبات موجود در  "SPLUS J۲۱۰۴۲۸-۰۰۴۹۳۴" که شامل کربن کم و فراواني معمولي ساير عناصر است مي‌تواند ناشي از يک ابرنواختر پر انرژي از نسل اول ستارگان با اندازه‌ي ۲۹.۵ برابري خورشيد باشد.

البته بهترين مدل‌ها نيز موفق به شبيه‌سازي ميزان سيليکون موجود در اين ستاره نشدند و محققان مي‌گويند، بايد به دنبال ستاره‌هاي قديمي‌ بيشتري با ترکيبات مشابه براي حل اين اختلاف گشت.