هسته درونی زمین رشدی نامتقارن دارد!

ايسنا/به نظر ميرسد امواج لرزهاي هنگام عبور از ميان زمين به صورت افقي سه درصد سريعتر از زماني حرکت ميکنند که از يک قطب به قطب ديگر به صورت عمودي در حرکت هستند.
به نقل از ساينسآلرت، براساس مدلهاي جديد اين احتمال وجود دارد که هستهي جامد زمين به صورت نامتقارن در حال رشد کردن باشد و بخشي از آن که در اعماق زمين زير درياي باندا اندونزي قرار دارد سريعتر از بخشي که زير برزيل قرار دارد رشد کند.
زماني سيارهي ما هستهي جامد نداشت و عميقترين نقاط آن براي ميلياردها سال حاوي انبوهي از مواد مذاب بودند تا وقتي که آهن مذاب شروع به سرد شدن کرد. اين بدان معناست که هستهي زمين شامل مجموعي از آهنهاي متبلور است و زماني که اين بلورهاي آهن به گونهاي مشخص درکنار هم قرار ميگيرند اين امکان را به امواج لرزهاي ميدهند که در برخي جهات با سرعت بيشتري حرکت کنند.
محققان با استفاده از مدلهايي که از نحوهي قرارگيري اين بلورها وجود دارد به توضيحي غيرمنتظره رسيدهاند: هستهي زمين به طور نامتقارني رشد ميکند.
دانيل فراست(Daniel Frost) از دانشگاه برکلي کالفرنيا ميگويد: سادهترين مدلها کمي عجيب به نظر ميرسند. بخش غربي با بخش شرقي فرق دارد و تنها توضيحي که براي اين موضوع وجود دارد اين است که بخشي از هستهي زمين سريعتر از بخش ديگر رشد ميکند.
حفر کردن زمين تا هسته و بررسي آن غيرممکن است و امواج لرزهاي و شبيهسازيهاي رايانهاي تنها راههاي بررسي علت اين موضوع هستند.
محققان با استفاده از مدلهاي رايانهاي مختلف که شامل ژئوديناميک و فيزيک مواد معدني آهني تحت فشار و دماي بالا بود به دنبال يافتن علت شکلگيري خاص هستهي زمين هستند.
سادهترين توضيح اين است که هستهي سياره ما در خط استوا به خصوص در ضلع شرقي با سرعت بيشتري در حال رشد است.
نويسندگان اين مقاله نتيجهگيري کردهاند که علت اين موضوع تفاوت در نرخ رشد است که کمترين آن ۴۰ درصد در قطبها و بيشترين آن ۱۳۰ درصد در خط استوا در مقايسه با ميانگين جهاني است.
نرخ رشد در خط استوا بين نيمکرهي هاي شرقي و غربي از ۱۰۰ تا ۱۶۰ درصد متغير است.
اين نرخ رشد نامتقارن باعث ميشود برخي از نقاط هستهي زمين گرمتر باشند و در اين نقاط بلورهاي آهن سريعتر شکل ميگيرند. جاذبهي زمين اين رشد بيش از اندازه را در هستهي مذاب زمين به طور يکسان توزيع ميکند تا شکل کروي هسته حفظ شود.
در نهايت به گفتهي محققان جاذبه علت قرارگيري بلورهاي آهن در امتداد محور چرخش زمين است و از ابتداي شکلگيري زمين به همين صورت بوده است. اين مدل نشان ميدهد که اين رشد نامتقارن از زمان سرد شدن هستهي زمين وجود داشته است و شعاع آن به طور متوسط سالانه يک ميليمتر رشد ميکند.
اگر اين مدل دقيق باشد بدان معناست که هستهي جامد زمين پديدهاي تقريبا جديد است که بين نيم ميليارد تا يک و نيم ميليارد سال پيش تشکيل شده است.
اين مسئله گيج کننده است زيرا ميدان مغناطيسي زمين حداقل سه ميليارد سال قدمت دارد و تصور ميشود اين ميدان مغناطيسي زماني تشکيل شده است که مواد مذاب در هستهي خارجي زمين در اثر گرماي حاصل از تبلور آهن در هستهي داخلي به جوش آمدهاند.
اگر هستهي زمين جوان باشد بنابراين ميدان مغناطيسي زمين از ابتدا به گونهاي که ما فکر ميکرديم تشکيل نشده است.
برخي از دانشمندان معتقدند ميدان مغناطيسي اوليه زمين ضعيفتر بوده و توسط عناصر سبک گداخته ايجاد شده است و با متبلور شدن اين عناصر ميدان مغناطيسي قويتر شده است.
اين تحقيقات در مجلهي Nature Geoscience به چاپ رسيده است.