ورزش های هوازی موجب روند پیری سالم در مغز می شود

مهر/دانشمندان علوم مغز و اعصاب مدت ها است مي دانند که تمرينات هوازي مانند پياده روي، شنا، دويدن يا دوچرخه سواري تا حد زيادي براي سلامت مغز مفيد هستند.
به نقل از مديکال اکسپرس، تحقيقات جديد دانشگاه ايالتي کلرادو نشان ميدهد ماده سفيد مغز که باعث اتصال و انتقال سيگنالها بين نورونها ميشود، ميتواند در واکنش به ورزش هوازي، تغيير بهتر نموده و موجب تقويت يادآوري خاطره در شرکت کنندگان شود.
نتايج اين مطالعه نشان داد مناطقي از مغز که بيشتر در معرض پيري قرار دارند همان مناطقي هستند که بيشترين بهره را از ورزش هوازي ميبرند، که نشان ميدهد ورزش هوازي منظم يک راهکار مؤثر براي کاهش خطر زوال شناختي در جهان است چراکه انتظار ميرود هر ۲۰ سال با افزايش سن جمعيت، نرخ ابتلاء به زوال عقل دو برابر شود.
در اين مطالعه، ۱۸۰ شرکت کننده به طور تصادفي به گروههايي تقسيم شدند که در طول شش ماه سه بار در هفته ورزشهاي اختصاص يافته را انجام ميدادند. يک گروه در اين مدت حدود ۴۰ دقيقه راه ميرفت. گروه ديگر در يک کلاس رقص شرکت کردند که در طي شش ماه به تدريج سختتر شد. و گروه آخر به عنوان گروه کنترل، محدود به تمرينات تعادلي و کششي بود که هدف آن پايين نگه داشتن ضربان قلب آنها بود.
قبل و بعد از اين اقدامات، شرکت کنندگان تحت مجموعهاي از MRI و تستهاي شناختي و قلبي تنفسي قرار گرفتند.
تيم تحقيق دريافت که شرکت کنندگان در گروههاي پياده روي و رقص پس از شش ماه ورزش هوازي، شاهد افزايش ماده سفيد مغزشان بودند.
به عبارت ديگر، فعاليت بدني روي ماده سفيد مغز تأثير مثبت ميگذارد، به ويژه در مناطقي که در معرض پيري هستند، مانند جسم پينهاي و سينگولوم، که تواناييهاي شناختي مهمي مانند حافظه و عملکرد اجرايي را به عهده دارند.
در گروه پياده روي، علاوه بر مزاياي فوق، بهبود در عملکرد حافظه هم مشاهده شد و آنها بيشتر قادر به يادآوري خاطرات گذشته شأن بودند.
محققان معتقدند فعاليتهايي که واقعاً ضربان قلب را افزايش ميدهند ممکن است براي مبارزه با برخي از عوارض جانبي پيري مغز بهتر باشند.