آب قبل از پیدایش خود زمین وجود داشته است

سیناپرس/آب عنصر مهمی است که بدون آن حیات روی زمین وجود ندارد اما تا حد زیادی مشخص نیست که چگونه در این سیاره به وجود آمده است. اکنون، شواهد به دست آمده از یک مطالعه جدید نشان می دهد که آب خیلی پیش از به وجود آمدن و شکل گرفتن زمین وجود داشته است.

 محققان در مطالعات جدید خود شیمی کربن و آب را بررسی می کنند تا درک بهتری از چگونگی پیدایش حیات بر روی زمین داشته باشند. پژوهشگران ایزوتوپ ‌های اجزای اصلی آب، هیدروژن و اکسیژن را بررسی کردند تا چگونگی پیدایش ترکیب مایع را کشف کنند.

ایزوتوپ ها اشکال یک عنصر با تعداد نوترون های مختلف هستند. به عنوان مثال، ایزوتوپ دوتریوم (هیدروژن سنگین) دارای یک پروتون و یک نوترون است در حالی که پروتیوم (هیدروژن سبک) دارای یک پروتون و فاقد نوترون است.

---

بازار

---

به گزارش سیناپرس، محققان معتقدند که این تحقیقات می توانند ثابت کنند که آیا یک صخره یا سنگ در معرض آب قرار گرفته است یا خیر.
تحقیقات جدید به رهبری ژروم آلئون (Jerome Aleon) ژئوشیمیدان، روی این دو ایزوتوپ هیدروژن انجام شده است. نسبت این دو ایزوتوپ در یکی از قدیمی ترین شهاب سنگ های شناخته شده نشان می دهد که آب قبل از زمین در منظومه شمسی بوده است. به گزارش سیناپرس، این مطالعه نتیجه همکاری بین محققان موزه ملی تاریخ طبیعی فرانسه، CNRS، و کمیسیون انرژی های جایگزین و انرژی اتمی فرانسه است. دانشگاه Paris-Saclay و دانشگاه Pau و Pays de L'Adour نیز در این تیم پژوهشی حضور داشتند.

به گفته دانشمندان، یک ستاره زمانی تشکیل می شود که یک ابر گاز و غبار تحت تأثیر گرانش خود فرو می ریزد، چیزی که به آن فروپاشی پیش ستاره ای می گویند. مواد موجود در ابری که ستاره را احاطه کرده است، فشرده شده و برای افزایش اندازه به آن وارد می شود.به گزارش سیناپرس، سیارات، سیارک ها و همه چیزهای دیگر در منظومه ستاره از آنچه پس از رسیدن ستاره به اندازه کامل خود باقی می ماند، تشکیل می شوند.

دانشمندان شهاب سنگ های بدوی را قدیمی ترین سنگ های منظومه شمسی می دانند. آنها هرازگاهی روی زمین فرود می آیند، اما عمدتاً دیده نمی شوند. این سنگ ها به عنوان کپسول های زمان در منظومه شمسی توصیف شده اند. برخی از آنها موادی را حمل می کنند که قدمت آنها به میلیون ها یا میلیاردها سال پیش بازمی گردد.

مطالعه محتوای آب شهاب سنگ ها بسیار دشوار است. این به این دلیل است که فرآیند هایی مانند گرما مواد اولیه را به اشکالی تبدیل می ‌کند که ردیابی مبدا را غیرممکن می ‌کند. با این حال، نمونه ‌های سنگی که هر چند وقت یک ‌بار به سطح زمین می ‌رسند، به دانشمندان فرصت خوبی برای انجام مطالعاتی مانند تحقیقات فعلی می دهد.

آلئون و همکارانش از یک تکنیک جدید که منحصراً برای این تحقیق طراحی شده است برای تجزیه و تحلیل شهاب سنگ افرموفکا استفاده کردند. قدمت این شهاب سنگ که حدود ۶۰ سال پیش در قزاقستان پیدا شد به بیش از ۴.۵ میلیارد سال پیش یعنی به دوره قبل از پیدایش زمین بر می گردد.

دانشمندان با استفاده از تصویربرداری پرتو یون متمرکز، مواد موجود در نمونه را جداسازی و بررسی کردند. آنها نتایج خود را با هشت ماده مرجع زمینی با محتوای آب متفاوت مقایسه کردند. در ادامه محققان نسبت ایزوتوپ های هیدروژن را در شهاب سنگ بررسی کردند تا قرار گرفتن در معرض آب را به طور دقیق کشف کنند.

تجزیه و تحلیل ها نشان داد که در طول ۲۰۰ هزار سال اول تاریخ منظومه شمسی، دو مخزن گاز بزرگ وجود داشته است. یکی از آنها حاوی گاز خورشیدی بود که منجر به تشکیل ماده منظومه شمسی شد. مخزن دوم سرشار از بخار آب بود و ایزوتوپ های آن با ایزوتوپ های آب موجود در زمین امروزی مطابقت داشت.

به گزارش سیناپرس، به گفته دانشمندان، آب کشف شده در شهاب سنگ، ناشی از هجوم عظیم آب به درون منظومه شمسی در طی فروپاشی پوشش پیش ستاره ای است. بنابراین، این یافته ها نشان می دهد که آب در منظومه شمسی قبل از تشکیل زمین وجود داشته است.

شرح کامل این پژوهش و یافته های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی  Nature Astronomy منتشر شده و در دسترس علاقه مندان قرار دارد.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar