چگونگی شکل گیری منظومه شمسی

سیناپرس/ دانشمندان UCLA کشف کرده اند که مواد معدنی یافت شده در این سیارک در نتیجه فعل و انفعالات با آب بیش از 4.5 میلیارد سال پیش تشکیل شده اند.
نمونه‌های معدنی به‌دست‌آمده از سیارک ریوگو توسط فضاپیمای Hayabusa2 ژاپن به دانشمندان فضایی دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (UCLA) و همکارانشان کمک می‌کند تا بینشی عمیق‌تر از ترکیب شیمیایی منظومه شمسی اولیه در بیش از 4.5 میلیارد سال پیش به دست آورند. .
تحقیقات نشان می دهد که مواد معدنی کربناته یافت شده در یک سیارک از واکنش با آبی که در ابتدا به صورت یخ در منظومه شمسی اولیه وجود داشت، به وجود آمده است. دانشمندان از تجزیه و تحلیل ایزوتوپی استفاده کردند تا نشان دهند که این کربنات ها در ۱.۸ میلیون سال اول وجود منظومه شمسی تشکیل شده اند و رکوردی از دما و ترکیب سیال سیارک در آن زمان دارند.
کوین مک کیگان، استاد برجسته علوم زمین، سیاره و فضا گفت: ریوگو صخره ای و غنی از کربن اولین سیارک نوع C است (C مخفف کلمه کربنی است) که نمونه هایی از آن جمع آوری و مطالعه شده است.
او خاطرنشان کرد، چیزی که ریوگو را خاص می کند این است که برخلاف شهاب سنگ ها، تماس بالقوه آلوده ای با زمین نداشته است. با تجزیه و تحلیل اثر انگشت شیمیایی در نمونه‌ها، دانشمندان می‌توانند تصویری نه تنها از چگونگی شکل‌گیری ریوگو، بلکه از کجا نیز ایجاد کنند.
مک کیگان گفت: «نمونه‌های ریوگو به ما می‌گویند که سیارک و اجرام مشابه به سرعت در خارج از منظومه شمسی، فراتر از جبهه‌های تراکم آب و یخ‌های دی اکسید کربن، احتمالاً به صورت اجسام کوچک، شکل گرفته‌اند.
تجزیه و تحلیل محققان نشان داد که کربنات‌های ریوگو چندین میلیون سال زودتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد تشکیل شده‌اند، و آنها نشان می‌دهند که ریوگو یا یک سیارک اجدادی که ممکن است از آن جدا شده باشد، به عنوان یک جرم نسبتاً کوچک، احتمالاً کمتر از ۲۰ کیلومتر (۱۲.۵ مایل) ایجاد شده است.

مک کیگان گفت: این نتیجه شگفت‌انگیز است، زیرا اکثر مدل‌های برافزایش سیارک‌ها تجمع را در دوره‌های طولانی‌تری پیش‌بینی می‌کنند، که منجر به تشکیل اجسامی به قطر حداقل ۵۰ کیلومتر (بیش از ۳۰ مایل) می‌شود که می‌توانند بهتر از تکامل برخورد در طول تاریخ طولانی زنده بمانند.
به گفته محققان، در حالی که قطر ریوگو در نتیجه برخوردها و مونتاژ مجدد در طول تاریخ خود تنها حدود ۱ کیلومتر است، به گفته محققان، بسیار بعید است که تا به حال یک سیارک بزرگ بوده باشد. آنها اشاره کردند که هر سیارک بزرگتری که خیلی زود در منظومه شمسی تشکیل شده باشد، با تجزیه مقادیر زیادی از آلومینیوم-۲۶، یک هسته رادیواکتیو، به دمای بالا گرم می شود، که منجر به ذوب شدن سنگ در سراسر داخل سیارک، همراه با مواد شیمیایی می شود. تمایز، مانند جداسازی فلز و سیلیکات.

ریوگو شواهدی از آن نشان نمی‌دهد، و ترکیبات شیمیایی و کانی‌شناسی آن معادل آن‌هایی است که در ابتدایی‌ترین شهاب‌سنگ‌های شیمیایی یافت می‌شوند، به اصطلاح کندریت‌های CI، که تصور می‌شود در منظومه شمسی بیرونی نیز تشکیل شده‌اند.
مک کیگان گفت تحقیقات در حال انجام بر روی مواد ریوگو همچنان پنجره ای را به روی شکل گیری سیارات منظومه شمسی از جمله زمین باز خواهد کرد.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar