دانشمندان پاسخ دادند: آیا عشق در نگاه اول ممکن است؟

ايسنا/ محققان دانشگاه شيکاگو معتقدند تفاوت بين عشق و هوس را مي‌توان در چشمان افراد خواند. بر اساس پژوهش جديد محققان، در صورتي که شخصي عاشق ديگري شود، الگوهاي چشم وي روي صورت او متمرکز مي‌شوند اما زماني که اين شخص به جوارح طرف مقابل نگاه مي‌کند، مفهوم وي از برقراري ارتباط، هوس است. استفاني کاچيوپو، رهبر ارشد اين مطالعه، گفت: گرچه درباره علم عشق در نگاه اول يا چگونگي عاشق‌شدن افراد اطلاعات اندکي وجود دارد، الگوهاي واکنشي چشم نخستين سرنخ‌ها را درباره اين موضوع ارائه مي‌دهند که توجه‌کردن خودکار مانند زل‌زدن به چشم‌ها شايد بين احساس عشق از احساس شهوت تفاوت قائل شود. رخ‌دادن خودکار عشق يا شهوت مي‌تواند در کمتر از نيم‌ ثانيه باشد و الگوهاي زل‌زدن متفاوتي را ايجاد کند. در اين مطالعه، تيم علمي در تلاش براي ارزيابي دو حالت عاطفي و شناختي عشق و شهوت که اغلب تشخيص آن‌ها دشوار است، دو آزمايش را براي آزمودن الگوهاي بصري انجام داد. دانشجويان مذکر و مونث دانشگاه ژنو به مجموعه‌اي از تصاوير سياه و سفيد از اشخاصي که هرگز ملاقات نکرده بودند، نگاه کردند. در بخش نخست اين تحقيق، شرکت‌کنندگان تصاوير زوج‌هاي بزرگسال جوان را تماشا کردند که با يکديگر در تعامل بودند يا به هم نگاه مي‌کردند. در بخش دوم، سوژه‌ها تصاويري از افراد جذاب جنس مخالف را ديدند که مستقيم به دوربين نگاه مي‌کردند. هيچ يک از اين تصاوير داراي پوشش مستهجن نبودند و در هر دوي آزمايش‌ها، شرکت‌کنندگان در مقابل رايانه قرار گرفتند. از آن‌ها خواسته‌ شدند به تصاوير مختلف نگاه کنند و سريعا بگويند با ديدن تصاوير حس عاشقانه يا هوس در آنها ايجاد مي‌شد. در اين تحقيق هيچ تفاوتي در زماني که براي شناسايي عشق يا ميل جنسي لازم است، مشاهده نشد و اين بدين معناست که مغز به سرعت هر دوي عواطف را پردازش مي‌کند. با اين حال، تحليل داده‌هاي رهگيري‌کننده چشم از هر دو مطالعه تفاوت‌هاي مهمي را در الگوهاي حرکت چشم، بسته به حس شهوت يا عشق، نشان دادند. زماني که يک تصوير به سوژه‌ها حس عاشقانه مي‌داد، نگاه آن‌ها روي صورت فرد مقابل متمرکز شد، با اين حال، در تصاويري که هوس را بر مي‌انگيختند، چشمان آن‌ها روي مابقي بدن متمرکز شدند. اين اثر براي شرکت‌کنندگان مذکر و مونث صادق بود. قاعده رهگيري چشم مي‌تواند شيوه‌اي را براي ارائه مسير تشخيصي در درمانگاه‌ها يا آزمون‌هاي باليني معمول در روانکاوي و زوج‌درماني ارائه دهد. جزئيات اين پژوهش در مجله Psychological Science منتشر شد.