هرآنچه باید در مورد شارژر بیسیم و فناوری به کار رفته در آن بدانید
گجت نيوز/ شارژر بي سيم در اولين نگاه وسيلهاي جادويي به نظر ميرسد؛ ما در اينجا شما را با فناوري به کار رفته در شارژرهاي وايرلس آشنا خواهيم کرد.
تکنولوژي شارژر بي سيم آنقدرها هم که به نظر ميرسد اسرارآميز نيست و درک نحوه کار آن با نگاهي دقيقتر آسان است. پس بياييد با هم ببينيم شارژر وايرلس چگونه کار ميکند و نقش آن در آينده دنياي تکنولوژي چيست.
نحوه عملکرد شارژر بي سيم چگونه است؟
اين تکنولوژي از روشي به نام شارژ القايي استفاده ميکند. اين روش در قرن ۱۹ ميلادي ابداع شده ولي تنها اخيراً به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفته است.
استفاده از سيمپيچ و قانون اورستد براي انتقال انرژي
شارژ القايي از قانوني به نام قانون اورستد پيروي ميکند. طبق اين قانون زماني که جريان الکتريسيته در يک سيم به حرکت در ميآيد موجب ايجاد ميداني مغناطيسي ميشود.
با محکمتر پيچيدن سيمها و حرکت جريان الکتريسيته، ميدان مغناطيسي حتي قويتر هم ميشود. پس اگر شارژر بي سيم را باز کنيم چنين سيمپيچهاي در هم تنيدهاي را خواهيد ديد که جريان الکتريکي را به يک ميدان مغناطيسي تبديل ميکند و ميتوان انرژي الکتريکي معلق در آن را با وسيله ديگري جذب کرد.
البته اين کار به همين راحتيها نيست و نبايد انتظار داشت که با قرار دادن باتري روي پاد آن را شارژ کنيم. در اينجا بايد گيرندهاي تعبيه شود که انرژي الکترومغناطيسي را گرفته و دوباره آن را به جريان الکتريکي تبديل ميکند. بهترين مورد براي انجام چنين کاري استفاده از يک سيمپيچ ديگر است.
براي انتقال الکتريسيته به صورت بيسيم ميتوان جريان را در يک سيمپيچ حرکت داد و سيمپيچ ديگري را در کنار آن قرار داد. سيمپيچ القايي، جريان الکتريکي را طبق قانون اورستد به ميدان الکترومغناطيسي تبديل ميکند.
اگر يک سيمپيچ گيرنده را در اين ميدان قرار دهيم، انرژي الکترومغناطيسي را گرفته و آن را دوباره به انرژي الکتريکي تبديل ميکند. حال ميتوان اين جريان الکتريکي را به جايي مثل باتري گوشي هدايت کرد.
چرا از تکنولوژي شارژ بي سيم در همه جا استفاده نميشود؟
شايد به نظر برسد که شارژر بي سيم يک شگفتي قرن بيست و يکمي است ولي همانطور که گفتيم اکنون بيش از صد سال از ابداع آن ميگذرد. اگرچه انتقال انرژي بدون سيم شگفتانگيز است ولي اين تکنولوژي محدوديتهايي نيز دارد.
اول اينکه فاصله سيمپيچهاي القايي و گيرنده نميتواند از چند ميليمتر بيشتر باشد. دليل اين موضوع آن است که ميدان مغناطيسي ايجاد شده در سيمپيچ القايي آنچنان بزرگ نيست و براي به جريان افتادن الکتريسيته، بايد دو سيمپيچ را کاملاً به هم چسباند. اين در مقايسه با تکنولوژيهايي مثل واي شارژ – Wi-Charge يک عيب بسيار بزرگ است. تکنولوژي واي شارژ تا فاصله ۹ متري و بدون نياز به همگامسازي دو دستگاه با يکديگر عمل ميکند.
دوم اينکه شارژر بي سيم در مقايسه با شارژرهاي سيمدار بسيار آهستهتر عمل ميکند. شارژر بي سيم بايد يک سيمپيچ را شارژ کرده سپس آن انرژي را به يک سيمپيچ ديگر در فاصلهاي ميليمتري انتقال دهد. با چنين شرايطي شايد استفاده از شارژر سيمدار منطقيتر به نظر ميرسد.
شارژرهاي بي سيم پيش از اين تنها در وسايل پزشکي و مسواکهاي برقي مورد استفاده قرار ميگرفتند و تنها چند سال است که شاهد استفاده از آنها در گوشيهاي هوشمند هستيم.
امروزه اگر گوشي شما از تکنولوژي شارژ بي سيم پشتيباني ميکند ميتوانيد از پلتفرم کوچکي براي شارژ کردن آن استفاده کنيد. اين پلتفرمها داراي سيمپيچهايي هستند که انرژي الکتريکي را به گوشي هوشمند انتقال ميدهند.
شارژ بي سيم چي – Qi چيست؟
همانطور که ميدانيد گوشيهاي هوشمند توسط شارژرهاي سيم دار با پورتهاي مختلف شارژ ميشوند و يک کابل شارژر خاص به پورتهاي مختلف متصل نميشود. در مورد شارژرهاي بي سيم نيز ميتوان گفت که همين رويه تکرار شده و استانداردهاي مختلفي وجود دارد.
اما تفاوت اينجاست که تکنولوژي شارژ بي سيم داراي يک استاندارد اصلي است؛ درست مانند کابل USB 3.0 که اين روزها در بسياري از گوشيهاي هوشمند استفاده ميشود. در حال حاضر بزرگترين استاندارد شارژ بي سيم، استاندارد Qi (بخوانيد چي) است.
شارژ بي سيم چي در تمامي برندهاي بزرگ گوشي هوشمند از آيفون گرفته تا گوگل پيکسل و سامسونگ گلکسي مورد استفاده قرار ميگيرد. همچنين برخي از توليدکنندگان کوچکتر شارژرهاي بي سيم نيز از استاندارد چي استفاده ميکنند.
استاندارد شارژ بي سيم چي نيز درست از همان مفهوم که در بالا توضيح داديم پيروي ميکند. اما با ايجاد يک استاندارد براي اين تکنولوژي، توليدکنندگان شارژرهاي بي سيم و طراحان گوشيهاي هوشمند ميتوانند محصولات خود را در هماهنگي با هم توليد کرده و مطمئن باشند که همه گوشيها به اندازه کافي شارژ ميشوند.
مزيتهاي استفاده از شارژر بي سيم
اگر به فکر استفاده از اين تکنولوژي هستيد بهتر است مزاياي آن را بدانيد. اول اينکه اين تکنولوژي براي کساني که فراموش ميکنند دوشاخه شارژر را به برق بزنند بسيار کاربردي است. تنها کافي است که پد شارژر را در جايي که معمولاً گوشي خود را شارژ ميکنيد قرار داده و گوشي را در هنگام عدم استفاده روي آن بگذاريد.
دوم اين که استفاده از شارژر بي سيم يعني ديگر لازم نيست کابل را براي هر بار شارژ به گوشي بزنيد. همانطور که ميدانيد پورتهاي شارژر به مرور زمان فرسوده شده و رنگ ميبازند. اما با استفاده از شارژر بيسيم ديگر از چنين خسارتهايي خبري نيست.
معايب استفاده از شارژر بي سيم
اما دليل همه گير نشدن شارژ بي سيم چيست؟ دليل اني موضوع آن است که تکنولوژي شارژر بي سيم در حال حاضر مشکلاتي دارد.
ابتدا اين که شارژ بي سيم براي افرادي که به صورت مدام از گوشيهاي هوشمند استفاده ميکنند مناسب نيست. اگر از جمله افرادي هستيد که هر پنج دقيقه يک بار گوشي را چک ميکنيد استفاده از پد شارژ بي سيم براي شما آزاردهنده خواهد بود. با اينکه ميتوان حين اتصال کابلهاي شارژر از گوشي استفاده کرد ولي پدهاي شارژ بي سيم بايد همواره روي سطحي صاف باشند.
دوم اين که پروسه شارژ با کابل بسيار سريعتر است. اگر شارژ سريع براي شما مهم است، بهتر است از همان شارژرهاي سيمدار استفاده کنيد.
با اين حال، شرايط ممکن است در آينده تغيير کند. براي مثال شيائومي شارژر بي سيمي معرفي کرده که ميتواند گوشي هوشمند را در عرض ۲۰ دقيقه شارژ کند. بنابراين به زودي شاهد شارژرهاي بي سيم با سرعتي به اندازه مدلهاي سيم دار خواهيم بود.
کلام آخر
شارژرهاي وايرلس بدون اشکال نيستند ولي فراموش نکنيم که اين تکنولوژي روزهاي ابتدايي خود را پشت سر ميگذراند. اما براي استفاده از اين تکنولوژي ابتدا بايد يک گوشي هوشمند مناسب تهيه کرده و آنگاه از ميان موارد متعدد موجود، پد شارژر مناسب را خريداري کنيد.