جمهوری اسلامی: چارچوب مردمی پیاده‌روی اربعین باید حفظ شود

جمهوری اسلامی/ بسم‌الله الرحمن الرحیم
سابقه زیارت امام حسین علیه‌السلام و شهدای کربلا در اربعین، به همان اولین اربعین که در تاریخ حضور اولین کاروان زیارتی در کربلا را ثبت کرده است می‌رسد. وجود مشکلات و موانع در مقاطعی از تاریخ، انجام زیارت شهدای کربلا را دچار اختلال کرد کمااینکه در دوران حاکمیت حزب بعث نیز مردم به ویژه برای انجام زیارت اربعین با مشکلاتی مواجه بودند.

وجود مشکلات برای زیارت اربعین بیشتر به این دلیل بود که زائران مقید بودند در ایام اربعین با پای پیاده به زیارت امام حسین علیه‌السلام و شهدای کربلا بروند و چون ممکن بود این زیارت به نوعی تظاهرات علیه حکومت تبدیل شود، حاکمان معمولاً با آن مخالفت می‌کردند و این مخالفت در دوران حاکمیت حزب بعث تشدید شده بود. با اینحال، زیارت اربعین به صورت پیاده‌روی حتی در سخت‌ترین شرایط ادامه داشت و زائران در دوران‌های ممنوعیت، مخفیانه و با عبور از راه‌های غیرعادی به این امر مستحب ادامه می‌دادند. همراهی عشایر عرب که در مسیر زائران قرار داشتند و پذیرائی عاشقانه‌شان از آنها تاثیر زیادی در استمرار زیارت اربعین داشت، موجب حل مشکلات موجود بر سر راه آن می‌شد.

---

بازار

---

نکته قابل توجه اینست که در تمام مقاطع، زیارت اربعین به صورت «پیاده‌روی» صورت می‌گرفت و جنبه «راه‌پیمائی» نداشت. آنچه در سال‌های اخیر مرسوم شده، کاملاً جدید است و ابعاد ویژه سیاسی، تبلیغاتی و تا حدودی بین‌المللی به خود گرفته است. مشخص است که این نوع زیارت اربعین با طراحی دولت‌ها و صرف امکانات، تسهیلات و هزینه‌های اختصاص یافته توسط بودجه‌های عمومی شکل گرفته و هر ساله گسترش بیشتری می‌یابد. البته عده‌ای از مردم هم بودجه‌ها و امکاناتی را در این راه صرف می‌کنند و خود نیز به عنوان نیروهای خدمتگزار به زائران خدمت می‌کنند که این از نقاط قوت زیارت اربعین و یادآور پذیرائی عاشقانه عشایر عرب مسیر نجف به کربلا و بغداد به کربلا در گوشه‌های دور و نزدیک است.
اگر زیارت اربعین در همین چارچوب مردمی برگزار شود و نقش دولت‌ها فقط تامین امنیت و انجام خدمات رسمی از قبیل گذرنامه، ویزا و باز نگهداشتن مسیرها باشد، زیارت اربعین حسینی به همان صورتی که اقتضای ذاتی آنست برگزار خواهد شد و این میراث ارزشمند معنوی ادامه حیات خواهد داد بدون آنکه گرفتار گزندها و آفات مختلف شود.

تاریخ همیشه این هشدار را به ملت‌ها گوشزد کرده که ورود دولت‌ها به امور عبادی و معنوی، به آسیب دیدن آن امور منجر خواهد شد. کار دولت‌ها تمشیت و سامان دادن به امور مادی زندگی مردم، نظارت بر انجام صحیح داد و ستد و تامین امنیت جامعه است نه پرداختن به مناسک و دخالت در امور مرتبط با روابط افراد با خدا. اینها را خود مردم می‌توانند به نحو احسن انجام دهند. به همین جهت در کشور ما ترتیب دادن مهمانی‌های 10کیلومتری خیابانی و دخالت در زیارت اربعین و تبدیل کردن آن به راه‌پیمائی و بهره‌برداری‌های سیاسی و تبلیغاتی از آن، خارج از وظایف دولت و حکمرانی است کمااینکه صرف بیت‌المال برای این امور توجیهی ندارد.

دولت و افرادی که مسئولیت حکمرانی را برعهده دارند باید به اقتصاد سر و سامان بدهند، معیشت مردم را درست کنند، برای بچه‌های فاقد مدرسه سیستان و بلوچستان و ایلام و بشاگرد و چهارمحال و بختیاری مدرسه بسازند، زندگی زنان بی‌سرپرست را سامان‌دهی کنند، کودکان خیابانی را به کودکستان و دبستان ببرند، کارتن‌خوا‌ب‌ها را دریابند، به مستاجرانی که به دلیل نداشتن اجاره‌خانه با اسباب و وسائل زندگی‌شان در کوچه و خیابان بلاتکلیف هستند برسند، فقر را از کشور ریشه‌کن کنند، معتادان را نجات بدهند و عموم مردم را به رفاه نسبی برسانند. تا زمانی که دولت‌ها به این تکالیف حتمی و قطعی عمل نکرده‌اند و جامعه را از نابسامانی‌ها نجات نداده‌اند، نمی‌توانند بیت‌المال را برای امور عبادی و مستحبات هزینه کنند. تردیدی نیست که امام حسین علیه‌السلام وقتی از عملکرد دولتی که به نام اسلام برپا شده خشنود خواهد شد که مشکلات زندگی مردم را برطرف کرده باشد یا درصدد برطرف کردن آن باشد. تکریم واقعی اربعین اینست.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar