عصر ايران/
متن پيش رو در عصر ايران منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
مصطفي داننده| وقتي صداي سوت بازيهاي باشگاهي و ملي در ايران به صدا در ميآيد، دوشنبههاي فوتباليها نودي ميشود. کمتر کسي يادش ميآيد، فوتبال باشد و نود نباشد. اين هفته اما اتفاقي عجيب افتاد؛ نود به بهانه پخش ديدار ( اسپانيا و انگلستان) به روي آنتن نرفت.
فردوسيپور هفته قبل گفته بود که دوشنبه آينده برنامه خواهيم داشت اما مديران جديد شبکه سه تصميم گرفتند مردم به جاي نود فوتبال ببيند. فوتبالي که ميشد از شبکه ورزش هم پخش شود.
رسانهها و تحليلگران ورزشي از اختلاف شديد، فردوسيپور با مديران تازه شبکه سخن به ميان ميآورند. فروغي مدير شبکه سه حتي به تيم نود هم اجازه نداد در مسابقات جام رسانهها شرکت کند و طي تماسي با مسئول برگزاري اين مسابقات اعلام کرد:« عادل حق ندارد تيم بدهد و اين تيم بايد با نام شبکه سه باشد.»
حالا که جنگ عادل فردوسي پور و مديران شبکه سه علني شده است بايد ديد چه کسي در اين ميان ضرر ميکند؟ صداوسيما يا عادل فردوسي پور.
اگر نگوييم عادل فردوسي پور محبوب ترين چهره تلويزيون است قطعا يکي از محبوبترينهاست. کسي که با برنامه نود اجازه نداد در اوج اختلافهاي سياسي و فرهنگي، ارتباط مردم با تلويزيون قطع شود. در حال حاضر هم بخشي از مردم تنها و تنها از تلويزيون ايران برنامه نود را ميبينند و در باقي مواقع به سراغ شبکههاي ماهوارهاي ميروند.
بر کسي پوشيده نيست که نود بدون عادل فردوسيپور معنايي ندارد. ستون اصلي اين برنامه مجري باهوش آن است ونه چيز ديگري. نود بدون عادل،مانند بنزي است که نه چرخ دارد، نه رنگ و نه صندلي. اين بنز توجه کسي را جلب نميکند.
عادل در بين مردم محبوب و معروف است و با رفتنش از برنامه نود لطمهاي به اين محبوبيت وارد نميشود چه بسا محبوب تر هم ميشود. او ميتواند در شبکهاي ديگر يا شبکههاي اينترنتي برنامههايي جذاب مثل نود را به خوراک مردم بدهد.
تلويزيون اما با رفتن عادل، خيل مخاطبان نود را از دست خواهد داد. نود مثل برنامه «هفت» نيست که بشود هر لحظه مجري آن را عوض کرد و آب از آب تکان نخورد. رفتن عادل يعني خواندن فاتحه برنامه نود.
بعد از عادل چه کسي ميخواهد نود را اجرا کند؟ مزدک ميرزايي، پيمان يوسفي، جواد خياباني؟ حتي ميثاقي متفاوت و جذاب هم نميتواند جور عادل را در نود بکشد.
مديران تلويزيون بايد باور کنند، با رفتن عادل، آنها هستند که ضرر ميکنند. با دست خودشان مخاطبان درخت نود را ميريزند. آنهم درست زماني که تلويزيون به واسطه برنامههاي جذاب کشورهاي ماهوارهاي فارسيزبان و ترک زبان، با کاهش شديد مخاطب روبرو است.
نود جور تمام کم کاريهاي تلويزيون را ميکشد و مشخص نيست چرا برخي مديران تلويزيون تصميم دارند خود را از نعمت نود فردوسي پور محروم کنند.
آيا مديران تلويزيون احساس مي کنند عادل بلند قدتر از آن است که در مقابل آنان کرنش کند و تاوان استقلال و گاهي شيطنت هاي خود را مي پردازد و اصل در تلويزيون سر خم کردن و اطاعت است؟
بازار