فارس/ متن پيش رو در فارس منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
يک انديشکده آمريکايي در ارزيابي خود از توازن قوا در خليج فارس نوشت، توان موشکي و ايجاد جنگ نامتقارن توسط ايران، موجب برتري آن نسبت به آمريکا و شرکايش در منطقه شده است.
انديشکده آمريکايي «مرکز مطالعات بينالمللي و راهبردي» در کتابي که اخيراً منتشر کرده است به ارزيابي سياسي و امنيتي نيروهاي ايراني، کشورهاي عربي حوضه خليج فارس و نقش آمريکا در اين پيکره آبي راهبردي پرداخته است.
به نوشته پايگاه اينترنتي اين انديشکده، در اين ارزيابي، نقش موارد زير در شکل دادن به موازنه قدرت در خليج فارس اشاره شده است:
تغيير راهبردي روابط ميان ايران و کشورهاي عرب همسايه و عدم قطعيت نقش آينده آمريکا در خليج فارس
رشد قابليت ايران در جنگهاي نامتقارن در حوزه خليج فارس
تأثير موفقيت ايران در ساخت موشکهاي دقيق هدايت شونده و پدافندهاي هوايي مؤثرتر
اين انديشکده نوشت، با اين حال فارغ از مخارج نظامي و قابليتهاي طرفين، بايد توجه داشت که شيوع ويروس کرونا تأثير بسيار زيادي بر استقرار نيروهاي آمريکايي در منطقه و مخارج نظامي اين کشور خواهد داشت. همچنين اين بيماري بر مخارج نظامي و واردات سلاح از سوي کشورهاي حوزه خليج فارس نيز مؤثر خواهد بود.
شيوع ويروس کرونا موجب شده آمريکا ۲۰۰۰ ميليارد دلار به مقابله با اثرات اين بيماري اختصاص دهد. اين در حالي است که از سال مالي ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹ هزينه حضور نظامي آمريکا در افغانستان، عراق و سوريه چيزي بين ۲۰۰۲.۴ تا ۲۱۰۶.۲ ميليارد دلار برآورد شده است.
بر اساس اين تحليل، هزينههايي که شيوع ويروس کرونا به آمريکا تحميل کرده است، تأثير بهسزايي بر هزينههاي صرف شده در خليج فارس، حضور نظامي در منطقه، کمکهاي نظامي و ديگر جنبههاي امنيت ملي اين کشور خواهد داشت.
کشورهاي عربي ثروتمند صادر کننده نفت نظير کويت، قطر، عربستان سعودي و امارات متحده عربي، چيزي حدود ۱۰ درصد از توليد ناخالص ملي خود را صرف امنيت ملي ميکنند. اما شيوع کرونا تقاضا براي نفت و بهاي آن را کاهش داده است. ادامه پيدا کردن اين روند ميتواند موجب کاهش بودجه امنيتي و واردات اسلحه در اين کشورها شود.
اين ارزيابي به تغييرات عمده در توازن قوا در منطقه ميپردازد که تغيير آرايش سياسي و راهبردي آمريکا، کشورهاي عربي و ايران را شامل ميشود. اين تغييرات، تأثير جنگهاي منطقهاي، جنگهاي داخلي، ناآراميهاي سياسي و دو دهه درگيري با افراطگرايان و تروريستها را در بر ميگيرد.
در اين بين ايران توانسته است قدرت اثرگذاري و تقابلات خود را به يمن، اقيانوس هند و درياي سرخ گسترش دهد.
نگاهي به سير اين تحولات نشان ميدهد که ايران، آمريکا و کشورهاي عربي حوزه خليج فارس از ورود به جنگي تمام عيار اجتناب ميکنند. در عوض طرفين در کنار منازعه سياسي بر سر گسترش تأثيرگذاري و کنترل منطقه، به درگيري غيرمستقيم و جنگهاي ترکيبي روي آوردهاند.
اين انديشکده همچنين مينويسد، توان رو به رشد ايران در زمينه جنگهاي راکتي و موشکي، موجب تغيير موازنه قوا در منطقه شده است با اين حال پيشبيني تأثيرات آن در آينده بهدليل کمبود اطلاعات از تلاشهاي ايران در اين زمينه، کاري دشوار است؛ لکن ايران بدون شک جايگاهش را نسبت به آمريکا و شرکايش در منطقه محکمتر کرده است.
بازار