مقایسه اشکودا کاروک با تویوتا راو ۴ کارکرده ؛ کدام ارزش خرید بیشتری دارد؟

آخرین خودرو/ در این مطلب به سراغ مقایسه اشکودا کاروک با تویوتا راو ۴ مدل ۲۰۱۶ رفته ایم و دو کراس اوور وارداتی جدید و قدیم را روبروی یکدیگر قرار داده ایم.
 
یکی از جدیدترین و اصیل‌ترین خودروهای شاسی‌بلند اروپایی که در دوران فعلی واردات خودرو می‌توان روی خرید آن حساب باز کرد، اشکودا کاروک نام دارد. کاروک جایگاه ویژه‌ای در لیست خودروهای وارداتی به کشورمان دارد، چرا که از معدود ماشین‌های شاسی‌بلند و کراس‌اوور اروپایی است که با پیشرانه بنزینی به بازار ایران آمده و از تکنولوژی ساخت آلمانی بهره می‌برد. البته نشان اشکودا متعلق به جمهوری چک است اما کلیه محصولات این شرکت با پلتفرم‌های متعلق به فولکس‌واگن آلمان تولید می‌شوند و از لحاظ تکنولوژی یا کیفیت فنی، تقریباً با تولیدات فولکس برابری می‌کنند.

از آنجا که در بازار خودروهای وارداتی صفر کیلومتر شاید نتوان رقیب مناسب و در شأن کاروک پیدا کرد، به سراغ خودروهای وارداتی دوره پیش یعنی مدل‌های ۲۰۱۸ به قبل رفتیم و بین آن‌ها تویوتا راو ۴ مدل ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ را به عنوان حریف این ماشین اروپایی در نظر گرفتیم و به مقایسه آن‌ها در ادامه مطلب می‌پردازیم تا ببینید هر کدام چقدر ارزش خرید دارد و چه نقاط ضعف و قوتی نسبت به دیگری ارائه می‌دهد.

درباره تویوتا راو ۴ مدل ۲۰۱۶ و اشکودا کاروک
در اینجا با یک کراس‌اوور اصالتاً آلمانی اما با شناسنامه اهل جمهوری چک روبه‌رو هستیم که بر اساس مهندسی شرکت فولکس‌واگن و تحت نشان تجاری اشکودا کاروک به فروش می‌رسد. کمپانی اشکودا که از دهه ۹۰ به تملک بزرگ‌ترین خودروساز آلمانی یعنی فولکس‌واگن درآمده، طی سال ۲۰۱۷ این کراس‌اوور کامپکت را بر اساس پلتفرم MQB A1 فولکس به میدان فرستاد که با محصولاتی همچون سئات آتکا، سازه مشترک دارد.

در سال ۲۰۲۱ نیز اشکودا کاروک فیس‌لیفت شد و با چهره‌ای جدیدتر، به همراه امکانات بیشتر، تاکنون در تیپ‌های مختلف به بازارهای جهانی عرضه شده است. شرکت پارس ساتر هوشمند که واردات محصولات اشکودا به ایران را بر عهده دارد، از سال ۱۴۰۳ اقدام به عرضه اشکودا کاروک کرده و به‌خوبی توانسته جای خالی کراس‌اوورهای معتبر اروپایی را در کشورمان پر کند.

---

بازار

---

اما اگر کمی به عقب‌تر برگردیم و در دوره قبلی واردات خودرو سرک بکشیم، با تویوتا راو ۴ نسل چهارم آشنا می‌شویم. این خودرو از سال ۲۰۱۳ با کد شناسایی XA40 به بازار ایران راه پیدا کرد و در سال ۲۰۱۶ نیز نسخه فیس‌لیفت آن در کشورمان عرضه شد. تیپ‌های مختلف تک یا دو دیفرانسیل از این خودرو در ایران موجود است و بسیاری از آن‌ها به‌صورت متفرقه و غیرشرکتی به بازار کشورمان راه پیدا کرده‌اند. در اینجا ما به سراغ مدل‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ دست دوم تویوتا راو ۴ رفته‌ایم و قصد داریم آن را با اشکودا کاروک به عنوان یک ماشین صفر کیلومتر وارداتی معتبر مقایسه کنیم تا بدانیم که ارزش خرید کدام یک برای مشتری ایرانی می‌تواند بالاتر باشد.

ویدیوی معرفی اشکودا کاروک

مقایسه طراحی بدنه
در اینجا با خودروهایی طرف هستیم که از زبان‌های طراحی نسبتاً اصیل شرکت‌های سازنده خود استفاده می‌کنند و ویژگی‌های بصری متناسب با اصالت برند سازنده را به‌خوبی به نمایش می‌گذارند.

تویوتا راو ۴ فرمی نسبتاً متفاوت از محصولات آن دوره تویوتا به خود گرفته ولی باز هم می‌توان خطوطی آشنا به ویژه در طرح چراغ‌ها و جلوپنجره آن مشاهده کرد. استایل بیرونی تویوتا راو ۴ سرشار از سادگی است که می‌توان کمی خشونت و خطوط نسبتاً عضلانی در پروفیل‌های بدنه آن مشاهده کرد و به طور کل می‌توان گفت که امروزه دیگر چندان جذاب و متناسب با سلیقه‌های روز احساس نمی‌شود. هرچند که طرفداران متعصب و پروپاقرص تویوتا راو ۴ همچنان نمای بیرونی این شاسی‌بلند ژاپنی را نسبت به محصولات جدید به‌ویژه رقبای چینی بهتر و اصیل‌تر می‌دانند.

در سمت دیگر، اشکودا کاروک با استایلی نسبتاً ساده اما کمی اسپرت‌تر و متناسب با سلیقه خانواده‌های امروزی به میدان آمده که می‌توان تجمل و اصالت خودروهای اروپایی را در آن به‌خوبی احساس کرد. نوع طراحی این خودرو با زوایای شکسته، خطوط صاف و مستقیم بیشتر و بدنه‌ای کمی خوش‌تراش‌تر همراه شده است، اما چهره آن سادگی بیشتری دارد و می‌تواند با گرایش‌های مشتریان اروپایی‌پسند تطابق بیشتری پیدا کند.

 بنابراین، به‌طور کلی می‌توان گفت که به‌عنوان خودروهای خانوادگی، هر دو کراس‌اوور مورد نظر ما زیبایی، اصالت و جذابیت متعارفی از خود به نمایش می‌گذارند و بسته به نوع سلیقه مشتری، هرکدام می‌تواند به‌عنوان خودرویی با طراحی متعادل مورد استفاده قرار گیرد. هرچند که در این بین اشکودا کاروک طراحی کمی جدیدتر و استایل به‌روزتری از خود به نمایش می‌گذارد که مشابه آن تاکنون در بازار ایران کمتر دیده شده است.

مقایسه مشخصات فنی
تویوتا راو ۴ از یک موتور ۲.۵ لیتری تنفس طبیعی با قدرت ۱۷۷ اسب بخار و ۲۳۳ نیوتن‌متر گشتاور استفاده می‌کند. گیربکس این کراس‌اوور ژاپنی هم از نوع شش دنده اتوماتیک است که به سیستم انتقال قدرت تک یا دو دیفرانسیل (بسته به نوع تیپ) متصل است.

شتاب صفر تا صد این ماشین ۱۷۸۰ کیلوگرمی معادل ۹.۸ ثانیه است که در عمل شاید به بیش از ۱۰ ثانیه هم برسد. اما در مجموع، شتاب و چابکی قابل قبولی برای یک خودروی خانوادگی محسوب می‌شود. همچنین، میانگین مصرف سوخت ترکیبی تویوتا راو ۴ (۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸) تقریباً ۸.۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر ترکیبی است.

البته باید خاطرنشان کنیم که تمامی این اعداد و ارقام برای نمونه‌های صفر کیلومتر بوده و در مورد مدل‌های کارکرده، قطعاً شرایط کمی متفاوت خواهد بود. به‌عنوان مثال شتاب خودرو در حالت چندین سال کارکرده مقداری کاهش می‌یابد و از طرف دیگر مصرف سوخت نیز بالاتر می‌رود.

در طرف دیگر، اشکودا کاروک صفر کیلومتر مدل ۲۰۲۴ از یک سیستم انتقال قدرت توربوشارژ با فناوری تزریق مستقیم سوخت استفاده می‌کند که شاید به علت استفاده از توربوشارژ کمی پراستهلاک‌تر به نظر برسد. اما به دلیل صفر کیلومتر بودن و برخورداری از گارانتی، احتمالاً فعلاً دردسر کمتری برای مالک به وجود می‌آورد. ضمن آنکه بعضی از مراکز تخصصی ریمپ نیز می‌توانند عملیات سازگاری با بنزین داخلی را برای موتورهای توربو به‌راحتی انجام دهند و ریسک ناک زدن موتور را به حداقل برسانند تا دوام پیشرانه به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کند.

به هر حال، حداکثر قدرت موتور کاروک معادل ۱۴۸ اسب بخار و ۲۵۰ نیوتن‌متر گشتاور است که نتیجه آن دستیابی به شتاب صفر تا صد ۹.۸ ثانیه در شرایط استاندارد خواهد بود. بنابراین در ظاهر اختلاف شتاب چندانی بین این دو خودرو وجود ندارد اما باید بدانید که اشکودا کاروک از موتور سرحال و صفر کیلومتر استفاده می‌کند که احتمالاً در مقایسه با موتور و گیربکس کارکرده و فرسوده تویوتا راو ۴ عملکرد بهتری داشته و در نتیجه احتمالاً از لحاظ شتاب‌گیری و البته مصرف سوخت شرایط بهینه‌تری به وجود بیاورد.

همچنین وزن اشکودا کاروک نسبت به حریف کمتر و معادل ۱۳۶۵ کیلوگرم است و میانگین مصرف سوخت آن به ۶.۴۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر ترکیبی می‌رسد. گیربکس اتوماتیک ۷ سرعته دوکلاچه خشک نیز وظیفه انتقال نیروی موتور اشکودا کاروک به چرخ‌های جلو را بر عهده دارد. اصولاً جعبه‌دنده‌های دوکلاچه خشک در مقایسه با جعبه‌دنده‌های اتوماتیک معمولی که در تویوتا راو ۴ نیز وجود دارد، استهلاک بیشتری دارند.

اما باز هم باید تأکید کنیم که ما اینجا با مدل‌های کارکرده تویوتا راو ۴ سر و کار داریم که حداقل چیزی بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار کیلومتر پیمایش داشته‌اند و معمولاً در این رنج پیمایشی نیاز به اوور‌هال کامل جعبه‌دنده پیدا می‌کنند که هزینه‌های آن نیز بسیار بالاست.

کیفیت سواری هر دو خودرو خیلی نرم نیست اما به نظر می‌رسد سیستم تعلیق اشکودا کاروک کمی نرم‌تر و سواری لذت‌بخش‌تری داشته باشد. از لحاظ هندلینگ و پایداری نیز وضعیت هر دو خودرو به‌عنوان کراس‌اوورهای شهری مناسب ارزیابی می‌شود اما تکنولوژی فولکس‌واگن در اشکودا کاروک و ارتفاع کوتاه‌تر این خودروی اروپایی، موجب شده تا هندلینگ آن کمی نسبت به حریف ژاپنی اطمینان‌بخش‌تر به نظر برسد.

مقایسه کابین و فضای داخلی
متأسفانه طراحی داخلی اشکودا کاروک به نحوی صورت گرفته که یک داشبورد نسبتاً مدرن با خطوط جذاب‌تر برای نمای داخلی این خودرو ایجاد نشده است و کمی خسته‌کننده به نظر می‌رسد. بهتر بود حداقل داشبورد کمی اسپرت‌تر به نظر برسد و از این حالت ساده‌ی کنونی بیرون آید تا سرنشینان و مالک این ماشین اروپایی حس بهتری از حضور در کابین اشکودا کاروک داشته باشند.

به‌هرحال، مواردی مثل سبک ساده‌ی دریچه‌های تهویه‌ی میانی و پوسته‌ی یکپارچه‌ی داشبورد که با کمی تزئینات کرومی یا مشکی پیانویی آراسته شده، خیلی نمی‌تواند در جذب طرفداران موفق عمل کند. البته کیفیت مونتاژ در سطح بالایی قرار دارد و متریال استفاده‌شده نیز می‌تواند در این کلاس و رده‌ی قیمتی تا حدودی باکیفیت و رضایت‌بخش محسوب شود. طرح اسپرت غربیلک فرمان و نمایشگر دیجیتال کیلومترشمار با گرافیک جذاب نیز جزو نقاط قوت نمای داخلی این ماشین اروپایی به شمار می‌روند.

اما در سمت دیگر، طراحی داخلی راو ۴ هماهنگی بیشتری با نمای بیرونی آن دارد و تقریباً ریشه‌های طراحی داخلی دیگر محصولات تویوتا در آن احساس می‌شود. استفاده از روکش‌های چرمی در بخش نواحی داشبورد و رودری‌ها نیز حس کیفیت بیشتری به کابین این خودرو بخشیده است. البته نمای داخلی راو ۴ نیز مورد انتقاد بعضی از مشتریان قرار داشته و بسیاری گمان می‌کنند که تویوتا می‌توانست نمای جذاب‌تری به داشبورد این خودرو ببخشد.

فضای صندلی‌های ردیف دوم هر دو خودرو برای افرادی با قد تقریباً تا ۱۹۰ سانتی‌متر کفایت می‌کند و چه از ناحیه‌ی سر و چه از ناحیه‌ی پاها، محدودیت چندانی برای آن‌ها ایجاد نمی‌کند، اما به دلیل فاصله‌ی محوری کمی بزرگ‌تر در اشکودا کاروک، می‌توان انتظار شرایط راحت‌تری در صندلی‌های ردیف دوم آن داشت. صندلی‌های ردیف اول کاروک نیز ارگونومی و راحتی کمی بهتر نسبت به حریف ارائه می‌دهند. یک نقطه‌ی قوت دیگر درباره‌ی فضای داخلی این دو خودرو، میزان گنجایش نسبتاً بزرگ صندوق عقب آن‌هاست که کاربردپذیری بالایی در مصارف خانوادگی دارد. حجم صندوق اشکودا کاروک نزدیک به ۵۲۰ لیتر است، اما این رقم در تویوتا راو ۴ مدل ۲۰۱۶ به حوالی ۵۴۰ لیتر می‌رسد که اندکی بزرگ‌تر از گنجایش صندوق حریف اروپایی است.

مقایسه تجهیزات و امکانات
اما اشکودا کاروک نیز از تجهیزاتی مثل سیستم رادار نقطه‌ی کور، سقف پانورامای برقی، سامانه‌ی اتوپارک، گرم‌کن صندلی‌های جلو و سنسور پارک جلو سود می‌برد که در لیست آپشن‌های تویوتا راو ۴ لوآپشن تقریباً اثری از آن‌ها دیده نمی‌شود. حتی کروز کنترل و سیستم‌های کنترل کشش و پایداری نیز در فهرست تجهیزات برخی از مدل‌های تویوتا راو ۴ دیده نمی‌شوند.

اما تویوتا راو ۴ فول‌آپشن دست دوم که البته بسیار گران‌قیمت‌تر از کاروک صفر کیلومتر است، صرفاً تجهیزاتی مثل کروز کنترل، سیستم کنترل پایداری و کشش، سنسور پارک جلو و عقب، سنسور فشار باد تایرها، سانروف، صندلی‌های برقی جلو و… دارد که البته بسیاری از آن‌ها حالت سفارشی داشته و ممکن است در تمامی مدل‌های تویوتا راو ۴ نتوان به چنین تجهیزاتی دست پیدا کرد.

بنابراین به طور کلی فقدان آپشن‌های مهم و شاخص یکی از نقاط ضعف اصلی کراس‌اوور ژاپنی بوده و تجهیزات رفاهی یا ایمنی اشکودا کاروک به مراتب بهتر از اکثر تیپ‌های تویوتا راو ۴ نسل چهارم است؛ درنتیجه از این جهت امتیاز به مراتب بالاتری به دست می‌آورد.

نتیجه‌گیری
نکاتی که در اینجا پیرامون مقایسه‌ی تویوتا راو ۴ کارکرده با اشکودا کاروک مطرح کردیم، این نکته را گوشزد می‌کند که هر دو خودرو به‌عنوان محصولات خانوادگی با اصالت، می‌توانند انتخاب مناسبی برای افراد خواهان کراس‌اوورهای اصیل باشند. اما به طور کلی اگر به یک شاسی‌بلند خانوادگی اروپایی نیاز دارید که امکانات مهمی مثل صندلی برقی راننده، سیستم اتوپارک و سقف پانورامای برقی را ارائه دهد و به طور کل از جهت تجهیزات و آپشن‌ها نسبت به حریف خود برتر باشد، اشکودا کاروک باید به انتخاب اول شما تبدیل شود.

همچنین زمانی که شما اشکودا کاروک را خریداری می‌کنید، در واقع یک خودرو صفر کیلومتر با گارانتی چندین‌ساله می‌خرید که دغدغه‌ هزینه‌های تعمیرات و نگهداری را به حداقل می‌رساند. همچنین قیمت اشکودا کاروک صفر کیلومتر مدل ۲۰۲۴ به مراتب پایین‌تر از مدل‌های کارکرده‌ی ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ تویوتا راو ۴ است که تنها همین نکته، خرید کراس‌اوور اروپایی را نسبت به حریف ژاپنی کاملاً منطقی جلوه می‌دهد.

ضمن آنکه اگر بخواهید تویوتا راو ۴ صفر کیلومتر مدل ۲۰۱۷ یا ۲۰۱۸ بخرید، حداقل باید دو برابر قیمت کاروک صفر کیلومتر ۲۰۲۴ هزینه کنید. مدل‌های کارکرده‌ی تویوتا راو ۴ ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ نیز چیزی حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد در بازار آزاد نسبت به کاروک قیمت بالاتری دارند.

با این حال از لحاظ تأمین قطعات و لوازم یدکی، تویوتا راو ۴ شرایط بهتری دارد و قطعات آن به وفور در بازار یافت می‌شود. البته اگر شرکت واردکننده‌ی کاروک، خدمات خود را گسترش دهد و قطعات یدکی یا بدنه‌ این خودرو را به‌سرعت در اختیار مشتریان بگذارد، قطعا این محصول اروپایی نیز از این جهت گزینه‌ مناسبی خواهد بود.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خودرو» بپیوندید
instagram.com/akharinkhodro.ir