آفت کنههای گردآلود خرما در کمین نخلستانهای بوشهر

ایرنا/ مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر گفت: با توجه به شروع فصل گرما، کاهش رطوبت نسبی هوا ووجود ریزگردهای محلی و به تناسب مرحله رشدی محصول خرما، شرایط لازم برای شروع فعالیت، تزاید نسل و خسارت کنههای گردآلود خرما به تدریج فراهم شده و تهدیدی برای نخلستانهای منطقه است.
احمد سبحانی روز شنبه درگفت وگو با خبرنگاران اظهارکرد: در این ارتباط کارشناسان حفظ نباتات و مروجان پهنهها خواسته شده تا نسبت به بررسی چرخه زندگی، اطلاع رسانی و پیش آگاهی لازم در زمینه خسارت و نحوه مدیریت این آفت به باغداران اقدام کنند.
مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر بیان کرد: به منظور استفاده کارشناسان پهنه، شرایط زیست و فعالیت، نحوه خسارت و شیوه مدیریت این آفت باید به نکات اساسی در این زمینه توجه شود.
وی ادامه داد: این آفت از شیره بافتهای میوههای جوان و بویژه میوههای نارس خرما و از شیره نباتی برگهای جوان نخل تغذیه میکند و در اثر تغذیه آن رنگ طبیعی برگ و میوهها تغییر یافته و به رنگ خاکستری مایل به سفید و یا زرد کمرنگ در میآید.
سبحانی گفت: اندازه میوههای آسیب دیده کوچک مانده و با خروج مواد قندی و شیره نباتی از آن پوست میوه نیز سخت و خشک میشود.
وی بیان کرد: کنهها برای حفاظت و انتقال خود از یک نقطه به نقطه دیگر تار میتنند و در زیر تارها به فعالیت میپردازند و هنگام طغیان آفت خوشههای خرما منظرهای غبارآلود به خود گرفته و میوهها به رنگ قرمز تیره در آمده و چروکیده و نامرغوب میشوند.
مدیر حفظ نباتات سازمان جهاد کشاورزی استان افزود: شروع فعالیت کنه تارتن خرما بستگی به دما و رطوبت نسبی دارد؛ با پایش دما، رطوبت و بررسی خوشهها و استفاده از تجربههای محلی میتوان شروع فعالیت را معین کرد.
وی اضافه کرد: در کنترل این آفت شروع فعالیت بسیار مهم است و تا قبل از شروع فعالیت سمپاشی توصیه نمیشود و برای کنترل شیمیایی میتوان به محض مهاجرت کنههای بالغ از تاج درخت به سمت خوشهها، از سموم کنهکش اختصاصی استفاده کرد.
سبحانی افزود: استفاده از کنه کش پروپارژیت به دلیل احتمال باقیمانده در محصولات بویژه در باغها با مزیت صادراتی توصیه نمیشود زیرا به دلیل تعدد نسل کنههای تارتن و برای پیشگیری از بروز پدیده مقاومت نسبت به کنهکشها، نکته بسیار مهم در کنترل مطلوب کنهها، رعایت تناوب در سموم مصرفی است.
وی بیان کرد: باید از کنهکش اختصاصی نظیر نپیروکسیمیت (اورتوس (بروموپروپیلات (نئورون)، هگزیتیازوکس (نیسورون)، اسپیرودیکلوفن (انویدور) یا کنه کش عمومی نظیر نپروپاترین (دانیتول)، آبامکتین (ورتیمک) استفاده کرد.