پینوکیو با زبان ترکی در تبریز جان می‌گیرد

علی برنون، کارگردان تبریزی در نشست خبری معرفی نمایش «پینوکیو» اظهار داشت: طی سال‌های اخیر هزینه‌های ساخت و اجرای نمایش‌های عروسکی چندین برابر شده، اما افزایش قیمت بلیت در شرایط اقتصادی فعلی ممکن نیست و این مسئله کار را برای گروه‌های نمایشی بسیار دشوار کرده است.

وی گفت: اگر حمایت‌های مالی و فرهنگی از تئاتر عروسکی بیشتر نشود، بسیاری از گروه‌ها توان ادامه فعالیت نخواهند داشت.

این کارگردان درباره علت انتخاب داستان پینوکیو برای اجرای جدید خود توضیح داد: پیش‌تر بیشتر از افسانه‌ها و روایت‌های بومی آذربایجان برای نمایشنامه‌هایم الهام می‌گرفتم تا کودکان با ادبیات محلی خود آشنا شوند. اما این‌بار خواستم با اقتباس از یک اثر جهانی، کودکان را با ادبیات و فرهنگ جهان نیز پیوند بدهم.

برنون افزود: پینوکیو برای بسیاری از دهه‌شصتی‌ها یادآور خاطرات دوران کودکی است. این نمایش به نوعی می‌تواند پلی میان نسل والدین و فرزندانشان باشد تا هر دو گروه در کنار هم از دیدن این اثر لذت ببرند.

وی با اشاره به جنبه‌های آموزشی این اثر بیان کرد: در دل داستان پینوکیو نکات تربیتی و اخلاقی فراوانی نهفته است. ما تلاش کرده‌ایم با زبانی شاد و موزیکال، ارزش‌هایی چون صداقت، مسئولیت‌پذیری و پرهیز از فریبکاری را به کودکان منتقل کنیم. از طرفی، بخشی از پیام‌های نمایش نیز به آشنایی کودکان با تهدیدهای فضای مجازی اختصاص دارد.

این کارگردان تئاتر عروسکی همچنین از موفقیت‌های گروه خود یاد کرد و گفت: گروه ما تاکنون در ۱۲ جشنواره بین‌المللی شرکت کرده و افتخارات متعددی به دست آورده است. در تازه‌ترین حضورمان در جشنواره تهران نیز با نمایش تنبل احمد توانستیم جایزه ویژه هیئت داوران را کسب کنیم.

به گفته برنون، نمایش «پینوکیو» نخستین بار است که در تبریز و به زبان ترکی آذربایجانی اجرا می‌شود. تولید این اثر حدود پنج ماه زمان برده و ۱۵ نفر در بخش‌های مختلف از جمله طراحی عروسک، موسیقی، نور، صدا و اجرا فعالیت داشته‌اند.

کارگردان نمایش با ابراز گلایه از وضعیت تئاتر در تبریز خاطرنشان کرد: بازیگران تئاتر عروسکی از مظلوم‌ترین هنرمندان هستند. چون چهره‌شان دیده نمی‌شود، فرصت شهرت پیدا نمی‌کنند، اما باید با صدا، حرکت و خلاقیت، توانایی خود را به مخاطب نشان دهند.

وی همچنین وضعیت فعلی سالن‌های نمایشی در تبریز را نامناسب توصیف کرد و گفت: خصوصی‌سازی سالن‌ها و کاهش حمایت‌های دولتی باعث شده بسیاری از گروه‌های تئاتری نتوانند به‌راحتی آثارشان را اجرا کنند. انتظار ما از مسئولان فرهنگی این است که برای حفظ و رشد تئاتر، به‌ویژه تئاتر عروسکی، پشتیبانی جدی‌تری انجام دهند.