دنباله‌دار 3I/ATLAS؛ مهمان میان‌ستاره‌ای و خیال سفینه‌ها

آخرین خبر/ ‏‏در تابستان ۲۰۲۵، تلسکوپ ATLAS در شیلی جرمی را در آسمان دید که با هیچ مسیر شناخته‌شده‌ای در منظومه‌ی شمسی سازگار نبود.

‏جسمی از دل تاریکی میان‌ستاره‌ای می‌آمد؛ دنباله‌دار تازه‌ای با نام ۳I/ATLAS. 

---

بازار

---

‏سومین جرمِ میان‌ستاره‌ای که بشر تا امروز کشف کرده است — پس از «اوموآموا» در سال ۲۰۱۷ و دنباله‌دار «۲I/Borisov» در ۲۰۱۹.

‏۳I/ATLAS برخلاف بیشتر دنباله‌دارها، مدار بسته‌ای ندارد. مسیرش هذلولی است؛ یعنی به دام گرانش خورشید نمی‌افتد و تنها برای مدتی کوتاه، از حاشیه‌ی منظومه‌ی شمسی ما می‌گذرد و دوباره به اعماق فضا بازمی‌گردد. 

‏سرعتش، شکل دمش و بازتاب نوری‌اش باعث شد بسیاری بپرسند: آیا ممکن است این فقط یک دنباله‌دار نباشد؟

‏در فضای مجازی، نظریه‌هایی شکل گرفتند (از اینکه ۳I/ATLAS شاید یک سفینه‌ی میان‌ستاره‌ای باشد تا این‌که بقایای تمدنی پیشرفته است که نابود شده و حالا در مسیر تصادفی به‌سوی ما آمده) 

‏بعضی گفتند که تغییر در روشنایی آن، نشانه‌ای از حرکتی هدایت‌شده است. 

‏اما داده‌های علمی چیز دیگری می‌گویند: تغییر در درخشندگی‌اش ناشی از چرخش نامنظم و خروج گازها از سطح آن است، نه موتور یا سیستم کنترل هوشمند.

‏تلسکوپ‌های هابل و ‌ جیمز_وب⁩ در حال بررسی ترکیب شیمیایی‌اش هستند. 

‏تا امروز نشانه‌ای از فلزات مصنوعی یا بازتاب‌های غیرطبیعی دیده نشده؛ ترکیبش همان یخ، گردوغبار و مولکول‌های کربنی است — همان مصالح خامی که همه‌ی دنباله‌دارها از آن ساخته شده‌اند.

‏بااین‌حال، وسوسه‌ی انسان برای دیدن «اراده» در دل پدیده‌ها، هنوز زنده است. 

‏شاید چون در جهانی خاموش و سرد، ما نیاز داریم که خودمان را تنها نپنداریم. 

‏وقتی جرمی از اعماق ناشناخته می‌آید، ذهنمان ناخودآگاه سراغ داستان می‌رود: شاید پیامی است، شاید کسی از دور نگاه می‌کند.

‏۳I/ATLAS نه سفینه است و نه پیام، اما حضورش به ما یادآوری میکند که جهان باز است، زنده است، و هنوز بی‌نهایت چیز هست که از آن بی‌خبریم.

‏هر دنباله‌دار تازه، آیینه‌ای است که هم کیهان را به ما نشان می‌دهد، هم خیال خودمان را.

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله