سيمرغ/ کهير، عفونت و اختلال اعصاب محيطي از عوارض پوستي نسبتا رايج لباسهاي تنگ است.
چندي پيش خبري در مورد يک خانم 35 ساله استراليايي منتشر شد که بهدليل بيحسي در پاها سريع خود را به اورژانس رساند و مشخص شد که دليل بروز اين بيحسي، مشکلات عروقي ناشي از شلوار تنگي بوده که در طول روز به پا داشته است. او صبح زود بعد از پوشيدن اين شلوار تنگ براي کمک به اسبابکشي به خانه دوستش ميرود اما عصر موقع بازگشت به خانه احساس ميکند پاهايش بيحس شدهاند و نميتواند از جا برخيزد و سريع به کمک اطرافيان، خود را به بيمارستان ميرساند. در سال 2009 نيز تحقيق ديگري نشان داده بود که اين نوع شلوارها ميتواند باعث بروز مشکلات عروقي غيرقابلجبران در ناحيه ران و لگن شود اما متاسفانه اين روزها شلوارهاي تنگ مد شدهاند و کمتر کسي به عوارض آنها توجه ميکند.
در اين مطلب دکتر محمدعلي نيلفروشزاده، متخصص پوست و رئيس مرکز تحقيقات سلولهاي بنيادي در همين زمينه هشدار داده است.
چرا پزشکان توصيه ميکنند لباس تنگ و مخصوصا شلوار تنگ نپوشيم؟
چون غير از آثار مضري که پوشيدن لباسهاي تنگ و مخصوصا شلوارهاي جين تنگ بر باروري آقايان دارد، مهمترين تاثير سوء لباسهاي تنگ بر عروق است. پوشيدن لباس تنگ جريان خون را مختل ميکند مخصوصا در لگن، ران، سينه و حلقه آستين. اگر دقت کرده باشيد، لباسهاي خيلي تنگ در طولانيمدت در بدن ايجاد خستگي و کوفتگي ميکنند که دليل آن هم گردش نادرست خون است. حتي گاهي لباسهاي خيلي تنگ يا گنهاي چند سايز کوچکتر ميتوانند باعث کبودي ناحيه تحت فشار شوند. مشکلات گوارشي، ريفلاکس و درد شکم از عوارض به اثبات رسيده پوشيدن لباسهاي تنگ به شمار ميروند. نکته ديگر مربوط به جريان نيافتن هوا بين لباس و پوست است. لباسهاي زير تنگ در خانمها احتمال ابتلا به عفونت را بالا ميبرند زيرا فضاي تنگ و مرطوبي که اين لباسها ايجاد ميکنند، فضاي مناسبي براي رشد باکتريهاست و ميتواند باعث انتقال باکتريهاي مقعد به دستگاه تناسلي شود.
اين لباسها از نظر پوستي هم مشکل ايجاد ميکنند؟
يکي از دلايل بروز کهير، مخصوصا کهير فشاري، پوشيدن لباسهاي تنگ است مخصوصا در افرادي که زمينه ابتلا به کهير دارند. در اين افراد 6-4 ساعت بعد از پوشيدن لباس، پوست دچار درد و سوزش و خارش ميشود. گاه اين نوع کهير تا 4-3 روز باقي ميماند و حتي با تب و لرز و خستگي همراه ميشود.
اختلالهاي عروقي در ناحيه پوست چطور؟ عارضه دارند؟
اين موضوع زمينه را براي بروز زخمهاي پوستي فراهم ميکند. وقتي خونرساني به عروق پوستي خوب نباشد، رشد بافتي هم خوب نيست و چون پوست خوب تغذيه نميشود، احتمال زخم شدن پوست و دير خوب شدن جراحات زياد است.
لباسهاي تنگ ميتواند زمينهساز ابتلا به حساسيت باشد؟
بله، پوشيدن لباسهاي خيلي تنگ مخصوصا اگر لباس از جنس نخ نباشد (که اصولا هم نيست و از جنس نايلون هستند) ايجاد اگزما يا درماتيت تماسي ميکند. اگر به اگزمايي مبتلا هستيد که خوب نميشود، بهتر است به لباسي که ميپوشيد توجه بيشتري داشته باشيد.
بررسيهايي هم در رابطه با سرطان سينه و لباسهاي تنگ انجام شده است؟
بله و به نظر ميرسد دليل آن همان مشکلاتي باشد که در خونرساني بروز ميکند. خارج نشدن لنف و مواد سمي از بافت ميتواند زمينه ابتلا به سرطان را فراهم کند.
پس بايد قيد مد را بزنيم و لباسهاي گشاد بپوشيم؟
بحث مد، بحث ديگري است ولي من از منظر پزشکي ميتوانم اين را بگويم که لازم نيست لباس خيلي گشاد بپوشيد. کافي است لباس به گونهاي باشد که روي مفاصل فشار نياورد و فرد با پوشيدن آن احساس خفگي نکند. امکان حرکت در لباس و تبادل هوا بايد وجود داشته باشد. اگر لباس تنگ ميپوشيد، حداقل به جنس آن توجه کنيد و از الياف نخي استفاده کنيد. لباسهاي چسبناک نايلوني اصلا مناسب نيستند. پوشيدن لباس تنگ روي ريشههاي عصبي هم اثر منفي ميگذارد و گزگز و مورمور پوست ناشي از همين فشارهاست. نبايد وقتي لباسي را از تن درميآوريم، احساس کنيم از زندان فرار کردهايم. خلاصه اينکه بهتر است لباس تنگ نپوشيد. افرادي که دچار اختلالهاي اعصاب محيطي در اثر پوشيدن لباس تنگ ميشوند، 6 هفته بعد از تعويض لباس بهبود مييابند و اين يعني لباس بر سلامت جسم و روان تاثيرگذار است. اگر ميخواهيد لباس تنگ بپوشيد، فقط براي مهماني آن هم براي ساعات بسيار محدود باشد. لباس تنگ مناسب کار روزانه و ورزش نيست.
نگاه فوقتخصص زنان و زايمان، دکتر مريم کاشانيان، دانشيار دانشگاه علوم پزشکي تهران
قارچها شلوارهاي تنگ شما را دوست دارند
يکي از عادتها يا مدهاي آسيبرسان امروزي، اصرار به پوشيدن شلوارهاي تنگ و چسبان، جوراب شلواري يا گنهاي جمعکننده ران و شکم در طول روز بين خانمهاست. متاسفانه، استمرار اين عادت نادرست باعث افزايش تعريق در ناحيه کشاله ران ميشود. هرچقدر شلوار، جوراب شلواري، لباس زير يا گن ما تنگتر و الياف به کار رفته در آنها، مصنوعيتر باشد، شانس تعريق و ايجاد رطوبت در اين قسمتهاي بدن هم بيشتر خواهد شد. افزايش رطوبت در ناحيه کشاله ران با بالا رفتن دماي اين نواحي از بدن همراه است. از طرف ديگر، اين بخشهاي بدن در معرض نور هم قرار ندارند و در نتيجه با پوشيدن لباسهاي پايينتنه تنگ و پلاستيکي، 3 عامل رطوبت، گرما و تاريکي، دست به دست هم ميدهند تا شرايط کافي را براي ايجاد، رشد و تکثير قارچهاي عفوني و پوستي فراهم شود. بههمين دليل هم برخي از خانمهايي که عادت به پوشيدن شلوار يا لباس زيرهاي تنگ و پلاستيکي دارند، در بيشتر اوقات از خارش ناحيه کشاله ران يا ابتلا به عفونتهاي واژينال شکايت ميکنند. براي پيشگيري از بروز اين مشکل بايد استفاده از شلوارهاي تنگ و پلاستيکي را به موارد ضروري، محدود کنيد. از شلوارهاي تنگ براي محل کار استفاده نکنيد. تا جايي که ميتوانيد، ساعت استفاده از اين تنپوشها را کم کنيد و اگر شلوار تنگ ميپوشيد، حتما لباس زير سفيد و نخي بپوشيد.